ریسک های موجود در بازار مالی ایران

هنگام سرمایه گذاری بر روی ارزهای رمزنگاری شده آرامش خودتان را حفظ کنید و تصمیم های آگاهانه بگیرید و اضطراب یا عجله نداشته باشید.

ریسک های موجود در بازار مالی ایران

کارشناسی ارشد رشته مهندسی مالی

عبارتست از طراحی، توسعه و نوآوری در ابزار و سیستم های مالی و ارائه راه حل های خلاق برای حل مشکلات و مسائل مالی و کاهش ریسک در جهت افزایش ارزش شرکت ها . در واقع رشته مهندسی مالی را می توان ترکیبی از علوم ریاضیات مالی- ریاضیات کاربردی- علوم کامپیوتر- فن آوری اطلاعات- انبارش داده های مالی محاسبات رایانه ای مالی - مدیریت مالی و مخاطره(ریسک) به حساب آورد .
تفاوت عمده و مهم این رشته با مدیریت مالی در تمرکز ان بر کاربرد تحلیل­های ریاضی در حوزه مالی است که فقدان آن در دوره مدیریت مالی موجود در کشور احساس می­شود.
هدف از راه اندازی رشته مهندسی مالی را می­توان در موارد زیر خلاصه نمود:
۱ - استفاده از فن آوری محاسباتی و اطلاعاتی پیشرفته در بازارهای مالی و تحلیل سرمایه گذاری
۲ - به کارگیری فنون مهندسی مالی در بانک های تجاری و سرمایه گذاری، موسسات کارگزاری، شرکت های بیمه و واحدهای خزانه داری
۳ - تحلیل مالی موسسات صنعتی و بازرگانی
۴ - استفاده از ابزارهای کاهش ریسک یا مدیریت ریسک
این اهداف با فراگیری فنون مهندسی مالی در زمینه طراحی ابزارهای مالی جدید(مهندسی اوراق بهادار)، مدیریت و مهندسی نقدینگی و مدیریت ترازنامه توسط مهندسان مالی محقق می گردد .
دوره کارشناسی ارشد مهندسی مالی، یک دوره دوساله شامل ۴ نیمسال و مشتمل بر ۳۲ واحد درسی است که این دروس شامل ۱۲ واحد دروس اصلی، ۱۲ واحد دروس اختیاری، ۲ واحد سمینار و ۶ واحد پایان نامه و البته تعدادی دروس جبرانی به اقتضا شرایط دانشجوی ورودی می­باشد.
برای پذیرش در این رشته، دارابودن مدرک کارشناسی از رشته های مهندسی یا علوم پایه و دارا بودن مدرک لیسانس با سابقه ۴ سال کار در این زمینه علاوه بر پذیرش در آزمون ورودی لازم است.
گروه مهندسی مالی دانشگاه خوارزمی در افق ۵ ساله آتی، در صدد است تا با جذب اعضاء هیئت علمی توانمند و تقویت زیرساخت­ های سخت­ افزاری و نرم­افزاری، به عنوان قطب اول مهندسی مالی در کشور شناخته شده و در زمینه ­های آموزشی و پژوهشی، به جایگاه ممتاز در بین دانشگاه­ های منطقه خاورمیانه و مطرح در سطح بین المللی دست یابد.

تعریف رشته:

مهندسی مالی عبارتست از طراحی، توسعه و نوآوری در ابزار و سیستم های مالی و ارائه راه حل های خلاق برای حل مشکلات و مسایل مالی و کاهش ریسک در جهت افزایش ارزش شرکت ها.

در واقع رشته مهندسی مالی را می توان ترکیبی از علوم زیر به حساب آورد.

ریاضیات مالی- ریاضیات کاربردی- علوم کامپیوتر- فن آوری اطلاعات- انبارش داده های مالی محاسبات رایانه ای مالی- مدیریت مالی و مخاطره(ریسک).

هدف رشته:

راه اندازی رشته مهندسی مالی اهداف زیر را دنبال می کند.

۱- استفاده از فن آوری محاسباتی و اطلاعاتی پیشرفته در بازارهای مالی و تحلیل سرمایه گذاری

۲- به کارگیری فنون مهندسی مالی در بانک های تجاری و سرمایه گذاری، موسسات کارگزاری، شرکت های بیمه و واحدهای خزانه داری

۳- تحلیل مالی موسسات صنعتی و بازرگانی

۴- استفاده از ابزارهای کاهش ریسک یا مدیریت ریسک

این اهداف با فراگیری فنون مهندسی مالی در زمینه طراحی ابزارهای مالی جدید(مهندسی اوراق بهادار)، مدیریت و مهندسی نقدینگی و مدیریت ترازنامه توسط مهندسان مالی محقق می گردد.

طول دوره و شکل نظام آن:

کارشناسی ارشد رشته مهندسی مالی یک دوره دوساله، دارای چهار نیمسال مشتمل بر ۳۲ واحد درسی می باشد. متوسط طول این دوره ۲سال و حداکثر ۳ سال پیش بینی می شود. برنامه درسی در ۴ ترم به صورت زیر برنامه ریزی می شود. طول هر ترم ۱۶ هفته کامل بوده و برای هر واحد درسی ۱۶ ساعت موردنظر می باشد.

واحدهای درسی:

تعداد کل واحدهای درسی این دوره حداقل ۳۲ واحد درسی به شرح زیر است.

پایان نامه و سمینار

تبصره: دروس اختیاری با توجه به گرایش تخصصی و حوزه فعالیت هر فرد تعیین می گردد.

نقش و توانایی فارغ التحصیلان:

مهندسین مالی می توانند در حوزه های زیر نقش تعیین کننده داشته باشند.

- صنایع بانکداری خصوصاً بانکداری بین المللی به عنوان کارشناس مهندس مالی جهت تعیین و انتخاب پروژه های سرمایه گذاری و کاهش ریسک مالی

- حوزه تحققیات و مشاوره مالی

- به عنوان کارشناس قیمت گذاری در بورس اوراق بهادار

- در سازمانها به منظور مدیریت دارایی ها و سرمایه گذاری ها

- در شرکتهای کارگزاری، سرمایه گذاری وبیمه

- طراحی نرم افزارهای مالی و کنترل صحیح تجارتهای بین بانکی

- به عنوان کارشناس عقد قراردادها و طراحی ابزارهای مالی در موسسات مالی و بورس اوراق بهادار

جدول دروس مهندسی مالی:

دروس جبرانی به منظور رفع کمبودهای علمی دانشجویان برای گذراندن این دوره طراحی شده است.در صورتی که پذیرفته شدگان یک یا چند درس اصلی را نگذرانده باشند می بایست بصورت دروس جبرانی طبق جدول زیر بگذرانند .

