انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران


در صندوق های درآمد ثابت 70 تا 90 درصد کل سرمایه صندوق در اوراق با درآمد ثابت که ریسک کمی دارند سرمایه‌گذاری می‌شود. 10 تا 30 درصد باقی مانده سرمایه، برحسب نظر مدیر صندوق، صرف سرمایه‌گذاری در سهام می‌شود.

صندوق درآمد ثابت چیست؟ چطور در صندوق های درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کنیم؟

سرمایه‌گذاری از طریق صندوق ها یکی از راه های سرمایه‌گذاری غیرمستقیم است. سرمایه‌گذاری در صندوق ها رایج ترین راه برای آن دسته از افرادی است که به سرمایه‌گذاری در بورس مشتاق‌اند اما دانش و یا زمان کافی برای تحلیل بازار و مدیریت سبد سرمایه‌گذاری خود را ندارند. صندوق های سرمایه‌گذاری شامل ترکیب متنوعی از دارایی ها هستند که توسط تیم تحلیلگران صندوق انتخاب و مدیریت می‌شوند. سرمایه‌گذاران در ازای پرداخت وجه صاحب واحدهای صندوق می‌شوند. هر یک از این واحد ها چکیده ای از کل دارایی های صندوق است. بنابراین حتی افراد با مبالغ سرمایه‌گذاری اندک میتوانند با خرید واحد های صندوق، در ترکیبی از دارایی های مختلف سرمایه‌گذاری کنند.

صندوق ها انواع مختلفی دارند. در مقاله انواع صندوق های سرمایه‌گذاری به توضیح کامل درباره انواع صندوق ها پرداخته‌ایم. همچنین سه نوع صندوق های سهامی، صندوق های مختلط و صندوق های درآمد ثابت را معرفی کردیم. در این مقاله میخواهیم به طور اختصاصی به موضوع صندوق های درآمد ثابت بپردازیم. در ادامه ضمن تعریف صندوق درآمد ثابت، از ویژگی های آن برای شما میگوییم و شما را برای انتخاب صندوق و سرمایه‌گذاری در آن راهنمایی میکنیم.

صندوق درآمد ثابت چیست؟

صندوق های سرمایه‌گذاری مشترک، ضمن هدف سرمایه‌گذاری جمعی، مجموع مبالغ دریافتی از سرمایه‌گذاران را در خرید دارایی های متنوع سرمایه‌گذار میکنند. هر سرمایه‌گذار به میزان سرمایه خود از پرتفویی (سبد سهامی) که صندوق تشکیل داده، سود میبرد. صندوق های درآمد ثابت نوعی از صندوق های مشترک هستند که عمده سرمایه خود را در اوراق کم ریسک یا بدون ریسک سرمایه‌گذاری میکنند.

ابزارهای مالی با ریسک های متفاوتی طراحی شده‌اند. برخی از این ابزارها با ریسک کم و برخی بدون ریسک هستند. مثل: گواهی سپرده بانکی، اوراق خزانه اسلامی، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت. صندوق های درآمد ثابت عمده دارایی خود را صرف سرمایه‌گذاری در این نوع دارایی ها می‌کنند.

این صندوق ها با هدف به حداقل رساندن ریسک به وجود آمده‌‌اند و باب میل افراد ریسک گریز هستند. به خصوص طرفداران سپرده‌گذاری در بانک ها، که با انتخاب این صندوق ها میتوانند ترکیب ایده آلی از دارایی ها را در یک سبد سرمایه‌گذاری داشته باشند.

در صندوق های درآمد ثابت 70 تا 90 درصد کل سرمایه صندوق در اوراق با درآمد ثابت که ریسک کمی دارند سرمایه‌گذاری می‌شود. 10 تا 30 درصد باقی مانده سرمایه، برحسب نظر مدیر صندوق، صرف سرمایه‌گذاری در سهام می‌شود.

طبق گزارش سایت فیپ ایران، میانگین بازدهی سالانه 70 صندوق درآمد ثابت فعال در بازار سرمایه ایران، طی سال گذشته (1399) 23 درصد بوده است.

صندوق های درآمد ثابت چه ویژگی هایی دارند؟

  • از آنجایی که سهام عادی بازار بورس نرخ سود مشخصی نداشته و ریسک بالایی دارد، درصد کمتری از سبد صندوق درآمد ثابت به سهام این بازار اختصاص داده شده است.
  • چون که درصد بالایی از مبلغ سرمایه در دارایی های بدون ریسک یا با ریسک کم سرمایه گذاری شده؛ پرتفوی صندوق پرتفوی کم ریسکی به حساب می‌آید.
  • باتوجه به قاعده ریسک کمتر بازدهی کمتر، ریسک کم این صندوق ها سود کمتری برای سرمایه‌گذار به همراه می‌آورد. البته این سود قابل پیش‌بینی، ثابت و ضمانت شده است.
  • در این صندوق ها نرخ سود مشخصی به عنوان سود سرمایه‌گذار در نظر گرفته و به او پرداخت می‌شود. سرمایه‌گذار این سود را به صورت دوره ای (ماهانه، سه‌ ماهه، شش‌ ماهه و یا سالانه) دریافت میکند. هرچه تعداد دفعات پرداخت سود در سال کمتر باشد، سوددهی بیشتر است. یعنی به طور مثال نرخ سودی که سالانه پرداخت می‌شودٍ، از نرخ سودی که سه ماهه پرداخت می‌شود بیشتر است.
  • میانگین بازدهی صندوق ها در سال های مختلف متفاوت است.
  • برای جلب رضایت مشتریان بازده صندوق های سرمایه‌گذاری از بازده بانک بیشتر در نظر گرفته شده است.

