در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟

؛
1. در بالا، «هشدارها» را انتخاب کنید؛
2. اگر هشدار قرمز دارید، اطلاعات پرداخت خودتان را وارد کنید و منتظر بمانید تا تیم مربوطه پاسخ دهد؛

برطرف کردن مشکلات پرداخت حساب

اگر می‌خواهید در Google Play چیزی بخرید اما پرداختتان پذیرفته یا پردازش نمی‌شود، مراحل زیر را امتحان کنید.

اگر پس‌از خرید چیزی مشکل یا سؤالی درارتباط با آن داشتید، مشکلات مربوط به خریدهای درون‌برنامه یا برگرداندن و بازپرداخت برای خریدهای Google Play را ببینید.

به‌تأیید رساندن اطلاعات پرداخت

نمایه پرداخت‌هایتان ممکن است غیرفعال باشد. برای فعال کردن مجدد نمایه‌تان، اطلاعات پرداخت خودتان را ارسال کنید.

؛
1. در بالا، «هشدارها» را انتخاب کنید؛
2. اگر هشدار قرمز دارید، اطلاعات پرداخت خودتان را وارد کنید و منتظر بمانید تا تیم مربوطه پاسخ دهد؛

پرداخت با روش پرداخت دیگر

اگر با یک روش پرداخت مشکل دارید، می‌توانید پرداخت با روش دیگری را امتحان کنید.

1. در تلفن یا رایانه لوحی Android، برنامه «فروشگاه Google Play» را باز کنید؛
2. به موردی که می‌خواهید بخرید برگردید و روی قیمت آن ضربه بزنید؛
3. روی روش پرداخت فعلی ضربه بزنید؛
4. روش پرداخت دیگری انتخاب کنید یا روش جدیدی اضافه کنید؛
5. برای تکمیل خرید، دستورالعمل‌های روی صفحه را دنبال کنید.

برطرف کردن خطاهای کارت‌ اعتباری و نقدی

اگر یکی از پیام‌های خطای زیر را می‌بینید، ممکن است در کارت اعتباری یا نقدی‌تان مشکلی باشد:

• «پردازش پرداخت ممکن نیست: موجودی کارت کم است»
• «تکمیل تراکنش ممکن نیست. لطفاً از فرم پرداخت دیگری استفاده کنید»
• «تراکنش شما نمی‌تواند تکمیل شود»
• «تکمیل تراکنش ممکن نیست: کارت منقضی شده است»
• «اطلاعات این کارت را تصحیح کنید یا کارت دیگری را امتحان کنید»

برای برطرف کردن این خطاها، مراحل زیر را امتحان کنید:در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟

کارت‌های اعتباری منقضی‌شده یا نشانی‌های صورت‌حساب قدیمی، دلایل رایج برای درست کار نکردن پرداخت‌ها هستند. برای به‌روزرسانی این اطلاعات از Google Payments استفاده کنید:

کارت‌های منقضی‌شده را بردارید یا به‌روزرسانی کنید

کارت‌های منقضی‌شده باعث رد شدن پرداخت‌ها می‌شوند. برای به‌روزرسانی کارت‌های منقضی‌شده:

1. با «حساب Google»، به سیستم https://payments.google.com وارد شوید؛
2. روش پرداختی را که می‌خواهید برای خرید استفاده کنید، پیدا کنید؛
3. تاریخ انقضای روش‌های پرداخت فهرست‌شده را بررسی کنید.
4. روش‌های پرداخت منقضی‌شده را بردارید یا به‌روزرسانی کنید.

بررسی کنید نشانی کارتتان با نشانی موجود در Google Payments مطابقت داشته باشد

اگر کارت اعتباری‌تان برای نشانی دیگری ثبت شده باشد می‌تواند باعث رد شدن پرداخت شود. بررسی کنید کد پستی با نشانی کنونی‌تان مطابقت داشته باشد.

1. با «حساب Google»، به سیستم https://payments.google.com وارد شوید؛
2. روش پرداختی را که می‌خواهید برای خرید استفاده کنید پیدا کنید؛
3. روی ویرایش کلیک کنید؛
4. بررسی کنید نشانی فهرست‌شده با نشانی صورت‌حساب کارتتان مطابقت داشته باشد؛
5. درصورت لزوم، نشانی را به‌روزرسانی کنید.

سپس، دوباره اقدام به خرید کنید.

اگر پیام خطا با دستورالعمل‌هایی مبنی‌ بر ارسال اطلاعات اضافی به Google همراه بود، لطفاً آن‌ها را ارسال کنید. بدون این اطلاعات، نمی‌توانیم تراکنش را در حسابتان پردازش کنیم.

در مواردی، تراکنش به‌دلیل ناکافی بودن موجودی پذیرفته نمی‌شود. حسابتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید برای تکمیل خرید موجودی کافی دارید.

ممکن است محدودیت‌های خاصی در کارتتان موجب پذیرفته نشدن تراکنش شود. با سازمانی که کارتتان را صادر کرده است تماس بگیرید و درباره این تراکنش سؤال کنید و دلیل نپذیرفتن آن را جویا شوید.