مشکلات و ریسک های ارزهای دیجیتال

ارزهای رمزنگاری شده اساساً همان پول الکترونیکی (e-money) هستند- مانند وب مانی (WebMoney) یا پِی پَل (PayPal). یعنی این ارزها به عنوان سیستم های پرداخت الکترونیکی کلاسیک، همان مشکلات پول الکترونیکی را دارند.
با این حال، گاهی اوقات اصول عملیاتی مخصوص ارزهای رمزنگاری شده، احتمال وقوع مشکلات و در نتیجه نگرانی ها را بیشتر می کند. علاوه بر این، همین اصول، مسبب برخی از ریسک هایی هستند که منحصر به ارزهای رمزنگاری شده می باشند.

جعل اطلاعات پرداخت (Spoofing) و فیشینگ (phishing)

ما بحث را با مشکلات رایجی نظیر روش قدیمی سرقت آغاز می کنیم.

بگذارید این مثال را بزنم که شما می خواهید به یک دوست، پول انتقال دهید. آدرس کیف پول او را به دقت کپی می کنید اما بدافزار یک آدرس دیگری را در کلیپ برد(clipboard) جایگزین می کند. کاربر هم متوجه نمی شود و هم این که پس از کپی، به خصوص اگر آدرس شامل کاراکترهای نامفهوم و درهم بسیاری باشد، آن را مجدد چک نمی کند.
یا به عنوان مثالی دیگر در این زمینه، فیشینگ را در نظر بگیرید. همانند پول های الکترونیکی مرسوم و متداول، کاربران ممکن است برای ورود به یک وب سایت فیشینگ، فریب بخورند و در آن سایت، کیف پول ارزِ رمزگذاری شده خود(crypto wallets) را آپلود نموده و ریسک های موجود در بازار مالی ایران رمز عبور را وارد کنند.
البته، کاربران سنتی بانک یا یک سیستم پرداخت نیز ممکن است با مشکل سرقت های سایبری مواجه شوند. با این حال، در یک سیستم پرداخت سنتی، همیشه امکان نسبتاً خوبِ لغو کردن انتقال وجود دارد. در مورد ارزهای رمزنگاری شده، شما می توانید از سرقت های سایبری به سازمان ملل شکایت کنید زیرا هر اتفاقی که در بلاکچین می افتد، درون آن ثبت شده و باقی می ماند.

هک کردن یک درگاه (gateway) پرداخت

حتی استفاده از یک دروازه ی پرداخت واقعی با آدرسی درست می تواند منجر به از دست دادن پول شود. در ژوئن ۲۰۱۷(خرداد ۱۳۹۶)، ناگهان سرقت از محبوب ترین کیف پول تحت وب برای اتریوم کلاسیک، با آدرس اصلی classicetherwallet.com، آغاز شد.
معلوم شد که هکرها از روش های مهندسی اجتماعی(social-engineering) استفاده کرده اند تا ارائه دهنده ی خدمات هاستینگ(میزبانی وب) را متقاعد کنند که آن ها صاحبان واقعی دامنه هستند. پس از به دست آوردن دسترسی، شروع به مسدود کردن وجوه در گردش کردند

خوشبختانه، استراتژی که هکرها به کار گرفتند بهترین روش نبود- آن ها بلافاصله دریافت کننده ی وجه را تعویض کردند، بنابراین سریعاً هویت دروغینشان افشا شد و فقط توانستند ۳۰۰.۰۰۰ دلار در طول چندین ساعت به سرقت برند. اگر آن ها وجوه کیف پول ها را جمع می کردند و مدتی کوتاه منتظر می ماندند، برای مدتی بسیار بیشتر ناشناس می ماندند و احتمالاً خسارت سنگین تری وارد می کردند.
اگر منصفانه به این موضوع بنگریم، سرویس های مالی کلاسیک نیز ممکن است در دام چنین حمله ای بیفتند. برای مثال، امسال در برزیل، هکرها کل موجودی یک بانک را به سرقت بردند.

خطای وارد کردن آدرس توسط کاربر

موارد پیشین، مشکلات عادی کیف پول های الکترونیکی بودند؛ اما همانطور که پیشتر گفتیم، ارزهای رمزنگاری شده علاوه بر این ها مشکلات خودشان را نیز دارند. برای مثال، یکی از ریسک هایی که مخصوص ارزهای رمزنگاری شده است، از دست دادن پول به دلیل بروز خطا در آدرسی که برای انتقال پول ساخته شده است.
در مورد اتریوم، اگر آخرین رقم آدرس کپی نشود، پول ناپدید می شود! یا به جایی می رود که برای آن تعیین شده، اما مبلغ پولی که شما برای انتقال در نظر گرفته بودید، در ۲۵۶ ضرب خواهد شد.
این خطا به بیت کوین مربوط نمی شود؛ سیستم بیت کوین برپایه ی اعتبارسنجی آدرس ریسک های موجود در بازار مالی ایران بنا شده است. اما با این حال در بیت کوین، ممکن است شما پول را به یک گیرنده ی مشکوک ارسال کنید.
از دست دادن ۸۰۰ بیت کوین چقدر اعصابتان را خورد می کند؟ (که ۸۰۰ بیت کوین حدود ۶ میلیون دلار(۲۴ میلیارد تومان) است).

یا ممکن است سهواً مبلغ ۸۰ بیت کوین برای فیِ تراکنش بپردازید! (حدود۶۰۰ هزار دلار (۲میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان)). منصفانه باید گفت که سر زدن این نوع خطا از یک استفاده کننده قدیمیِ بیت کوین بعید است، این موارد، بیشتر شبیه به این هستند که مردم از ابزارهای دست ساز(بدون کیفیت و تست نشده) استفاده کرده باشند.