صندوق با درامد ثابت

صندوق ها با درآمد ثابت چه مزایایی دارند؟

گفتیم که سرمایه‌گذاری درصندوق درامد ثابت ریسک کمی دارد. این ویژگی به تنهایی می‌تواند صندوق درآمد ثابت را به صندوق ایده‌آل برای سرمایه‌گذاران ریسک گریز بدل کند. اما این صندوق ها مزایای دیگری هم دارند که در اینجا به مهم ترین آن ها اشاره می‌کنیم.

امکان سرمایه‌گذاری با حداقل سرمایه

فکر میکنید اگر بخواهید به صورت جداگانه روی هر یک از اوراق با درامد ثابت، اوراق مشارکت، گواهی های سپرده و در عین حال سهام سرمایه‌گذاری کنید چقدر سرمایه نیاز است؟ حتی اگر در هریک از این اوراق با حداقل مبلغ سرمایه‌گذاری کنید، قطعا مجموع مبلغ مورد نیاز برای سرمایه گذاری در این مجموعه مبلغ کمی نخواهد بود. اما صندوق ها با درامد ثابت این امکان را برای شما فراهم میکنند که حتی با مبالغ اندک بتوانید به میزان سرمایه خود واحدهایی از صندوق را بخرید. هر واحد خود متشکل از تمامی دارایی هایی است که صندوق در آن ها سرمایه‌گذاری کرده است.

حداقل ریسک

علاوه بر این که صندوق ها با ساختار متنوع خود ریسک را کاهش می‌دهند؛ صندوق های درامد ثابت به مراتب ریسک کمتری دارند. گفتیم که عمده دارایی های این صندوق در ابزارهای فاقد ریسک یا با ریسک کم سرمایه‌گذاری شده. همین مساله باعث می‌شود تا ریسک سبد سرمایه‌گذاری صندوق پایین باشد.

قابلیت نقدشوندگی بالا

منظور انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران از نقدشوندگی این است که یک دارایی قابلیت تبدیل سریع به وجه نقد را داشته باشد. واحد های صندوق به راحتی نقد می‌شوند و این مزیت کلیه صندوق هاست. باتوجه به ریسک کم صندوق های درامد ثابت و داشتن ضمانت نقد شوندگی، این صندوق ها نقدشوندگی خوبی دارند.

پرداخت سود ثابت

طبق امیدنامه و اساسنامه صندوق، به سرمایه‌گذاران این صندوق ها سود نقدی با نرخ ثابت تعلق میگیرد. معمولا محل تأمین این سود، سود بانکی است که از سوی بانک در ازای سرمایه‌گذاری دارایی های صندوق به مجموع دارایی ها تعلق میگیرد. این سود به صورت دوره ای به سرمایه‌گذاران پرداخت می‌شود.

ضمانت نقدشوندگی

باتوجه به اینکه عمده دارایی های صندوق ها با درامد ثابت در اوراقی مثل گواهی های سپرده بانکی و دیگر اوراق دولتی سرمایه‌گذاری شده است؛ این صندوق ها ضمانت نهادهای دولتی مثل بانک ها را پشتوانه خود دارند.

صندوق های درآمد ثابت چه معایبی دارند؟

حالا که صندوق درآمد ثابت را معرفی کردیم و از ویژگی ها و مزایای آن گفتیم، لازم است که شما را با معایب این صندوق ها هم آشنا کنیم.

سود کم به نسبت سایر صندوق ها

با توجه به اینکه بخش بدون ریسک و کم سود این صندوق ها 3 تا 7 برابر بخش ریسکی و سهامی آن هاست، مجموع سود پرتفوی کم است. البته این سود وابسته به عملکرد صندوق است، اما همچنان نرخ چشمگیری نیست.

صندوق با درامد ثابت ویژگی های صندوق با درامد ثابت

چطور صندوق با درآمد ثابت ایده آل را شناسایی کنیم ؟

اصلی ترین راهکار برای شناخت بهترین صندوق سرمایه‌گذاری بررسی عملکرد گذشته صندوق هاست. با مراجعه به صفحه صندوق های درآمد ثابت چشم بورس ، شما میتوانید اطلاعات مهم تمامی صندوق ها، گزارشات و درجه بندی عملکرد آن ها را مطالعه کنید. هم‌چنین در بخش مقایسه صندوق های درامد ثابت میتوانید کلیه اطلاعات مقایسه ای درباره این صندوق ها از قبیل: عمر، نرخ بازده ای در ادوار مختلف و ارزش خالص هر واحد سرمایه‌گذاری (NAV) صندوق ها را با هم مقایسه کنید.