برطرف کردن خطا با روش‌های پرداخت دیگر (صورت‌حساب مستقیم شرکت مخابراتی، بانک‌داری آنلاین، موجودی Google Play، کارت هدیه و موارد دیگر)

اگر این پیام را می‌بینید، شاید به این علت باشد که:

• تراکنش مشکوکی در نمایه پرداخت‌های شما دیده‌ایم.
• برای محافظت از حسابتان درمقابل تقلب، اطلاعات بیشتری لازم داریم.
• برای مطابقت با قانون اتحادیه اروپا، اطلاعات بیشتری لازم داریم (فقط مشتریان ایالت‌های عضو اتحادیه اروپا).

برای کمک به برطرف کردن این مشکلات:

1. به مرکز پرداخت‌ها بروید؛
2. درخصوص هر خطا یا درخواست در مرکز پرداخت‌ها اقدام کنید؛
   • پیش‌از اینکه بتوانید ازطریق «حساب Google‌» خود چیزی بخرید، شاید لازم باشد هویتتان را به تأیید برسانید.
3. مطمئن شوید اطلاعات مربوط به نام، نشانی و پرداختتان به‌روز باشند.

اگر در پرداخت ازطریق صورت‌حساب مستقیم شرکت مخابراتی مشکل دارید، موارد زیر را امتحان کنید:

• مطمئن شوید که مستقیماً به شبکه شرکت مخابراتی‌تان یا Wi-Fi متصل باشید.
• مطمئن شوید که صورت‌حساب مستقیم شرکت مخابراتی را به‌عنوان روش پرداخت اضافه کرده باشید.
• مطمئن شوید که از واحد پول محلی استفاده کنید.

اگر هنوز دچار مشکل هستید، برای دریافت راهنمایی با ارائه‌دهنده خدمات تلفن همراه خودتان تماس بگیرید.

اگر با روش پرداخت دیگر مشکل دارید، برای برطرف کردن مشکل به Google Payments بروید.

1. با «حساب Google»، به سیستم https://payments.google.com وارد شوید؛
2. به‌دنبال اعلان یا درخواست کسب اطلاعات بگردید و مواردی را که خواسته می‌شود ارائه دهید؛
3. بررسی کنید نشانی‌تان به‌روز باشد؛
4. بررسی کنید روش‌های پرداخت فهرست‌شده همان مواردی باشد که می‌خواهید استفاده کنید.

کارتتان به‌عنوان مسروقه گزارش شده است. قبل‌از اینکه بتوانید دوباره از کارت استفاده کنید، باید آن را به‌تأیید برسانید:

1. به pay.google.com بروید و به سیستم حسابتان وارد شوید؛
   1. اگر چند حساب دارید، به سیستم حسابی که حاوی کارت خاکستری است وارد شوید؛

   اگر می‌خواهید روش پرداخت را دوباره به‌تأیید برسانید:

   1. مطمئن شوید کدام کارت را می‌خواهید به‌تأیید برسانید؛
   2. بررسی کنید چه مدت قبل سعی کردید کارتتان را به‌تأیید برسانید.
      • اگر کمتر از ۲ روز است: تا ۲ روز منتظر بمانید؛
      • اگر بیشتر از ۲ روز است: صورت وضعیت حساب کارتتان را بررسی کنید. باید یک کسر هزینه موقتی با عنوان «GOOGLE TEST» به‌همراه یک کد ۸ رقمی پیدا کنید.

   نمی‌توانید از این کارت برای این خرید استفاده کنید. خرید را با کارت دیگری انجام دهید.

   اگر کارتی که می‌خواهید استفاده کنید در فهرست نیست، دستورالعمل‌های روی صفحه را برای افزودن کارت جدید دنبال کنید.

   یک تراکنش بیت کوین چگونه عمل می کند؟

   جهت فرستادن مقداری بیت کوین برای شخص دیگر، ابتدا باید مقصود خود را به بلاک چین اعلام کرده و گره های شبکه (هر کامپیوتر که در شبکه بلاک چین قرار می گیرد یک نود یا گره نامیده می شود) کل شبکه بیتکوین را جهت تایید اعتبار این که

   ۱) مقدار بیتکوینی که می خواهد فرستاده شود ، موجود باشد .

   ۲) هنوز به شخص دیگری فرستاده نشده باشد،

   اسکن می کنند. هنگامی که اطلاعات تایید شد، تراکنش مورد نظر در یک «بلاک محاسباتی» قرار گرفته و به بلاک قبلی متصل می شود (اصطلاح بلاک چین یا زنجیره بلاک ها به همین دلیل ایجاد شده است). تراکنش ها را نمی توان از بین برد یا دستکاری نمود، زیرا این امر به معنای انجام دوباره تمام بلاک هایی است که پس از آن به وجود می آیند.