از دست دادن فایل کیف پول(wallet file) (فایلی که حساب ساخته شده در آن واقع شده است)

مشکل دیگری که در ارزهای رمزنگاری شده مرسوم است، از دست دادن یا به سرقت رفتن کیف پول است. اکثر کاربران، فایل کیف پولشان را در کامپیوترشان ذخیره می کنند. به همین دلیل این فایل ها ممکن است توسط یک بدافزار به سرقت روند یا اگر هارد کامپیوتر خراب شود از دست بروند.
به همین دلیل کاربران حرفه ای تر، از کلید مخفی خودشان کپی می گیرند و کیف پول های سخت افزاری USB خریداری می کنند. اما تعداد این کاربران کم است.
در حال حاضر پول الکترونیکی متمرکز، به مراتب وضعیت بهتری دارد. امروزه اینترنت بانکی که به احراز هویت دو مرحله ای و تأیید تراکنش ها از طریق اس ام اس با ارسال یک رمز عبور یکبار مصرف(one-time-use)، نیاز نداشته باشد، نادر است. و در مورد شرکت ها یا مبالغ بالا استفاده از یک توکن USB اجباری است.

ICOهای ناامن

در سال ۲۰۱۷(۱۳۹۶)، سرمایه گذاری در پروژه های مربوط به بلاکچین یا ارزهای رمزنگاری شده در میان دارندگان این ارزها محبوبیت بسیاری یافت. این نوع جمع آوری پول، ICO(عرضه ی اولیه ی سکه) نام گرفته است.
شما می توانید در پست های قبلی ما در این رابطه اطلاعات مورد نیاز را به دست بیاورید، بنابراین ما دیگر جزئیات دقیق و فنی را در اینجا تکرار نمی کنیم.
پیامد این امر به طور خلاصه این است که استفاده از ارزهای رمزنگاری‌ شده به سادگی باعث شده که بودجه هنگفتی تنها با یک اتصال اینترنتی به دست آید. تاکنون تنها در سال ۲۰۱۷، بیش از ۱.۷ میلیارد دلار بودجه از طریق ICOها به دست آمده است. شاید ریسک های موجود در بازار مالی ایران شما خیلی درباره ی پروژه های موفق نشنیده باشید اما سرمایه گذاران هنوز هم خوش بین هستند.
پس مشکل کجاست؟ مشکل این است که بازار ارزهای رمزنگاری شده هنوز به اندازه ی لازم تنظیم نشده است، یعنی هنوز هیچ مکانیزم ارزیابی ریسک وجود ندارد و هیچ تضمینی برای بازگشت سرمایه، به جز قول و ضمانت شفاهی دست اندرکاران، وجود ندارد. به طور کلی، ریسک های موجود در بازار مالی ایران صرف این که کسی ایده ای داشته باشد به این معنی نیست که ایده اش خوب یا حتی اجرایی و شدنی باشد، یا محصول آن سودآور باشد یا اینکه ارائه دهنده ی طرح، پول را واقعاً برای اجرای آن صرف خواهد کرد، نه اینکه به مسئول اجرا (خودش) بپردازد. با توجه به اینکه در بازار ارزهای رمزنگاری شده، ردیابی و شناسایی دریافت کننده ی پول به سادگی امکان‌پذیر نیست، در نهایت، ممکن است وی به راحتی همراه با پول فرار کند.

جعل آدرس یک کاربر

گاهی اوقات، روش ساده تری هم برای ربودن پول وجود دارد. جمع آوری وجوه در یک ICO، معمولاً در مدت زمان معینی آغاز می شود و هنگامی که مبلغ مورد نیاز جمع آوری شد، خاتمه می یابد. در زمان شروع، آدرس مکان جمع آوری به وب سایت پروژه ارسال می شود (البته هیچ الزامی در آن نیست، بلکه تنها یک روش رایج است).
در طول ICO، یک هکر به وب سایت پروژه دسترسی می یابد و تا ICO باز می شود آدرس را با آدرس خودش جایگزین می کند. در یک ساعت چند هزار شرکت کننده، چندین میلیون دلار به دارایی اضافه می کنند. سپس آدرس ها به عنوان آدرس جعلی مشخص (برچسب گذاری) می شوند. اما در صورتی که از فعالیت این سرمایه گذاران مشتاق، ممانعت به عمل نیاید، بسیاری از آن ها به انتقال پول به همان آدرس جعلی ادامه می دهند و هکر چند میلیون دلار دیگر در آن روز به دست می آورد.

راهنمایی هایی به دارندگان و سرمایه گذاران ارزهای رمزنگاری شده

چگونه می توانید از وقوع مشکلات ذکر شده در بالا جلوگیری کنید؟ ما راهنمایی هایی برای کمک به شما داریم:

همیشه صحت آدرس وب سایت کیف پول را بررسی کنید و لینک های به اینترنت بانک یا کیف پول تحت وب را دنبال نکنید.(ترجیحا آدرس های پر کاربرد را بوکمارک کنید)

قبل از ارسال پول، بر روی آدرس گیرنده دابل کلیک کنید(حداقل۵حرف اول و آخر آدرس را چک کنید) و مبلغی که باید ارسال شود و میزان کارمزد مربوطه را بررسی کنید.

عبارت یادآور- جمله ی راهنما (mnemonic phrase) را یادداشت کنید زیرا در صورتی که کیف پول را گم کرده یا رمز عبورتان فراموش کرده باشد، امکان بازیابی کیف پول رمزی را برای شما فراهم می آورد.

هنگام سرمایه گذاری بر روی ارزهای رمزنگاری شده آرامش خودتان را حفظ کنید و تصمیم های آگاهانه بگیرید و اضطراب یا عجله نداشته باشید.

همیشه به خاطر داشته باشید که سرمایه گذاری بر روی ارزهای رمزنگاری شده، پرمخاطره است. بیش از مبلغی که آماده ی از دست رفتن آن در هر لحظه هستید سرمایه گذاری نکنید. سرمایه گذاری هایتان را متنوع کنید.(برای سرمایه گذاری قرض نکنید، فرش و ماشین خود را نفروشید و پولی که در صورتی که از دست دادید زندگیتان به مشکل نخورد را وارد سرمایه گذاری کنید و همیشه روی ۱ یا چند ارز سرمایه گذاری کنید)

از کیف پول های سخت افزاری استفاده کنید.

یک آنتی ویروس با کیفیت بالا اجرا کنید تا از دستگاه هایی که برای دسترسی به کیف پول های خود و انجام معامله در مبادلات ارزهای رمزنگاری شده و غیره استفاده می کنید حفاظت کند.

انواع بازارهای مالی

بازارهای مالی یا Financial Markets زیر مجموعه‌ای از نظام اقتصادی هستند که در آنها وجوه، اعتبارات و سرمایه در قالب قوانین و مقررات مشخصی، از صاحبان پول و سرمایه به سمت متقاضیان جریان دارد. به بیان ساده‌تر به بازاری که در آن دارایی‌های مالی مانند سهام، سپرده‌های سرمایه‌گذاری، طرح‌های بازنشستگی، انواع بیمه ‌نامه‌ها و اوراق بهادار معامله می‌شود، بازار مالی گفته می‌شود که نقش یک واسطه بین خریداران و فروشندگان را ایفا می‌کند.