بررسی سابقه و خوشنامی صندوق، نرخ بازدهی در ادوار مختلف، اساسنامه و امیدنامه صندوق (که قواعد و الزامات صندوق را نشان میدهد) به شما در شناسایی صندوق ایده آل کمک میکند.

در نظر بگیرید که سود هر صندوق وابسته به ترکیب دارایی‌های موجود در آن صندوق بوده و در نتیجه بین صندوق ها متفاوت است. مسلما صندوقی که سود ثابت بیشتری پرداخت میکند ایده‌آل تر است. نرخ سود پیش بینی شده در صندوق های مختلف بین 15 تا 20 درصد است. معمولا نرخ سود تحقق یافته بیشتر از این مقدار است. بطوریکه حداقل سود از نرخ سود بانکی کمتر نیست. لازم است بدانید که طی دوره های مختلف و تغییر تقاضا برای این صندوق ها، نرخ سود صندوق ها با درامد ثابت از نرخ سود بانکی جلو میزند. به طور مثال زمانی که بازار سهام روند نزولی پیش میگیرد عده ی زیادی به سوی صندوق ها با ریسک کم رو می‌آورند و در نتیجه تقاضا برای این صندوق ها زیاد می‌شود. به طبع ، با افزایش تقاضا سوددهی این صندوق ها هم زیاد می‍‌‌‌شود.

چطور در صندوق ها با درآمد ثابت سرمایه گذاری کنیم؟

صندوق های درامد ثابت به دو روش معامله میشوند:

صدور و ابطال واحد های صندوق

طبق این روش پس از انتخاب صندوق ایده آل باید به صورت آنلاین و از طریق سایت عضو صندوق شوید. یا اینکه ضمن همراه داشتن مدارک (از قبیل: شناسنامه، کارت ملی، اطلاعات حساب) به شعب منتخب صندوق مراجعه کنید. برای عضویت در صندوق های سرمایه‌گذاری باید حداقل 18 سال سن داشته باشید.

پس از واریز وجه و دریافت رسید، شما باید درخواست صدور واحد سرمایه‌گذاری بدهید تا واحد ها به نام شما شوند.

سرمایه‌گذاران برای خرید واحدهای صندوق باید درخواست صدور بدهند. هم‌چنین با درخواست ابطال میتوانند واحد ها را به فروش برسانند.

خرید و فروش واحد های صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) از نوع صندوق های درامد ثابت

واحد های صندوق های قابل معامله (ETF) مانند سهام در بورس معامله می‍‌‌‌‌‌‌‌شوند. ETF از نوع درامد ثابت مثل تک سهمی که خود از دو بخش ریسکی و بدون ریسک تشکیل شده، در بورس معامله میشود. بخش بدون ریسک این تک سهم بر بخش ریسکی آن غلبه میکند. در مقاله صندوق های قابل معامله (ETF) میتوانید بیشتر درباره این صندوق ها بخوانید.

شرط خرید و فروش واحد های ETF احراز هویت در سجام، داشتن کد بورسی و عضویت در کارگزاری است.

سبدگردانی چیست

سبدگردانی، همان‌طور که از نامش پیداست، چیدمان صحیح دارایی‌ها در قالب یک سبد مشخص است که سبد گردان شخص حقوقی می باشد که در قالب قراردادی مشخص و معین به منظور کسب منفعت به خرید و فروش پرداخته و مالکیت آن “کاملا” متعلق به سرمایه‌گذار بوده و میزان هر یک از دارایی‌ها و زمان خریدوفروش آن‌ها نیز به‌ دقت توسط سبدگردان تعیین و پایش می‌شود.

سبدگردان

سبدگردانی، همان‌طور که از نامش پیداست، چیدمان صحیح دارایی‌ها در قالب یک سبد مشخص است که سبد گردان شخص حقوقی می باشد که در قالب قراردادی مشخص و معین به منظور کسب منفعت به خرید و فروش پرداخته و مالکیت آن “کاملا” متعلق به سرمایه‌گذار بوده و میزان هر یک از دارایی‌ها و زمان خریدوفروش آن‌ها نیز به‌ دقت توسط سبدگردان تعیین و پایش می‌شود.

در معنای تخصصی‌تر به سبدگردانی، مدیریت پرتفوی نیز گفته می‌شود. هر گونه تصمیم‌گیری برای خرید یا فروش اوراق‌ بهادار با هدف اداره پرتفوی مشتری توسط شخص دیگر را مدیریت پرتفوی می‌نامند و شخص تصمیم‌گیرنده را مدیر پرتفوی می گویند.

سبد گذردان و سبد گردانی را می توان در مفاهیم و معنای متفاوت و مختلفی بیان نمود :

در معنای دیگر سبد گردانی می توان چنین عنوان نمود انجام هرگونه سرمایه گذاری توسط سبدگردان مانند تصمیم به خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار یا افتتاح سپرده های بانکی که به نام شخص سرمایه گذار، از سبد اختصاصی او برای کسب سود انجام می شود، سبدگردانی گفته می شود.

به انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران بیان دیگر سبدگردانی به معنای مدیریت تشکیل و انجام معاملات سبد سرمایه گذار است که توسط شخصی حقوقی به نام سبدگردان انجام می ‌شود. در این وضعیت سرمایه گذار مالک کامل سبد سهام است و سبدگردان “صرفا” به نام سرمایه گذار اقدام می کند.