   به بیان فنی تر:

   کیف پول معمولا خود بیتکوین را نگهداری نمی کند. آنچه که انجام می دهد، نگه داشتن آدرس بیتکوین است، که یک بایگانی از همه ی تراکنش ها و همچنین مقدار مانده حساب را در خود نگه می دارد. این آدرس -یک رشته طولانی از ۳۴ حرف و عدد- همچنین به عنوان «کلید عمومی» شناخته می شود. اهمیتی ندارد حتی اگر تمام دنیا این آدرس را بدانند و ببینند. هر کلید عمومی/ آدرس یک «کلید خصوصی» از ۶۴ حرف و عدد به همراه دارد. این یک کلید خصوصی بوده و پنهان و امن نگه داشته شدن آن امری حیاتی است. این دو کلید به هم مرتبط هستند، اما هیچ راهی برای تشخیص و حدس زدن کلید خصوصی از روی کلید عمومی وجود ندارد.

   هر تراکنشی که از آدرس بیتکوین شخص صادر شود، باید توسط کلید خصوصی او امضا شود که این خود مسئله ی مهمی است. برای این کار، هم کلید خصوصی و هم جزئیات تراکنش (مقدار بیتکوینی که قرار است فرستاده شده و شخص مقابل دریافت کند) را بر روی نرم افزار بیتکوین نصب شده داخل کامپیوتر یا گوشی هوشمند، قرار می دهند.

   با استفاده از این اطلاعات، نرم افزار امضای دیجیتالی را که برای اعتبار سنجی فرستاده می شود، ارائه می دهد. این تراکنش با تلفیق امضای دیجیتال و کلید عمومی (که برای همه می تواند آشکار باشد) درون نرم افزار بیتکوین می تواند اعتبار سنجی شود -یعنی تایید شود که مقدار بیتکوین انتقالی موجود است و تا به حال به شخص دیگری فرستاده نشده است-.

   این یکی از خصایص بی نظیر بیتکوین است: اگر امضا دیجیتال توسط کلید خصوصی سازگار با کلید عمومی شخص ساخته شده باشد، اعتبار سنجی تراکنش درون نرم افزار بدون دانستن کلید خصوصی تایید می گردد؛ که این امری بسیار هوشمندانه است.

   حال شبکه با بررسی تاریخچه آدرس کیف پول شخص، تایید می کند که قبلا بیتکوین او مصرف نشده باشد و از آنجا که شبکه، آدرس هر شخص (کلید عمومی وی) را دارد، کاری سهل و قابل انجام است. چون همه ی تراکنش ها در لِجِر (دفاتر حسابرسی دیجیتال) بیتکوین برای همه در دسترس هستند.

   بیان بسیار فنی تر:

   هنگامی که تراکنش تایید شد، به همراه تعدادی از تراکنش های دیگر به ابتدای «بلاک» بعدی اضافه می شود. حال خلاصه ای کوتاه در مورد «hash» ارائه می شود، که برای فهم پاراگراف بعدی اهمیت دارد: هر هش (hash) توسط یک «تابع هش» تولید می شود که یک معادله پیچیده ریاضی بوده و هر متن یا داده را به یک رشته ی ۶۴ کاراکتری کاهش می دهد.

   این تصادفی نیست -هر بار که داده ای خاص درون تابع هش فرستاده می شود ،یک رشته ی ۶۴ حرفی ثابت متناظر با آن دریافت می شود؛ اما حتی اگر یک ویرگول زیاد و کم شود، یک رشته ۶۴ حرفی کاملا متفاوت در خروجی تابع ظاهر می گردد. کل این مقاله را می توان به یک هش کاهش داد و همان هش را دوباره و دوباره تولید کرد، مگر این که چیزی از متن تغییر کرده یا به آن اضافه و کم شود. این کار روشی موثر برای تشخیص آن است که چیزی تغییر نکرده باشد، و همچنین بلاکچین به این طریق می تواند تایید نماید که تراکنش دستکاری نشده است.

   به مبحث بلاک ها برمی­گردیم: بخشی از داده های هر بلاک، شامل هش بلاک قبلی می­گردد. این چیزی است که آن بلاک را قسمتی از کل زنجیره می کند (که از این پس بلاکچین خطاب می شود).

   بنابراین اگر یک قسمت کوچک از بلاک قبلی دستکاری گردد، هش بلاک های فعلی باید تغییر کند ( باید به خاطر داشت که یک تغییر کوچک در ورودی تابع هش، باعث تغییر کل خروجی می شود)؛ بنابراین اگر چیزی می خواهد در بلاک قبلی تغییر کند، همچنین باید در بلاک جاری نیز تغییر ایجاد گردد (هش ورودی از بلاک قبل)؛ چون اطلاعات ورودی قبلی دیگر صحت ندارد. این کار بسیار سخت است، مخصوصا زمانی که نصف راه طی شده باشد، زیرا احتمالا بلاک دیگری بر روی این بلاک بوجود آمده است، که سپس آن را نیز باید تغییر داد و الی آخر.

   این چیزی است که بیتکوین در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ را عمدتا غیر قابل دستکاری می سازد. گفته می شود عمدتا، زیرا غیرممکن نیست، فقط بسیار بسیار بسیار بسیار، دشوار و بنابراین بعید است.