در واقع این بازارها شرایطی را فراهم می‌کنند تا افراد بتوانند اوراق بهادار خود را به فروش برسانند و یا در ازای پرداخت پول، صاحب قسمتی از سهام یک شرکت شوند و تیم آسان‌بورس تصمیم دارد تا در راستای آموزش بورس به توضیح جامع مفهوم فوق بپردازد.

کاربرد بازارهای مالی

بازارهای مالی ریسک های موجود در بازار مالی ایران پویا، منافع بسیار زیادی را برای نظام‌های اقتصادی فراهم می‌کنند که مهمترین آنها عبارتند از:

• تجمیع منابع خرد و تخصیص آنها به سرمایه‌گذاران
• کمک به کشف قیمت منابع به صورت غیر دستوری
• تقویت نقدشوندگی در نظام‌های مالی
• ایجاد ارتباط مشخص بین ریسک و بازده
• هدایت نقدینگی به مسیری درست و جلوگیری از رشد بازارهای ناسالم
• بهبود شفافیت در فعالیت‌های اقتصادی
• کمک به اعمال سیاست‌های پولی و مالی بانک مرکزی و دولت

انواع بازارهای مالی

بازارهای مالی بر اساس حق مالی، سررسید ابزار مورد معامله، ساختار سازمانی و زمان واگذاری در چهار دسته‌ی مختلف طبقه‌بندی می‌شوند:

بازارهای مالی بر اساس حق مالی

بازارهای مالی بر اساس حق مالی به دو دسته‌ی بازار بدهی و بازار سهام تقسیم می‌شوند:

بازار بدهی (Debt Market)

به بازاری که در آن ابزارهای بدهی مختلفی مانند اوراق قرضه دولتی، اسناد خزانه دولتی و اوراق مشارکت معامله می‌شود، بازار بدهی می‌گویند. این اوراق ممکن است متعلق به شرکت‌ها، دولت‌ها، بانک‌ها، شهرداری‌ها و سایر سازمان‌ها باشد.

بازار سهام (Stock Market)

به بازاری که در آن سهام از طریق بازارهای منسجم و قانون‌مند مانند بورس؛ توزیع و مبادله می‌شود، بازار سهام یا به اصطلاح بازار بورس گفته می‌شود. این بازار یکی از حساس‌ترین حوزه‌های اقتصاد است، زیرا به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که از طریق توزیع بخشی از مالیکت خود به سرمایه‌گذاران، سرمایه مورد نیاز خود را تامین کنند.

بازارهای مالی بر اساس سررسید ابزار مورد معامله

بازارها بر اساس سررسید ابزار مورد معامله به دو دسته‌ی بازار پول و سرمایه تقسیم می‌شوند:

بازار پول (Money Market)

به بازاری که در آن اوراق بهادار با سررسیدی کمتر از یک سال معامله می‌شوند و نرخ بهره متناسب با مدت زمان نگهداری اوراق تعیین می‌شود، بازار پول می‌گویند. سرعت نقدشوندگی بالا، ریسک عدم پرداخت پایین و کمتر بودن نرخ بهره نسبت به سایر بازارها، از جمله فاکتورهای مثبت در بازار پول می‌باشد.

بازار سرمایه (Capital Market)

به بازاری که خرید و فروش دارایی‌های مالی با سررسید بیش از یک سال یا بدون سررسید در ریسک های موجود در بازار مالی ایران آن انجام می‌شود، بازار سرمایه می‌گویند. بطور کلی این بازار فرایند هدایت و تخصیص منابع اقتصادی را تسهیل می‌کند و خود به دو بازار اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود:

• بازار اولیه: به بازاری که تشکیل سرمایه در آن اتفاق می‌افتد و اوراق بهادار برای اولین بار در آن عرضه و مبادله می‌شوند، بازار اولیه می‌گویند.

• بازار ثانویه: بازار ثانویه این امکان را فراهم می‌کند تا اوراقی که برای اولین بار در بازار اولیه عرضه شدند، دوباره قابلیت معامله داشته باشند و صاحبان این اوراق نگرانی از جهت خرید یا فروش آنها نداشته باشند.

بازارهای مالی از نظر ساختار سازمانی و قانون‌مندی

بازارهای مالی از نظر ساختار سازمانی و قانون‌مندی به چهار دسته‌ی بازارهای رسمی، بازارهای خارج از بورس، بازار سوم و بازار چهارم تقسیم می‌شوند:

بازارهای رسمی

بورس اوراق بهادار یکی از بازارهای رسمی سازمان‌یافته است که قوانین و شرایط سختگیرانه‌ای را برای پذیرش شرکت‌ها اعمال می‌کند؛ در واقع شرکت‌ها ابتدا از لحاظ میزان نقدینگی، شفافیت اطلاعات و ترازهای مالی مورد بررسی قرار می‌گیرند و سپس در این بازار پذیرفته می‌شوند.

بازار خارج از بورس

به بازاری که اوراق بهادار شرکت‌های پذیرفته نشده در بورس در آن معامله می‌شود، بازار خارج از بورس یا بازار مبتنی بر چانه‌زنی می‌گویند. این بازار دارای مکان فیزیکی جهت معامله نیست و شرایط آسان‌تری را برای پذیرش شرکت‌ها در نظر گرفته است.

بازار سوم

معمولاً سازمان‌ها و موسسات بزرگ سرمایه‌گذاری به دلیل حق کمیسیون و کارمزد کمتری که در بازار سوم وجود دارد، مشغول به فعالیت در این بازار هستند.

بازار چهارم

شرکت‌ها و سازمان‌هایی در این بازار فعال هستند که قصد انجام معاملات عمده و بلوکی را دارند. این شرکت‌ها برای اینکه در معاملات خود کارمزدی پرداخت نکنند، معمولاً به صورت مستقیم و بدون دخالت کارگزار وارد معامله می‌شوند.

بازارهای مالی بر اساس زمان واگذاری

بازارهای مالی بر اساس زمان واگذاری به دو دسته‌ی بازار آتی و بازار نقدی تقسیم می‌شوند:

بازار آتی (Future Market)

به بازاری که در آن اوراق مشتقه معامله می‌شود، بازار آتی یا بازار اوراق مشتقه نام دارد. اوراق مشتقه، قراردادی است که بر اساس آن صاحب اوراق موظف یا مختار است که در تاریخ مشخصی در آینده، یک دارایی را بخرد یا بفروشد.