پرتفوی به منظور کاهش ریسک و به صورتی انتخاب می‌شود تا در شرایط عادی احتمال کاهش بازده همه دارائی ها ( شامل سهام‌های خریداری انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران شده ) نزدیک به صفر باشد که به اصطلاح به آن سبدگردانی گفته می شود.

لازم به ذکر است که طبق قرارداد صورت گرفته با سبدگردان، کارمزد معاملات با توجه به میزان سود دهی سبدگردان مشخص می‌شود و “کاملا” توافقی است. سبدگردانی نوعی خدمت است که توسط کارگزاری‌ ها و شرکت‌ های دارنده مجوز از سازمان بورس ارائه می‌شود.

یک تفاوت مهم در سبد گردانی نسبت به صندوق مشترک این است که در فرایند سبدگردانی برای هرکدام از سرمایه گذاران به صورت مجزا و جداگانه سبدی تشکیل می شود که ترکیبی میان سطح ریسک پذیری سرمایه گذاران و تعیین سرمایه فرد می باشد.

پرتفوی

گروهی از دارایی های مالی مانند اوراق قرضه، سهام، اوراق مشارکت و معادل‌های پول نقد نظیر سپرده های بانکی، همچنین سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله، پرتفوی یا سبد دارایی ها گفته می‌شود به عبارت دیگر مجموعه یا سبدی از اوراق بهادار به طور کلی سرمایه گذاری در مجموعه ای از اوراق بهادار یا پرتفوی، بسیار کارآمدتر از سرمایه گذاری در یک سهم می باشد، چون با افزایش تعداد سهام در سبد سرمایه گذاری، ریسک مجموعه کاهش می یابد.

علت کاهش ریسک تاثیرات مختلفی است که شرکت های سرمایه پذیر از شرایط متفاوت اقتصادی سیاسی و اجتماعی می پذیرند، لازم است بدانیم که سود یک سهم می‌تواند ضرر سهام دیگر را جبران کند. یک ضرب‌المثل معروف می‌گوید : « همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد نگذارید.»، چرا که ریسک شکستن سبد، باعث نابودی همه تخم‌ مرغ ‌ها خواهد شد.

ارزش پرتفوی

به ارزش مالی و نقدی پرتفوی هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی گویند. برای قیمت گذاری شرکت‌های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار، مهم ترین عامل ارزش پرتفوی این شرکت هاست.

مزایای سبد گردانی

  1. یکی از مهم‌ترین مزایایی که سبد گردانی دارد این است که می‌توان از سهامی که خریداری می‌شود حداکثر سود و بازده را به دست آورد.
  2. به دلیل این که از تخصص و تجربه یک سبد گردان استفاده می‌شود می‌توان با استفاده از سبد گردانی از وضعیت بازار سرمایه مطلع شد و به بازار دسترسی داشت.
  3. با سبد گردانی می‌توان از وضعیت مالی و عملیاتی شرکت‌هایی که در بازار اوراق بهادار فعالیت می‌کنند مطلع شد.
  4. می‌توان در عرضه‌های اولیه شرکت کرد.
  5. ۵٫می‌توان از تجربیات و تخصص کارشناسانی که در امر سرمایه‌گذاری فعالیت می‌کنند استفاده کرد.
  6. می‌توان پرتفوی متنوع بهینه ‌ای را تشکیل داد.

تفاوت سبدگردانی با صندوق سرمایه

مهم‌ترین تفاوت سبد گردانی با صندوق های سرمایه گذاری این است که در سبد گردانی خود سرمایه گذار “مستقیما” مالک سهام و سایر اوراق بهادار محسوب می شود و سبد گذار “صرفا” به وکالت از طرف سرمایه گذار اقدام به خرید و فروش اوراق بهادار می کند.

بنابراین سرمایه گذار “دقیقا” می داند که در سبد خود سهام کدام شرکت و از هر کدام به چه میزان وجود دارد در صورتی که در صندوق سرمایه گذاری، سرمایه گذار بصورت غیر مستقیم مالک سهام و سایر اوراق بهادار خریداری شده توسط صندوق می شود. بدین ترتیب سرمایه گذار و یا “اصطلاحا” واحدهای سرمایه گذاری خریداری می کند و مدیر صندوق با وجوه حاصل از فروش صندوق های سرمایه گذاری اقدام به خرید سهام و انواع اوراق بهادار می کند.

تفاوت سبدگردانی و صندوق سرمایه در عناوین زیر دسته بندی می شود :

۱-اختصاصی بودن سرمایه گذاری

۲-هزینه های قابل پرداخت

۳-تنوع دارایی ‌ها

۴-اخذ مشاوره و اطلاع از وضعیت سبد

۵-اختصاصی بودن سرمایه گذاری

برای نمونه می توان بدین صورت عنوان کرد که بایستی این نکته را در خاطر داشته باشی که در سرویس سبد گردانی ترکیب پرتفوی یک جوان ۳۰ ساله مجرد و پر ریسک و با سطح مالی معمولی که هیچ تجربه در گذشته ندارد با یک فرد باز نشسته و با تجارب بسیار انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران سرمایه گذاری و با ریسک کم و توان مالی بالا فرق هایی خواهد داشت و از آن جا که سطح ریسک این افراد، بازده مورد انتظار و احتیاجات نقدینگی آن ها با هم برابر نیست، ترکیب دارایی های پیشنهادی به منظور استفاده هر یک از آن ها نیز با یک دیگر فرق خواهد کرد.