   سیستم پردازش تراکنش

   

   سیستم پردازش تراکنش (TPS) یک نظام فناوری اطلاعات برای گردآوری و تحلیل داده‌ها و ارائه اطلاعات پیرامون فعالیت‌ها و عملیات سازمان می‌باشد. این سیستم در حوزه مدیریت فناوری اطلاعات مطرح است. در اوائل دهه ۵۰ و با ورود رایانه به سازمان‌ها و به کار‌گیری آن د رانجام فعالیت‌های پردازشی کسب‌وکار شکل گرفتند.امروزه نیز در عصر اقتصاد الکترونیک و لزوم هماهنگی سازمان‌ها با تغییرات محیطی و انجام سزیع پردازش‌ها این سیستم‌ها از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

   ایـن سیستم ها، جایگزین روش دستی می‌شوند و امور ساخت یافته‌ای مانند: نگهداری سوابق، کنترل انبار، محاسبه حقوق و دستمزد و غیره را انجام می‌دهند. تاکید این سیستم بر پردازش حجم عظیمی از داده‌ها است و از ایـــن طریق کاهش هزینه‌های عملیات را در سازمان به همراه دارند. سیستم پردازش تراکنشی یک سیستمی است که جمع آوری وپردازش تعاملات و وقایعی که در اثر انجام عملیات و فعالیت‌های یک سازمان رخ می‌دهند را برعهده دارد.

   امور عملیاتی سازمان کــــه غالبا ماهیتی تکراری و مستمر دارند و به دلیل حـــجم بالا،نیروی انسانی زیادی را نیز به خود اختصاص می‌دهند را می‌توان از طریق بــه کـــارگیری سیستم‌های پردازشی تعاملی مکانیزه کــرد و از تعداد نیروی انسانی مورد نیاز کاست. چنین سیستم هایی در یک زمینه خاص طراحی و ضمن انجام پردازش داده ها، اطلاعات مورد نیاز سطح عمکلیات را تامین می‌نماید. امروزه TPS‌ها در زمینه‌های مختلف سازمان طراحی و به کار گرفته می‌شوند و می‌توانند پایه اطلاعاتی سایر سیستم‌های سطوح بالاتر باشند.

   تعریف سیستم پردازش تراکنش TPS

   سیستم پردازش تراکنشی (TPS) سومین لایه از مدل عمومی سیستم اطلاعات مدیریت MIS به شمار می‌آید که عهده دار پردازش‌های روتین سازمان است و بر داده‌های مربوط به امور سازمان تأکید می‌نماید. این سیستم‌ها از طریق فراهم سازی داده‌های خام، MIS را حمایت می‌کنند. به عبارت دیگر، TPS بخش اصلی کار MIS را تشکیل می‌دهد. TPS، در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ داده‌های موراد نیاز سیستم اطلاعاتی را ثبت، ذخیره و همچنین اکثر گزارشات و اسناد مورد نیاز کاربران عملیاتی را تولید می‌کند. یکی از جنبه‌های TPS که سیستم را از سایر سیستم‌ها متمایز می‌نماید، جنبه عمومی آن است. بدین معنی که این سیستم معمولاً در تمام سازمان‌ها و مؤسسات قابل اجرا بوده و به کار گرفته می‌شود.

   سیستمی که ساختار منابع موجود و توانمندی‌های آتی را پی‌گیری می‌نماید، به TPS اشاره دارد.

   سیستمی که انجام پردازش‌های اولیه و روزمره داده‌ها به عهده آن است و براساس داده‌های پردازش شده، انواع محصولات اطلاعاتی مانند: فرم ها، لیست‌های در گردش داخلی سیستم، گزارش‌ها و لیست‌های چاپی و تصویری را تهیه می‌کند و به عنوان مبنایی برای تهیه گزارش‌های بعدی برای مدیریت سازمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، به TPS اشاره دارد.

   در عین درست بودن تعاریف فوق می‌توان تعریف زیر را مطرح نمود.

   سیستمی است که جمع آوری و پردازش تعاملات و وقایعی که در اثر انجام عملیات و فعالیت‌های یک سازمان رخ می‌دهند را برعهده دارد.

   انواع سیستم پردازش تراکنش

   دو نوع سیستم پردازشی تعاملات (TPS ) وجود دارد:

   ۱- سیستم‌های پردازشی بهنگام: در این نوع سیستم‌ها،ارتبــاط مستقیمی بین کاربر و برنامه‌های کاربردی وجود دارد. کاربر، داده‌های مربوط به یک عـــمل یا معامله را وارد سیستم می‌کند و برنامه در مورد آن معامله به کاربرپاسخ می‌دهد. در این نوع پردازش، بین ورود داده ها، پردازش، به هنگام نمودن داده‌های ذخیره شـده و ارائه گزارش بر اساس آن، فاصله زمانی وجود ندارد.

   ۲- سیستم‌های پردازش دسته ای: در ایـن سیستم‌ها، داده هـای وارده به یـک سیستم، در یک عملیات با فایل تشکیل گروه مـــی دهند و یکجا پردازش مــی شوند. بــعنـــوان مثــال،در یک سیستم پردازش انبار، تمـام کالاهای وارده و صادره دریک چارچـــوب زمــــانی مشخص، فرضا در یک روز معین،در یک گروه قرار گرفته، سپـــس بــر حسب شماره کـــالا مرتب شده و یکجا پردازش می‌شوند.