بازار نقدی (Spot Market)

به بازاری که برای انجام فوری معاملات شامل خرید و فروش کالاها و اوراق بهادار تشکیل شده‌است، بازار نقدی می‌گویند. بازار نقدی در نقطه‌ی مقابل بازار آتی قرار دارد و از آنجا که معاملات این بازار در نقطه‌ای از زمان انجام می‌شود، به آن بازار نقطه‌ای نیز می‌گویند.

مدیریت سرمایه چیست؟ ارتباط مدیریت سرمایه گذاری و ریسک

مدیریت سرمایه را به روش‌های مختلفی می‌توان معنی کرد، سرمایه‌گذاری‌های شخصی، سرمایه‌گذاری‌های درون سازمانی یا برون‌سازمانی، سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی و… روش‌های مختلفی برای حفظ ارزش پول و سودآوری هستند که همگی به مدیریت نیاز دارند.

رابرت کیوساکی در کتاب مشهور «پدر پولدار و پدر بی‌پول» چهار ربع نقدینگی کارمندی، کسب و کار کوچک، کارآفرین و سرمایه‌گذار را معرفی می‌کند و در تعریف سرمایه‌گذار می‌گوید این افراد کسانی هستند که پولشان برایشان کار می‌کند. درست است که هر شخصی در یکی از این چهار ربع نقدینگی قرار دارد، اما به نظر من همه افراد فارغ از اینکه در کدام ربع هستند، باید شمّ سرمایه‌گذاری و مدیریت آن را داشته باشند.

در این مقاله ابعاد مختلف مدیریت سرمایه را بررسی می‌کنیم و شما بعد از خواندن آن متوجه خواهید شد که هر نوع سرمایه‌ای را باید چگونه مدیریت کنید.

مدیریت سرمایه چیست؟

به طور کلی مدیریت سرمایه علمی است که افراد به کمک آن یاد می‌گیرند استراتژی مناسبی برای مدیریت دارایی‌هایشان بچینند. پایه این استراتژی‌ها بر مبنای ضرب‌المثل‌های «مالت را سفت بچسب، همسایه‌ات را دزد نکن» و «پول پول می‌آورد» بنا می‌شود؛ یعنی مدیران سرمایه باید در وهله اول ارزش سرمایه‌هایشان را حفظ کنند و بعد از آن به دنبال سودآوری باشند.

مدیران کسب و کارها به مدیریت پول موجود در کسب و کارشان هم نیاز دارند و باید قواعد و قوانینی را در این زمینه بدانند. پول هم می‌تواند مانند الکل باشد که فرّار است، به مرور زمان می‌پرد و کم‌تر می‌شود و هم می‌تواند مثل یک بهمن باشد و با گذشت زمان بزرگ و بزرگ‌تر شود. اینکه شما سرمایه خود را به الکل تبدیل می‌کنید یا بهمن، کاملا به نحوه مدیریتتان بستگی دارد. در رابطه با تعریف مدیریت اینجا بیشتر بخوانید.

مدیریت سرمایه در شرایط کنونی کشور ما اهمیت بسیاری دارد، زیرا مرز میان کسب و کارهای سودآور و بیزینس‌های شکست خورده را مشخص ‌می‌کند. مدیران کسب و کارها باید بتوانند جریان مالی شرکتشان را به صورت کامل کنترل کنند، یعنی اطلاعات دقیقی از بودجه‌بندی، هزینه‌ها و سرمایه موجود در سازمانشان داشته باشند و برای رسیدن به اهداف مالی مشخصی که تعیین کرده‌اند، برنامه‌ریزی کنند.

نحوه مدیریت سرمایه در بازارهای مالی

مدیریت سرمایه در بازارهای مالی نام یک کتاب مشهور از بنت ای مکدوول است. هر معامله‌گر در بازار سرمایه یک سبک معاملاتی منحصر به فرد دارد که خودش آن را طراحی می‌کند. سبک معاملاتی هر فرد به شخصیت، میزان سرمایه، اهداف مالی و زمان تعیین شده برای رسیدن به اهداف بستگی دارد. به همین دلیل حتی اگر در دوره‌های آموزشی مدیریت سرمایه در بازارهای مالی هم شرکت کرده باشید، کلیات طراحی سبک معاملاتی را یاد می‌گیرید و سپس باید با توجه به این فاکتورها، سبک منحصر به خودتان را ایجاد کنید.

استراتژی‌های مختلفی برای مدیریت صحیح پول در بازارهای مالی وجود دارد، اما یک استراتژی‌ کلی تقسیم دارایی‌ها در دو نوع سبد است:

• سبد اول سبد امنیت است که در آن دارایی‌هایی را می‌خرید که سود کم اما تضمین‌ شده‌ای دارند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سود ثابت جزو این دسته هستند.
• سبد دوم رشد نام دارد. در این سبد دارایی‌هایی خریداری می‌شود که ریسک بالاتری دارند، اما در صورت رشد سود خوبی نصیب معامله‌گر می‌کنند.

افراد با توجه به سبک معاملاتی که در نظر گرفته‌اند، دارایی‌هایشان را بین دو سبد بالا تقسیم می‌کنند؛ افرادی که ریسک‌پذیرتر هستند از سبد رشد بیشتر استفاده می‌کنند و افراد محتاط به سراغ سبد امنیت می‌روند. در رابطه با مدیریت مالی در مقاله دیگر دکامی بیشتر بخوانید.

بهتر است بخشی از پول خود را نیز به سرمایه‌گذاری‌های شخصی برای رسیدن به رویاهایتان اختصاص دهید. ممکن است برای رسیدن به این رویاها نیاز باشد روی خودتان سرمایه‌گذاری کنید و آموزش ببینید یا پولتان را ذخیره کنید و به مرور زمان بودجه مورد نیاز برای رسیدن ریسک های موجود در بازار مالی ایران به آن را به دست آورید.

آشنایی با انواع بازارهای سرمایه گذاری و نحوه کسب درآمد از آنها

افراد مختلفی قصد سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه را دارند اما به راستی کدام یک بهتر است؟ و کدام یک سود بیشتری را نصیب شما می‌کند؟ قصد داریم در این مقاله سه بازار پر طرفدار فارکس، بورس و بازار ارزهای دیجیتال را مورد بررسی قرار دهیم و ویژگی آنها را بیان کنیم.