بورس چیست؟

بورس بازاری است که در آن دارایی های مختلف مورد معامله قرار می گیرد حال بهتر است برای فهمیدن این موضوع به معنای بازار پی ببریم، بازار مکانی است که در آن خرید و فروش صورت می گیرد، در زبان ساده بهتر است چنین بگوییم هرگاه شرایطی فراهم شود که بین خریدار و فروشنده رابطه به عنوان خرید و فروش برقرار شود و معامله ای صورت پذیرد بازار تشکیل شده است.

انواع بازار بورس

۱-بورس کالا : در بورس کالا خرید و فروش کالایی معین و مشخص را انجام می دهند و بطور دقیق و منظم فعال است در بورس هرکالایی را با نام همان کلاس معاملات را انجام می دهند . برای نمونه بورس نفت و …

۲-بورس ارز : همانطور که از نام این بورس مشخص است در کار خرید و فروش پول های خارجی انجام می گیرد، که متاسفانه در کشور ما این بورس فعالیت ندارد و بیشتر می توان در کشور های پیشرفته شاهد این نوع بورس باشیم.

۳-بورس اوراق بهادار : در این نوع بورس دارایی های مالی از قبیل سهام، اوراق بهادار، اوراق قرضه و انواع دیگری مورد معامله قرار می گیرند. لازم به ذکر می باشد در بورس اوراق بهادر زمینه ای فراهم می شود تا دو گروه از مردم، به طور قانونی، در یک فعالیت اقتصادی شریک و علاوه بر تامین نیازهای یکدیگر، از منفعت و سود این فعالیت بهره مند شوند.

انواع روش‌های سرمایه گذاری در بورس

الف : روش سرمایه گذاری مستقیم در بورس در این نوع بورس سرمایه گذار با افتتاح کردن حساب در نزد کارگزاری ها به صورت مستقیم اقدام به خرید و فروش سهام می نمایند همچنین می توانم به صورت حضوری یا غیر حضوری برای نمونه تلفنی و اینترنتی با رصد بازار می توان اقدام به خرید و فروش سهام هایی که در بورس قرار دارند می کنند و سرمایه و دارایی خود را در موارد مختلفی که در بورس قرار دارند سرمایه گذاری می نمایند.

افراد بایستی با دانش کامل وارد بازار بورس شوند زیرا ریسک و چالش های موجود در بورس را افزایش می دهد.

ب: روش سرمایه گذاری غیر مستقیم در بورس دراین روش دیگر مانند روش مستقیم نیست و با رصد بازار بورس همه چیز ملاحظه کرده و انجام کار هایی بورسی را به افراد متخصص و کار آزموده سپرده تا آن‌ها سرمایه خود را در قسمت های مختلف بورس سرمایه گذاری کنیم زیرا در این روش چون سرمایه را به دست افراد کار آزموده سپرده می توان شاهد نتایج بهتری باشیم و ریسک کمتری کنیم.

چرا سرمایه گذاران استفاده از استراتژی DCA را توصیه می کنند؟

روش DCA یا خرید پله‌ای

به‌عنوان یک معامله‌گر در بازار ارزهای دیجیتال، زمان خرید رمزارز اغلب با مشکلاتی مواجه می‌شویم، زیرا می‌خواهیم قیمت آن خیلی پایین باشد. به همین دلیل منتظر می‌مانیم تا قیمت ارز به پایین سطح خود برسد ولی این کار باعث می‌شود تا رشد مداوم را از دست بدهیم. این‌گونه است که سرمایه‌گذاران از بازار فریب می‌خورند و درگیر بازار پرنوسان کریپتو می‌شوند. در این مواقع سؤالاتی مانند چه زمانی برای خرید ارز دیجیتال مناسب است، ذهن معامله‌گران را درگیر می‌کند. امروزه انواع استراتژی معاملاتی وجود دارد که با کمک آنها می‌توانیم سرمایه‌گذاری مؤثرتری را داشته باشیم. در این مقاله از مجله تخصصی والکس به معرفی و بررسی استراتژی DCA می‌پردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.

استراتژی DCA چیست؟

در واقع هیچ‌کدام از ما پیشگو نیستیم و نمی‌دانیم چه موقع ارز دیجیتالی مانند بیت کوین را انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران بخریم و چه زمانی بفروشیم. اما با استفاده از استراتژی‌هایی مانند DCA و برنامه‌ریزی زمانی می‌توانیم سود بیشتری از این بازار کسب کنیم. استراتژی DCA که در بازارهای مالی ایران به نام‌های استراتژی خرید پله‌ای و کاهش میانگین خرید شناخته می‌شود، یک روش سرمایه‌گذاری است که در آن مقدار سرمایه اولیه خود را به طور مساوی تقسیم و در فواصل زمانی مشخص خرید خود را انجام می‌دهیم. این انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران بازه زمانی می‌تواند هفته‌ای یکبار، ماهی یکبار و یا اول هر فصل باشد.