   در یک دسته‌بندی دیگر انواع سیستم پردازش تراکنش TPS عبارتند از:

   TPS عمومی : در این حالت حجم اطلاعات بالاست لیکن محاسبات ساده هستند در این سیستم‌ها ظرافت انتخاب سیستم مدیریت پایگاه داده فعال است همچین روشی برای برنامه‌ریزی و برنامه نویسی ساده است.از TPS‌های عمومی می‌توان به TPS عمومی حساب‌های دریافتنی ،TPS حساب‌های پرداختنی ،TPS عمومی حسابداری عمومی و…. اشاره کرد.

   TPS فنی : در این حالت پیچیدگی پردازش اطلاعات مطرح است و حجم اطلاعات متوسط و زیاد است. اگر سیتم را ساده حساب کنیم حجم اطلاعات متوسط است و اگر پیچیده تلقی نماییم ،حجم اطلاعات زیاد خواهد بود.از TPS‌های فنی می‌توان به TPS فنی سفارشات مشتریان، TPS فنی برنامه‌ریزی مواد ،TPS فنی موجودی کالا و … اشاره کرد.

   مقاله سیستم پردازش مکانیزه با ترجمه

   موضوع سیستم پردازش معاملات بسیار نادر و قدیمی است. با این وجود برای حل مشکلات دانشجویان این رشته برای ارائه درسی یک مقاله در زمینه سیستم پردازش تراکنش TPS همراه با ترجمه فارسی آماده شده است.

   شناسه تراکنش TXID چیست و چه اهمیتی دارد؟

   

   TXID مخفف «شناسه تراکنش» که به‌عنوان TxID شناخته می‌شود، عدد هش است که یک تراکنش را در بلاک چین ثبت می‌کند. درواقع تراکنش‌های روی بلاک چین بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) در یک رشته هش ثبت می‌شوند که همان شناسه‌های تراکنش هستند. برای آشنایی بیشتر با شناسه تراکنش، در ادامه این مطلب همراه ما باشید.

   معنای TXID چیست؟

   یک بلاک چین از بلوک‌هایی ساخته شده است که حاوی اطلاعات تراکنش‌ها هستند. اگر کاربر بخواهد تشخیص دهد که چه زمانی یک تراکنش رمزنگاری روی بلاک چین انجام شده است، به یک شناسه تراکنش نیاز دارد. تراکنش‌های بلاک چین برای جلوگیری از سانسور و ایجاد یک سیستم بدون نیاز به اعتماد تغییرناپذیر هستند؛ بنابراین TXID ها به‌عنوان مدرک قطعی مبنی بر خرج‌شدن دارایی استفاده می‌شوند. تاریخچه تراکنش‌ها به‌طور دائم روی بلاک چین ذخیره می‌شود و قابل پاک‌شدن نیست.

   

   برخی ارزهای دیجیتال این شناسه را ندارند. این موارد، ارزهای ناشناس مانند Monero و ZCash هستند که تاریخچه تراکنش‌ها را نگه نمی‌دارند و اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها را برای اهداف حفظ حریم خصوصی مخفی نگه می‌دارند. در در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ شبکه بیت کوین و اتریوم، کاربران به‌راحتی می‌توانند تمام تراکنش‌هایی را که به‌طور عمومی از طریق کاوشگرهای بلوک انجام می‌شوند، ببینند.

   کاوشگرهای بلاک، تمام تراکنش‌های روی بلاک چین را در لحظه و زمان واقعی نشان می‌دهند و به کاربران اجازه می‌دهند موجودی ارزهای دیجیتال را مشاهده کنند. پرکاربردترین کاوشگر برای بیت کوین Blockchain.com و برای اتریوم Etherscan است. شناسه تراکنش برای بیت کوین و اتریوم هر دو شامل 64 کاراکتر است که شامل اعداد و حروف به‌صورت تصادفی است.

   توجه داشته باشید که TXID همان آدرس کیف پول نیست (با وجود داشتن سبک رمزگذاری مشابه)، بلکه تنها یک تاریخچه از تراکنش خاصی است که در بلاک چین انجام شده است.

   مشخصات اولین شناسه تراکنش چیست؟

   اولین شناسه تراکنش در شبکه بیت کوین در سال 2009 ثبت شد:

   این هش تراکنش 64 کاراکتری، نشان‌دهنده اولین تراکنش بیت کوین است؛ یعنی زمانی که خالق بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو، 50 بیت کوین را به‌عنوان تست برای دوستش در سال 2009 ارسال کرد. این TXID هنوز در بلاک چین مشاهده می‌شود.

   همه ماینرهایی که شروع به استخراج بیت کوین می‌کنند، باید کل بلاک چین را دانلود کرده و سوابق هر تراکنش را از ابتدای بیت کوین تاکنون را ذخیره کنند. نمونه دیگری از شناسه تراکنش، تراکنش معروف پیتزا در سال 2010 است:

   این تراکنش اولین مورد استفاده از بیت کوین به‌عنوان یک روش پرداخت بود. پرداخت بیش از 10000 بیت کوین برای دو پیتزا. در آن زمان ارزش این مقدار بیت کوین حدود 40 دلار بود، اما در حال حاضر حدود 700 میلیون دلار ارزش دارد!