بهتر است قبل از اینکه به سراغ مقایسه سه بازار مذکور برویم، دسته بندی کلی بازارهای مالی را بررسی کنیم:

بازارهای مالی به طور کلی به چهار دسته تقسیم می‌شوند که عبارتند از بازار سهام، بازار کالا، بازار اوراق قرضه و بازار مبادلات ارزی که مختصرا به بیان هر یک می‌پردازیم:

• بازار سهام: نهادی می‌باشد که در آن برگه های سهم معامله می‌شود و مکانی که برای این امر در نظر گرفته شده است جایی است که به صورت فیزیکی سهامداران گرد هم جمع می‌شوند که از جمله آنها می‌توان به بورس نیویورک، لندن و توکیو اشاره کرد همچنین بورس اوراق بهادار ایران نیز جز این دسته است.
• بازار کالا: بازاری است سازمان یافته که در آن کالاهای مختلفی ریسک های موجود در بازار مالی ایران همانند شکر، قهوه، ذرت، پنبه، غلات و همچنین فلزات با ارزش در آن معامله می‌شوند، هدف اصلی معاملات در این بازار را می‌توان خرید و فروش و تحویل آن در آینده در نظر گرفت و اگر بخواهیم مثالی از این نوع بازار بزنیم می‌توان به بورس شیکاگو اشاره کنیم.
• بازار اوراق قرضه: در این بازار اوراق قرضه ای که توسط نهادهای مختلف منتشر می‌شود مورد معامله قرار می‌گیرد.
• بازار مبادلات ارزی: به بازار جهانی خرید و فروش ارز گویند که بازار فارکس و ارزهای دیجیتال از این دست می‌باشند.

تا اینجای کار ضمن آشنایی با انواع بازارها، متوجه شدیم که بازار ارزهای دیجیتال و فارکس و همچنین بورس اوراق بهادار در کدام دسته قرار دارند. اما قبل از اینکه بخواهیم ویژگی های هریک را مورد بررسی قرار دهیم لازم می‌بینیم توضیح مختصری در رابطه با نوع معامله در هر یک ارائه دهیم:

• فارکس:یا FX که مخفف Foreign Exchange است و منظور بازاری است که ارزهای مختلف دنیا در آن قابل معامله هستند. بازار فارکس بزرگترین بازار دنیاست و حجم معاملات روزانه آن بیش از ۴ هزار میلیارد دلار بوده و تمامی ارزهای دنیا را شامل می‌شود. این بازار مرکزیتی ندارد و خرید و فروش هر جفت ارز که در این بازار صورت می‌گیرد به صورت مجازی است به این معنی که جنسی جا به جا نمی‌شود.
• بورس اوراق بهادار: بازاری است که در آن شرکت های خصوصی و دولتی قانونی کل یا بخشی از سهام شرکت خود را عرضه می‌کنند و شما با خرید سهام یک شرکت، بخشی از مالکیت و سودآوری آن شرکت بصورت قانونی به شما تعلق می‌گیرد و حتی اگر میزان سهام شما به قدری باشد که جز سهامداران یزرگ شرکت باشید می‌توانید در تصمیم‌گیری‌های اساسی، شرکت کنید.
• بازار ارزهای دیجیتال: بازاری است که در آن کوین ها و آلتکوین های مختلف مورد معامله قرار می‌گیرند و شما پس از خریداری ارز دیجیتالی مورد نظر مالک آن خواهید بود اما باید توجه داشته باشید که این ارزها دیجیتالی هستند و قابل لمس نیستند و محل نگهداری آنها کیف پول های دیجیتالی است که رمز کیف پولهایتان فقط باید در اختیار خودتان باشد.

حال که به صورت مختصر با کلیت این بازارها آشنا شدیم برویم به سراغ بیان ویژگی های هر یک و آنها را مورد بررسی قرار دهیم:

چگونه در بازارهای مختلف معامله کنیم؟

فارکس

با استفاده از اینترنت اشخاص می‌توانند از طریق شرکت های سرمایه گذاری به واسطه کارگزاران(Brokers) که از طریق شبکه الکترونیکی به بانک متصل می‌شوند و در هر لحظه نرخ ارزها را از بانک های مختلف جمع آوری می‌کنند و با اتصال به نرم افزار معاملاتی اختصاصی خود که در اختیار مشتریان خود نیز قرار داده اند، نرخ ارزها را از شبکه اینترنت به نرم افزار معاملاتی مورد نظر ارسال نموده و مشتریان نیز سفارش خود را از طریق همان نرم افزار به بروکر مربوطه منتقل می‌کنند. در واقع می‌توان گفت که عامل واسطه بین معامله گران شخصی و بازار، کارگزارها و یا همان بروکرها می‌باشد و مهمترین نقش کارگزار نیز انتقال سفارشات معاملاتی فرد معامله کننده به بازار جهانی می‌باشد. برای انجام معاملات، مشتری بایستی با کارگزار مورد نظرش قرارداد ببندد و مبلغ مورد نظر خود را به عنوان سپرده به شماره حسابی که کارگزار مشخص می‌کند واریز کند. این سپرده در واقع پشتوانه انجام معاملات می‌باشد و به نام خود مشتری افتتاح می‌شود، سپس کارگزار نام کاربری و شماره رمز ورود به حساب معاملاتی باز شده را به مشتری می‌دهد تا به وسیله آن مشتری بتواند از طریق نرم افزار معاملاتی که در اختیارش قرار داده است و از طریق شبکه اینترنت به حساب معاملاتی خود دسترسی پیدا کرده و به راحتی معاملات ارزی خود را انجام می‌دهند و هر گونه تغییری که در اثر انجام معاملات ارزی حاصل شود را به صورت همزمان در بخش حسابداری نرم افزار معاملاتی خود که شامل موارد زیر می‌باشد لحاظ می‌کند:

• نوع ارز مورد معامله
• قیمت معامله انجام شده
• سایز یا حجم معامله
• تعیین نوع عملیات (خرید یا فروش)

بر اساس این متغیرها کارگزار اقدام و در ازای این خدمات کارمزد معاملاتی دریافت می‌کند.