استراتژی خرید پله‌ای ارز دیجیتال یک روش خوب برای سرمایه‌گذارانی است که تحمل ریسک کمتری دارند. اگر ما تمام سرمایه‌ای که داریم را به یکباره وارد بازار کنیم، ممکن است مدتی بعد قیمت ارز کاهش پیدا کند و ما فرصت خرید ارز در قیمت پایین‌تر را از دست بدهیم. چنانچه میزان سرمایه خود را تقسیم کنیم می‌توانیم در بازه زمانی‌های مختلف وقتی قیمت ارز کاهش پیدا کرد، با قیمت کمتری در آن سرمایه‌گذاری کنیم. معمولاً افرادی که قصد هولد ارز دیجیتال را دارند از این استراتژی استفاده می‌کنند و مناسب معاملات اسکالپینگ نیست. یکی از مزایای این روش این است که به‌عنوان سرمایه‌گذار به‌صورت مداوم می‌توانیم هر ماه بخشی از حقوق خود را به سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال اختصاص دهیم.

استراتژی DCA چگونه کار می کند؟

نحوه کار استراتژی DCA

استراتژی خرید پله ای روشی ساده است که سرمایه‌گذار می‌تواند از آن برای افزایش سرمایه خود در طولانی‌مدت استفاده کند. همچنین باعث می‌شود تا سرمایه‌گذار نوسانات کوتاه‌مدت در بازار را نادیده بگیرد. زمانی که معامله‌گران از این روش استفاده می‌کنند در واقع در دو سطح بالا و پایین در بازار کریپتو خرید خود را انجام می‌دهند. ایده کلی استراتژی DCA این است که در نهایت قیمت‌ها افزایش خواهند یافت. استفاده از این استراتژی بر روی ارزهای دیجیتال که اطلاعات درستی از پروژه آنها نداریم بسیار خطرناک است، زیرا ممکن است قیمت ارز کاهش پیدا کند و ما بیشتر ترغیب به خرید ارز شویم. در نهایت متوجه می‌شویم که این پروژه ارزش خود را از دست داده‌است و به این زودی‌ها رشد نمی‌کند.

استراتژی DCA با خرید منظم دارایی به‌صورت دوره‌ای، ریسک‌های سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. این بدان معناست که وقتی قیمت‌ها بالاست، مقدار ارز کمتری را می‌خریم و وقتی قیمت‌ها پایین است، اقدام به خرید ارز بیشتری می‌کنیم. برای مثال، قصد داریم ۱۲۰۰ دلار در ارز اتریوم سرمایه‌گذاری کنیم. ما دو انتخاب داریم، می‌توانیم تمام پول خود را به یکباره در این ارز سرمایه‌گذاری کنیم و یا هر ماه به‌اندازه ۱۰۰ دلار سرمایه‌گذاری کنیم. اگر خریدهای خود را در ۱۲ ماه در بخش‌های ماهیانه ۱۰۰ دلاری تقسیم کنیم، ممکن است مقدار ارز اتریوم بیشتری نسبت به زمانی که همه سرمایه خود را یکجا به خرید ارز اختصاص می‌دهیم به دست آوریم.

مزایا استفاده از استراتژی خرید پله ای

مزیت اصلی استراتژی DCA این است که نگرانی ما نسبت به قیمت خرید، در مقایسه با روش‌های معمول مانند ترید روزانه ارز دیجیتال کمتر خواهد بود. استراتژی خرید پله ای ارز دیجیتال برای سرمایه‌گذاری بلندمدت و دارایی‌های پرنوسان مانند بیت کوین بسیار کاربردی است و باعث می‌شود که این دارایی با ارزش را در طول زمان و با قیمت میانگین به دست بیاوریم. دیگر مزیت‌های مهم و کاربردی این استراتژی عبارت‌اند از:

کاهش ریسک

حداقل کردن ریسک در استراتژی خرید پله ای

استراتژی خرید پله ای میزان ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد و سرمایه کاربران در برابر سقوط‌های بازار حفظ می‌کند. این استراتژی با حفظ بخشی از سرمایه، نقدینگی و انعطاف‌پذیری را در مدیریت سبد سرمایه‌گذاری فراهم می‌کند. استراتژی DCA از ضرر سرمایه‌گذاری یکجا از طریق خرید یک ارز دیجیتال در زمانی که قیمت آن به دلیل احساسات بازار افزایش می‌یابد، اجتناب می‌کند. زمانی که یک دارایی ارزش ذاتی خود را از دست می‌دهد و در یک روند اصلاح قیمتی قرار می‌گیرد، پرتفوی سرمایه‌گذار نیز کاهش پیدا می‌کند. چنانچه این روند طولانی شود، ارزش خالص سبد ارز دیجیتال نیز کمتر می‌شود. استفاده از استراتژی DCA میزان ضرر و احتمالاً بازده بالا را تضمین می‌کند. همچنین بازارهایی که در روند نزولی قرار دارند به‌عنوان یک فرصت خرید در نظر گرفته می‌شوند. به همین دلیل استراتژی DCA می‌تواند به طور قابل‌توجهی پتانسیل بازده پرتفوی بلندمدت را هنگامی که بازار در روند صعودی قرار دارد، افزایش دهد.