   شناسه تراکنش بیت کوین چیست؟

   از زمانی که اولین تراکنش‌ها در سال 2009 انجام شد، شناسه‌های بیت کوین 64 کاراکتری بودند که یک رشته هش را نشان می‌دادند. این 64 کاراکتر با استفاده از پروتکل SHA-256، یعنی پروتکل رمزنگاری بیت کوین، رمزگذاری شده است. این روش رمزگذاری مبتنی بر توابع هش رمزنگاری است که توسط آژانس امنیت ملی ایالات‌متحده (NSA) در سال 2001 به نام «SHA-2» اختراع و کدگذاری شد.

   خروجی 64 کاراکتری درواقع کوچک‌تر از مقدار هش‌شده اصلی است. براساس دستورالعمل‌های SHA-2، یک هش رمزنگاری که 256 بیت طول دارد، می‌تواند به یک خروجی 64 کاراکتری تبدیل شود. در شبکه بیت کوین، تمام داده‌ها دو بار هش می‌شوند؛ برای مثال، یک آرایه 256 بیتی را تصور کنید. هنگامی که این بیت‌ها با استفاده از SHA-256 دو بار هش می‌شوند، خروجی 64 کاراکتری زیر را تولید می‌کنند:

   مقادیر هش‌شده اصلی تصادفی نیستند و همه آن‌ها جزئیات مربوط به تراکنش را مشخص می‌کنند. 8 کاراکتر اول ورژن بیت کوین را مشخص می‌کند، سپس 4 کاراکتر برای فلگ، 2 کاراکتر برای تعداد تراکنش و غیره. درنهایت، یک کاربر با یک شناسه تراکنش منفرد به در شبکه ثبت می‌شود. اگر کاربری بخواهد تغییراتی در هش تراکنش‌های استاندارد ایجاد کند، مانند تراکنش‌های چند امضایی و…، باید هزینه بیشتری پرداخت کند.

   روش‌های هش مشابه یا یکسان توسط تمام بلاک چین‌های محبوب در جهان استفاده می‌شود. اتریوم از مدل رمزگذاری مشابه با بیت کوین استفاده می‌کند. تمام شناسه‌های تراکنش اتریوم نیز ۶۴ کاراکتر دارند؛ زیرا از رمزگذاری SHA-265 استفاده می‌کنند.

   همچنین هش می‌تواند شامل یک پیام شخصی باشد که با رمزگشایی قابل فهم خواهد بود. برای اضافه‌کردن یک پایم خصوصی به تراکنش، کاربران باید دستور OP_RETURN را همراه با 80 بیت اطلاعات به تراکنش اضافه کنند. در بلوک پیدایش بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو پیام زیر را رمزگذاری کرد:

   The Times 03/Jan/2009 Chancellor on brink of second bailout for banks

   آن پیام در هش 64 کاراکتری زیر (TXID) موجود بود:

   

   شناسه تراکنش اتریوم چیست؟

   TXID های اتریوم 64 کاراکتر دارند، مشابه با بیت کوین. هر تراکنش در اتریوم یک کارمزد دارد که این کارمزد به ماینرها یا سهام‌داران در ETH 2.0 تعلق می‌گیرد. در شبکه اتریوم، برای انتقال دارایی به پرداخت کارمزدی به نام کارمزد گس نیاز است. Etherscan اطلاعات کلی از هر تراکنش و قرارداد هوشمند اجراشده در بلاک چین اتریوم ارائه می‌دهد. با جست‌وجوی هر بلاک، اطلاعات تراکنش‌هایی که به‌کمک آن انجام شده‌اند، مشاهده می‌شوند.

   

   هر تراکنش اتریوم یک شناسه تراکنش منحصربه‌فرد (هش کد) دارد. هش تراکنش حاوی جزئیاتی مانند موارد زیر است:

   • آدرس گیرنده: آدرسی که اتریوم یا توکن دیگری را دریافت کرده است.
   • مقدار: مقدار اتریوم یا توکن‌های دریافتی. این مقدار به «wei» کسری از ETH تعیین می‌شود.
   • MaxFeePerGas: حداکثر کارمزدی که شخص حاضر است برای تراکنش بپردازد. ابزارهایی مانند MetaMask توانایی سرعت‌بخشیدن به تراکنش‌ها در شبکه اتریوم را در ازای دریافت هزینه گس بیشتر ارائه می‌دهند.

   Block Explorer برای TXID چیست؟

   بیت کوین و اتریوم تنها بلاک چین‌هایی نیستند که TXID آن‌ها را می‌توان از طریق بلاک اکسپلورر مشاهده کرد. دیگر بلاک چین‌های برتر L1 (لایه یک) کاوشگرهای بلاک خود را دارند، مانند موارد زیر:

   1. سولانا (SOL): Solana Explorer
   2. کاردانو (ADA): Cardano Blockchain Explorer
   3. ریپل: XRPSCAN
   4. پولکادات (DOT): Polkascan
   5. Dogecoin (DOGE): DogeChain
   6. لایت کوین (LTC): Blockchair’s Litecoin Explorer
   7. Avalanche (AVAX): Avalanche Explorer

   چگونه TXID تراکنش‌های بیت کوین خود را بررسی کنیم؟

   

   1. لیستی از تراکنش‌های دیجیتالی نمایش داده می‌شود. در این بخش هش یا TXID و همچنین تاریخ و زمان تراکنش را خواهید دید. روی رشته اعداد و حروف زیر هش کلیک کنید.