بورس اوراق بهادار

ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاران ﺑﺮاي ﺧﺮﯾﺪ ﺳﻬﺎم در ﺑﻮرس ﺗﻬﺮان ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺎرﮔﺰاری رﺳﻤﯽ ﻋﻀﻮ ﺑﻮرس اوراق ﺑﻬﺎدار ﺗﻬﺮان ﻣﺮاﺟﻌﻪ کنند. مهمترین وظیفه ﮐﺎرﮔﺰاران درﯾﺎﻓﺖ ﺳﻔﺎرش ﺧﺮﯾﺪ و ﻓﺮوش از ﺳﺮﻣﺎیه ﮔﺬاران و اﻧﺠﺎم ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﺮاي آﻧﺎن است. سرمایه گذار ابتدا می‌بایست در کارگزاری مورد نظرش افتتاح حساب کند و کد معاملاتی دریافت نماید سپس میزان مبلغ سرمایه گذاری خود را به حساب کارگزار واریز کند و پس از آن می‌تواند سهام مورد نظر خود را خرید و فروش کند.

ارزهای دیجیتال

برای خرید ارزهای دیجیتال می‌توانید از طریق صرافی های معتبر ارزهای دیجیتال اقدام کنید و پس از اینکه ارزهای خود را خریداری کردید می‌توانید آنها را به کیف پول های خود انتقال دهید، همچنین جدای از صرافی ها می‌توانید از اشخاص قابل اعتماد ارزهای دیجیتالی خود را خریداری کنید، برای خرید ارزهای دیجیتالی واسطه ها همان صرافی های ارزهای دیجیتال هستند که می‌بایست مقدار مورد نظر سرمایه خود را به اکانتتان در آن صرافی انتقال دهید و خرید و فروش های خود را انجام دهید.

نوسانات

منظور از نوسانات کم و زیاد شدن قیمت ها در کوتاه مدت است. معمولا برای تریدرها و یا همان معامله کنندگان مخصوصا از نوع نوسان گیرشان بازارهایی با نوسانات بالای قیمتی جذاب است در حالی که سرمایه گذاران بلند مدت بازارهایی را می‌پسندند که دارای نوسانات کمتر و به دنبال آن ریسک کمتری هستند به همین دلیل نوسان گیران و افرادی که به بازارهای با ریسک بالا علاقمندند بیشتر جذب بازار فارکس و پس از آن بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند اما سرمایه گذارانی که می‌خواهند بخشی از سرمایه خود را خرید و آن را نگهداری کنند بیشتر به سمت بورس سوق پیدا می‌کنند.

بد نیست مثالی از نوسان قیمتی در دو بازار ارزهای دیجیتال و بورس آورده شود تا ملموس میزان نوسان این بازار ها را مشاهده کنید، بعنوان مثال سهامی در بورس با نماد ونفت در فروردین سال ۹۶ به مبلغ ۱۸۲۸ تومان بوده و هم اکنون در مهر سال ۹۷ این مبلغ به ۳۰۱۶ تومان افزایش یافته است. در حالیکه به عنوان مثال بیت کوین در بازار ارزهای دیجیتالی در فروردین سال ۹۶ به میزان ۱۱۷۸ دلار بوده و هم اکنون ۶۵۸۹ دلار می‌باشد، همانطور که ملاحظه می‌کنید نوسان قیمت یکساله در این مقایسه در ارز دیجیتال بیت کوین بسیار بیشتر از سهام ونفت بوده است. در بازار فارکس به این علت که بحث جفت ارز ها مطرح می‌باشد(به این معنی که قیمت یک ارز نسبت به ارز دیگری مد نظر است) نمیتوان نوسانات آن را در این مقایسه جای داد.

اهرم (Leverage)

در بورس ایران هیچ اهرمی وجود ندارد یعنی شما به همان میزانی که سرمایه گذاری می‌کنید می‌توانید خرید و فروش کنید اما در بازار فارکس و بازار ارزهای دیجیتالی می‌توانید از اهرم های مختلفی که واسطه ها در اختیارتان قرار می‌دهند استفاده کنید. بگذارید اهرم را با ارائه یک مثال بیان کنیم، فرض کنید شما ۱۰۰ تومان سرمایه وارد کرده اید و قصد سرمایه گذاری دارید، اگر اهرم ۱:۱۰۰ را انتخاب کنید می‌توانید ۱۰۰ برابر سرمایه ای که وارد کرده اید خرید و فروش کنید. نمی‌توان گفت وجود اهرم صرفا خوب است زیرا با توجه به اینکه می‌شود با سرمایه کمتر معاملات بزرگتری را انجام داد، این امکان وجود دارد که سرمایه شما به طور کلی نابود شود. زیرا آن ۱۰۰ برابر شدن سرمایه هم در سود و هم در ضرر شما اغماض می‌شود.

ساعات معاملات

یکی دیگر از تفاوت های بازارهای مورد بررسی این مقاله ساعات خرید و فروش آن است که در بازار بورس تهران این مورد با محدودیت همراه است و زمان خرید و فروش از شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۹ الی ۱۲:۳۰ معاملات انجام می‌شود. اما در بازار فارکس و ارزهای دیجیتالی هیچ محدودیتی وجود ندارد و شما می‌توانید ۲۴ ساعته و از هرجای دنیا معاملات خود را در این بازار ها انجام دهید.

چند جهته بودن معاملات در این بازارها

فارکس و بازار ارزهای دیجیتال (البته بازار ارز دیجیتال خیلی کمتر) بر خلاف بازار بورس تهران یک بازار دو جهته هستند به این معنی که شما علاوه بر قابلیت buy یا خرید، قابلیت sell را نیز دارید. واضح تر بگوییم، شما می‌توانید افزایش یا کاهش قیمت ارز/جفت ارزی را پیش بینی کنید و اگر پیش بینی می‌کنید که افزایش پیدا می‌کند آن را خریداری (خرید استقراضی: Long) و اگر پیش بینی می‌کنید که کاهش می‌یابد آن را sell می‌کنید یا می‌فروشید (فروش استقراضی: Short).

البته یک نکته بسیار مهم در فارکس وجود دارد که بسیاری از تریدرها با مفهوم دقیق آن آشنایی ندارند. اما قبل از این که به این قضیه بپردازیم، باید مفهوم نمادها در فارکس را درک کنیم.

تمام ارزها، کالاها و ارزهای دیجیتالی در فارکس به‌صورت جفت ارز ارائه می‌شوند. برای مثال یورو/دلار (EURUSD) و طلا (که طلای اسپات به صورت XAUUSD ارائه می‌شود؛ یعنی طلا در برابر دلار). ارز اول، ارز اصلی یا غالب، و ارز دوم، ارز مقابل نامیده می‌شوند. ارز اول در مثال یورو/دلار، یورو است که از قدرت بیشتری به نسبت دلار برخوردار است و در یک مثال دیگر، دلار/ین یا USDJPY که دلار ارز غالب است و قدرت بیشتری دارد.