هزینه کمتر دارایی بیشتر

خرید ارز انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران دیجیتال زمانی که قیمت‌ها در حال کاهش است، تضمین می‌کند که یک سرمایه‌گذار بازده بالاتری را کسب می‌کند. با استفاده از این روش، نسبت به زمانی که قیمت رمزارز بالاتر بود می‌توانیم مقدار ارز دیجیتالی بیشتری را به دست آوریم.

کنار گذاشتن رکود بازار

استفاده از استراتژی DCA با سرمایه‌گذاری به‌صورت دوره‌ای در بازاری که روند نزولی دارد به خلاص شدن از رکود بازار کمک می‌کند. سبد پورتفوی (Portfolio) سرمایه‌گذاران با استفاده از این استراتژی می‌تواند تعادل خوبی را برقرار کند و پتانسیل رشد صعودی را برای افزایش ارزش این سبد در طولانی‌مدت به‌جای بگذارد.

پس انداز منظم

با استفاده از این استراتژی به دلیل اینکه باید به طور منظم روی یک دارایی سرمایه‌گذاری کنیم، امکان پس‌انداز منظم نیز فراهم می‌شود. موجودی پرتفوی حتی وقتی دارایی‌های فعلی آن در حال کم‌شدن است، افزایش پیدا می‌کند. بااین‌وجود، روند کاهشی طولانی‌مدت بازار می‌تواند در پرتفوی سرمایه‌گذار اثرات منفی بگذارد.

جلوگیری از خرید در زمان های نامناسب

در حقیقت زمان‌بندی در بازار کریپتو وجود ندارد که به دنبال یادگیری اصول آن باشیم. سرمایه‌گذاری در زمان‌های نامناسب ریسک بالایی به همراه دارد که می‌تواند به طور قابل‌توجهی روی ارزش پرتفوی تأثیر بگذارد. از آنجایی که پیش‌بینی روند بازار بسیار دشوار است، استراتژی خرید پله ای ارز دیجیتال باعث کاهش هزینه‌های خرید می‌شود که این موضوع به نفع سرمایه‌گذار است.

مدیریت احساسات سرمایه ‌گذار

سرمایه‌گذاری بدون مدیریت احساسات باعث می‌شود که بر اساس یک خبر و اطلاعات رسانه‌های مختلف اقدام به خرید ارز دیجیتال کنیم. این سرمایه‌گذاری کلان و یکجا ممکن است ضررهای مالی زیادی را برای ما به همراه داشته باشد. با استفاده از استراتژی DCA می‌توانیم به هنگام خرید ارز دیجیتال احساسات خود را کنترل کنیم. همچنین می‌توانیم انرژی خود را بر روی کار متمرکز کنیم و هیاهو اخبار و اطلاعات رسانه‌های مختلف درباره عملکرد کوتاه مدت بازار را حذف کنیم.

معایب استراتژی خرید پله ای

روش DCA مانند هر روش سرمایه‌گذاری دیگر دارای مزایا و معایبی است که در ادامه به بررسی چند نمونه از معایب آن می‌پردازیم:

بالا بودن هزینه تراکنش

با خرید ارز دیجیتال در مقادیر کم و در دوره زمانی‌های مختلف باید بابت هرکدام کارمزدهای مجزایی پرداخته شود. این موضوع ممکن است برای افرادی که مقدار سرمایه آنها کم است مشکل‌ساز شود. در مقابل این استراتژی مناسب افرادی است که مقدار سرمایه اولیه آنها زیاد است و مشکلی با پرداخت کارمزدها ندارند.

اولویت تخصیص دارایی

برخی از کارشناسان حوزه ارزهای دیجیتال بر این باورند که استفاده از یک استراتژی باید روی مدیریت ریسک تمرکز داشته باشد و استراتژی DCA این‌گونه نیست. استفاده از این استراتژی باعث می‌شود که سرمایه‌گذار تا رسیدن به هدف نهایی خود صبر کند. اما واقعیت این است که سرمایه‌گذار باید انعطاف‌پذیر باشد و به‌صورت دوره‌ای پورتفوی خود را برای محافظت در برابر ضرر و استفاده از فرصت‌های جدید دوباره تنظیم کند.

بازدهی پایین نسبت به زمان

استفاده از استراتژی DCA برای کاهش میزان ریسک، موجب کم‌شدن میزان بازدهی می‌شود. برای مثال اگر مقداری را زودتر سرمایه‌گذاری کنیم و بازار روند صعودی را در پیش بگیرد و در دوره زمانی‌های دیگر خرید خود را انجام دهیم، مبلغ سرمایه‌گذاری که در ابتدا انجام داده‌ایم سود بیشتری کسب می‌کند. اگر در ابتدای راه همه سرمایه خود را به خرید ارز اتریوم اختصاص می‌دادیم سود خیلی بیشتری را دریافت می‌کردیم.