   

   سخن پایانی

   بیشتر ارزهای دیجیتال، از ارزهای معتبری مانند بیت کوین گرفته تا میم کوین‌هایی مانند Dogecoin، از یک شناسه تراکنش متشکل از 64 کاراکتر منحصربه‌فرد برای شناسایی هر تراکنش استفاده می‌کنند. به‌عنوان بخشی از بلاک چین، این تراکنش‌ها هرگز نمی‌توانند پاک شوند و شناسه تراکنش‌های آن‌ها نیز تا زمانی که بلاک چین زنده است، در سوابق باقی می‌ماند.

   بسیاری از بلاک چین‌ها کاوشگرهای بلاک خود را دارند که در آن همه شناسه‌های تراکنش به‌صورت عمومی مشاهده می‌شوند. نکته اصلی این است که شناسه‌های تراکنش برای عملکرد اکوسیستم بلاک چین ضروری هستند و از برخی از ارزشمندترین مزایای فناوری بلاک چین، از شفافیت گرفته تا مقاومت در برابر سانسور پشتیبانی می‌کنند.

   آیا هنوز معتقدیم بلاکچین آینده تراکنش‌ها خواهد شد؟

   

   بلاکچین فناوری پایگاه اطلاعاتی است که در قلب همه ارزهای دیجیتال قرار دارد.

   در بلاکچین کپی‌های یکسانی از یک پایگاه اطلاعاتی در کل شبکه ایجاد می‌شود و به این ترتیب هک و تقلب در سیستم را بسیار سخت می‌کند. با اینکه در حال حاضر ارز دیجیتال محبوب‌ترین استفاده برای بلاک چین است. این فناوری پتانسیل طیف گسترده‌ای از برنامه‌های دیگر را نیز دارد. تقریباً هر صنعت مدرنی به نوعی توسط این فناوری تغییر شکل می‌دهد.

   بلاکچین چیست؟

   کسب و کارها بر اساس اطلاعات اجرا می‌شوند. هرچه اطلاعات سریع‌تر دریافت شده و دقیق‌تر باشد، بهتر است. بلاک چین برای ارائه اینگونه اطلاعات ایده آل است؛ اطلاعاتی که فوری به اشتراک گذاشته شده و کاملا شفاف در یک دفتر کل غیرقابل تغییر ذخیره می‌شود. البته این اطلاعات فقط توسط اعضای مجاز شبکه، قابل دسترسی است.

   در واقع بلاک چین یک دفتر کل مشترک و غیرقابل تغییر است که فرآیند ثبت تراکنش‌ها و ردیابی دارایی‌ها را در یک شبکه تسهیل می‌کند. یک دارایی می‌تواند ملموس (خانه، ماشین، پول نقد، زمین) یا نامشهود (مالکیت معنوی، حق کپی رایت، نام تجاری) باشد. تقریباً هر چیز با ارزشی را می‌توان در یک شبکه بلاک چین ردیابی و معامله کرد.

   روش کار بلاکچین

   بلاک چین در هسته خود یک دفتر کل دیجیتال توزیع شده است که هر نوع اطلاعاتی را ذخیره می‌کند. در حالی که هر پایگاه داده عادی نیز می‌تواند این نوع اطلاعات را ذخیره کند، بلاک چین به دلیل غیرمتمرکز بودن منحصر به فرد است. به جای نگهداری در یک مکان توسط یک مدیر متمرکز، از کپی‌های یکسان از پایگاه داده بلاک چین در چندین رایانه که در سراسر یک شبکه پخش شده‌اند، نگهداری می‌شود. به این کامپیوترها گره می‌گویند. دفتر کل دیجیتال به عنوان یک زنجیره توصیف می‌شود که از بلاک‌ها تشکیل شده است.

   همانطور که داده‌های تازه به طور مداوم به شبکه اضافه می‌شود، یک بلاک جدید ایجاد شده و به زنجیره متصل می‌شود. اکثر گره‌ها باید قبل از اینکه یک بلاک جدید به دفتر کل اضافه شود، اعتبار اطلاعات جدید را تایید کنند. برای یک ارز دیجیتال، به این صورت تضمین می‌شود که تراکنش‌های جدید در یک بلاک تقلبی نبوده یا اینکه ارزها بیش از یک بار خرج نشده‌باشند. تراکنش‌ها معمولاً با استفاده از رمزنگاری ایمن می‌شوند؛ به این معنی که گره‌ها برای پردازش تراکنش نیاز به حل معادلات پیچیده ریاضی دارند. به‌علاوه برای تلاش‌هایشان در تأیید تغییرات داده‌های مشترک، گره‌ها معمولاً با مقادیری از ارز اصلی بلاک‌چین، مانند بیت‌کوین در بلاک‌چین بیت‌کوین، پاداش می‌گیرند.