در مورد نکته مهمی که قبلا صحبت کردیم، منظور از اصطلاحات Buy و Sell این نیست که اگر یک جفت ارز را خریداری کردید یعنی آن را Buy کردید، و اگر Sell کردید، یعنی قبل از این که آن را خرید کرده باشید بفروشید. Buy و Sell در فارکس تنها به منظور تسهیل در تصمیم گیری و باز کردن پوزیشن توسط اشخاص طراحی شده است.

اگر نمودار یک نماد در حال گاوی یا صعودی شدن است، بدانید که قدرت ارز غالب بیشتر از ارز مقابل است و بالعکس، اگر قیمت در حال ریزش یا خرسی شدن است، باید بدانید که قدرت ارز مقابل در آن لحظه، بیشتر از ارز غالب شده است.

نکته دیگری که باید خیلی کوتاه به آن اشاره کنیم، این است که منظور از Buy و Sell واقعا خرید و فروش مثلا دلار نیست؛ بلکه صرفا باز کردن پوزیشن مد نظر است. همچنین برای باز کردن این پوزیشن‌ها نیاز داریم تا مقدار مشخصی پول (معمولا دلار) را در بروکر یا کارگزار واریز کنیم تا بتوانیم با پول واقعی معامله انجام دهیم. البته بسیاری از بروکرها نسخه دمو نیز برای معاملات ارائه می‌دهند که می‌توانید قبل از انجام ترید با پول واقعی، در نسخه دمو تمرین کنید و با این بازار و نحوه تریدینگ در آن آشنا شوید.

اما اصل اصطلاح Buy و Sell چیست؟

اصل قضیه خرید و فروش در مثال یورو/دلار این است که در پوزیشن خرید (Buy)، شما یورو را می‌خرید و در پوزیشن فروش (Sell) شما دلار را می‌خرید. زمانی که پوزیشن شما به هر طریقی بسته شد (چه از طریق برخورد به Stop Loss، Take Profit و یا بستن پوزیشن به صورت دستی)، خود به خود هر نمادی که بر روی آن سرمایه گذاری کردید، بسته یا به اصطلاح Sell می‌شود.

البته این قضیه در مورد خرید و فروش سهام (Stock) و شاخص‌ها (Index) صادق نیست، و تنها در مورد این نمادهاست که شما می‌توانید قبل از اینکه ارزی را داشته باشید آن را بفروشید. اما در بازار بورس تهران تنها می‌توانید یک سهامی را بخرید و آن را بفروشید و نمی‌توانید سهامی را قبل از اینکه داشته باشید بفروشید.

مالکیت

همانطور که در ابتدای مقاله توضیح داده شد خرید و فروش جفت ارز/ارز در بازارهای فارکس و ارزهای دیجیتالی معنی تصاحب و مالکیت مجازی آنها است و ارزهایی فیزیکی در اختیارتان قرار نمی‌گیرد، در بازار ارزهای دیجیتال این ارزها به صورت دیجیتالی در کیف پول دیجیتالی شما قرار می‌گیرد و در برخی از کشورها می‌توانید با برخی از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و… کالا خریداری کنید اما در بازار سهام شما به صورت قانونی بخشی از سودآوری و ضرر و به طور کلی بخشی از مالکیت آن شرکت را از آن خود می‌کنید.

ریسک ها

در هر بازار سرمایه ای با توجه به ماهیت آنها ریسک های مختلفی وجود دارد که لازم است قبل از ورود به هر بازاری با ریسک های آن آشنا شوید:

• در بازار فارکس و گاها ارزهای دیجیتال با نوسانات بسیار زیادی رو به رو هستیم به طوری که ممکن است در صورتی که چند دقیقه معامله ای را در این بازار ها باز بگذاریم با سود و یا ضرر بسیار زیادی مواجه شویم. بنابراین به دلیل این نوسانات بالا پیش بینی های شما می‌تواند دقیقا برخلاف جهت نوسانات بازار باشد. که این میزان ریسک در بازار سهام کمتر است اما به تناسب سودحاصل از این بازار هم کمتر است.
• اگر با سرمایه کمی وارد بازار ارزهای دیجیتال و فارکس شوید و با ریسک زیاد فعالیت کنید ممکن است طی چند روز و یا حتی چند ساعت سرمایه خود را از دست بدهید و یا برعکس سرمایه هنگفتی به دست آورید. اما در بورس با سرمایه کم سود کم و یا همچنین ضرر کمی خواهید داشت.
• اگر شما سرمایه ای در بروکر ها و یا صرافی های ارزهای دیجیتال داشته باشید ممکن است به هر دلیلی اعم از ورشکستگی، هک، کلاهبرداری و… سرمایه خود را از دست بدهید بنابراین بهتر است اولا سرمایه زیادی نزد این واسطه ها نگهداری نکنید ثانیا از واسطه هایی استفاده کنید که اصل سرمایه تان را بیمه می‌کنند. این اتفاقها در بورس دور از انتظار است و سرمایه شما بیمه است.

نکته ای ضروری برای سرمایه گذاری در هر یک از بازارها

ضرب المثل انگلیسی وجود دارد که می‌گوید: هیچ گاه بر روی مزرعه خود شرط نبندید، به این معنی که همیشه آن مقداری را برای سرمایه گذارید در هر بازاری تزریق کنید که اگر به طور کامل نابود شد، به زندگیتان لطمه‌ی جبران ناپذیری وارد نشود و زندگی عادیتان دچار اختلال نشود. بنابراین توصیه اکثر اقتصاددانان این است که با سود سرمایه های خود و همچنین با پولی که به شما رسیده است سرمایه گذاری کنید.

نتیجه گیری

اینکه کدام بازار بهتر است و کدامیک بدتر، کاملا بسته به میزان تحلیل، مطالعه، بررسی و حتی نوع شخصیت شما برای سرمایه گذاری دارد، هر یک از این بازارها مزایا و معایب مختص به خود را دارند و همچنین دارای یکسری قابلیت هایی هستند که می‌توانند هم برای شما مفید باشند هم می‌توانند باعث ضرر شما شوند. پس بهتر است قبل از ورود به بازارهای سرمایه با آن ها به طور کامل آشنا شوید و ابزارهای استفاده و موفقیت در آنها را فرا بگیرید.

با خواندن این مقاله تصمیم شما در نهایت ورود به کدام بازار است؟ آن را با ما به اشتراک بگذارید.