   کاربرد بلاکچین

   آیا تاکنون فکر کرده‌اید که کاربردهای بلاکچین چیست ؟ فناوری بلاک چین برای اهداف مختلفی از ارائه خدمات مالی گرفته تا مدیریت سیستم‌های رای گیری استفاده می‌شود. در ادامه مهم‌ترین کاربردهای بلاکچین را بررسی خواهیم کرد.

   امروزه رایج‌ترین استفاده از بلاکچین به عنوان ستون فقرات ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین یا اتریوم است. هنگامی که مردم ارزهای دیجیتال را خریداری، معامله و یا به فروش می‌رسانند، تراکنش‌ها روی یک بلاک چین ثبت می‌شوند. هرچه مردم بیشتر از ارز دیجیتال استفاده کنند، بلاک چین می‌تواند گسترده‌تر شود.

   فراتر از ارزهای دیجیتال، بلاک چین برای پردازش تراکنش‌های ارزهای فیات مانند پوند، دلار و یورو استفاده می‌شود. بلاکچین می‌تواند سریع‌تر از ارسال از طریق بانک یا مؤسسه مالی باشد زیرا تراکنش‌ها سریع‌تر تأیید شده و می‌توانند خارج از ساعات کاری نیز پردازش شوند.

   نقل و انتقالات دارایی

   بلاکچین همچنین می‌تواند برای ثبت و انتقال مالکیت دارایی‌های مختلف استفاده شود. اخیرا این قابلیت با دارایی‌های دیجیتال مانند NFT ها، که نشان دهنده مالکیت هنر دیجیتال بوده، محبوب شده است. بلاکچین همچنین می‌تواند برای پردازش مالکیت دارایی‌های واقعی مانند اسناد اموال و وسایل نقلیه نیز استفاده شود.

   یکی دیگر از نوآوری‌های بلاکچین، قراردادهای هوشمند است. این قراردادهای دیجیتال پس از برآورده شدن شرایط، به طور خودکار اجرا می‌شوند. به عنوان مثال، زمانی که خریدار و فروشنده تمام پارامترهای تعیین شده برای معامله را برآورده کنند، پرداخت برای کالا انجام می‌شود.

   نظارت بر زنجیره تامین

   زنجیره‌های تامین، اطلاعات زیادی در شبکه خود دارند. با روش‌های سنتی ذخیره‌سازی اطلاعات، ردیابی منبع مشکلات، مانند کالاهای بی‌کیفیت از فروشنده، بسیار سخت است. ذخیره این اطلاعات در بلاک چین بازگشت و نظارت بر زنجیره تامین را آسان‌تر می‌کند.

   رای‌گیری در بلاک چین باعث‌عدم دسترسی افراد برای دستکاری آرا می‌شود همچنین نیاز به جمع‌آوری دستی و تایید برگه‌های رای کاغذی را از بین می‌برد.

   میزان فراگیری و استقبال از بلاکچین در جهان

   بلاکچین دنیای تجارت را زیر و رو کرده است. اطلاعات بلاک چین در برابر تغییرات مقاوم هستند و به عنوان یک رکورد امن تراکنش عمل می‌کنند. درک پیچیدگی‌های این فناوری ممکن است سخت باشد اما محبوبیت و رواج فزاینده فناوری برای همه واضح است. بلاکچین به سازمان‌های بهداشتی، درمانی، زنجیره تامین، بانکداری، آموزش و… کمک می کند تا بر چالش‌ها غلبه کنند. برای مثال در حوزه استفاده از بلاکچین در رمزارزها گزارش شده که تا جولای ۲۰۲۲ بیش از ۸۳ میلیون کاربر دارای کیف پول بلاک چین یا یک حساب صرافی، از سراسر جهان هستند!

   آینده بلاکچین چگونه خواهد بود؟

   بسیاری کارشناسان پتانسیل استفاده از بلاک چین را در موقعیت‌های بیشتری می‌بیند اما این موضوع به سیاست دولت‌ها نیز بستگی دارد. کارشناسان بلاک چین را به مراحل اولیه اینترنت تشبیه می‌کنند. حدود ۱۵ سال طول کشید تا اینترنت داشته باشیم و اولین نسخه گوگل در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ را ببینیم و این زمان برای فیسبوک بیش از ۲۰ سال بود!

   پیش‌بینی اینکه فناوری بلاک چین تا ۱۰ یا ۱۵ سال دیگر کجا خواهد بود، دشوار است اما مانند اینترنت، قطعا روش‌های تراکنش و تعامل ما با یکدیگر را در آینده به طرز چشمگیری تغییر خواهد داد.

   سخن آخر

   فناوری بلاک چین مدتی است که وجود داشته و همچنان به طور فعال در کانون توجه قرار دارد. با وجود اینکه برخوردهای متفاوتی نسبت به این فناوری وجود دارد اما هیچ کس نمی‌تواند نقش آن را در چشم‌انداز اقتصادی جهانی دست کم بگیرد.