پیچیدگی

نظارت بر سرمایه‌گذاری برنامه‌ریزی شده در یک افق زمانی معین یک فرآیند پیچیده است به‌خصوص اگر در پایان تفاوت آن با سرمایه‌گذاری یکجا خیلی ناچیز باشد. تحلیل و بررسی هر ارز نیازمند زمان و انرژی است و آن را نسبت به سرمایه‌گذاری یکجا خیلی پیچیده‌تر می‌کند.

چرا سرمایه گذاران از استراتژی خرید پله ای ارز دیجیتال استفاده می کنند؟

انتخاب استراتژی DCA توسط سرمایه گذاران

استراتژی DCA یک روش سرمایه‌گذاری است که هدف اصلی آن به‌حداقل‌رساندن تأثیر نوسانات هنگام سرمایه‌گذاری و خرید ارز دیجیتال است که به آن میانگین هزینه دلار یا میانگین هزینه واحد هم گفته می‌شود. سرمایه‌گذاران به‌جای خرید یکجا یک سهم، مبالغ کمتری را در فواصل زمانی مختلف و به طور منظم سرمایه‌گذاری می‌کنند تا زمانی که سرمایه آنها تمام شود. به طور معمول سرمایه‌گذارانی از این روش استفاده می‌کنند که در طول زمان مبنای هزینه خود را در یک دارایی کاهش می‌دهند. مبنای هزینه کمتر منجر به زیان کمتر برای سرمایه‌گذار می‌شود که قیمت را کاهش می‌دهد و سود بیشتری در سرمایه‌گذاری ایجاد می‌کند که قیمت در آن افزایش پیدا می‌کند.

ویژگی اصلی استراتژی DCA این است که اثرات روان‌شناسی سرمایه‌گذاران و زمان‌بندی بازار بر روی پرتفوی آنها را کم می‌کند. سرمایه‌گذار به این استراتژی پایبند می‌شود و از روی طمع یا ترس تصمیمی را نمی‌گیرد. در عوض استراتژی خرید پله ای سرمایه‌گذاران را وادار می‌کند تا روی مشارکت مقدار مشخصی پول در هر دوره تمرکز کنند و درعین‌حال قیمت هر خرید جداگانه را نادیده بگیرند.

استراتژی DCA ؛ بهترین انتخاب برای تازه کارها

استراتژی خرید پله ای یکی از کامل‌ترین روش‌ها برای سرمایه‌گذاری بلندمدت و بهترین راه برای خرید ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین است. به‌طورکلی هیچ فردی نمی‌تواند بگوید که دقیقاً چه زمانی برای خرید یا فروش ارز دیجیتال مناسب است، اما با کمک این استراتژی می‌توانیم بهترین عملکرد را در بازار کریپتو داشته باشیم. این استراتژی برای محافظت از دارایی‌های ما و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری ایجاد شده‌است تا از بروز آسیب‌های جدی به سبدهای سرمایه‌گذاری ما تا حد زیادی پیشگیری شود. برای اینکه بدانیم استفاده از استراتژی DCA برای ما مناسب است یا خیر، بهتر است در مورد شرایط سرمایه‌گذاری خود فکر کرده و با یک متخصص مشاور مشورت کنیم.

آیا شما از استراتژی خرید پله ای استفاده کرده‌اید؟ آیا این روش را به دیگر سرمایه‌گذاران پیشنهاد می‌کنید؟

سوالات متداول

در این روش مقدار کل سرمایه در فواصل زمانی منظم به قسمت‌ها و بخش‌هایی با اندازه مساوی تقسیم و در ارز دیجیتال موردنظر سرمایه‌گذاری می‌شود.

با کمک این استراتژی دیگر اسیر اشتباهات رایج تصمیم‌گیری نمی‌شویم و اقدام به خریدهای بیش از حد و افراطی نمی‌کنیم و همیشه یک حاشیه امن برای ما وجود دارد.

راه های کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس

کاهش ریسک سرمایه گذاری

سرمایه‌گذاری‌های فردی شما به‌طور معمول در دو کلمه خلاصه می‌شود: «ریسک» و «پاداش». قانون کلی این است که پاداش بالقوه بیشتر، خطر بیشتری نیز به همراه دارد. اما این قانون به ترتیب معکوس صادق نیست. خطر بیشتر، لزوما به پاداش بالقوه بیشتری تبدیل نمی‌شود. گاهی اوقات ریسک بیشتر، فقط ریسک بیشتر با پاداش کم است. ریسک چیز بدی نیست. اما شما باید آگاه باشید که با دارایی‌های سرمایه‌گذاری خود چه نوع ریسکی را می‌خواهید بپذیرید و چگونه می‌توانید سطح غیرقابل‌قبول ریسک را کاهش دهید. در این مقاله قصد داریم با ارائه ترفندهایی برای کاهش ریسک سرمایه گذاری، شما را یاری کنیم.

تحمل خود را در برابر انواع مختلف ریسک تعیین کنید

هر سرمایه‌گذاری شامل مقداری از سطح ریسک است. درک نوع ریسک یا ترکیبی از انواع ریسک در کاهش این خطرات پیش رو، ضروری است. دو عاملی که می‌تواند به شما کمک کند میزان تحمل ریسک خود را تعیین کنید، عبارتند از:

  • میزان خالص سرمایه شما
  • تعیین میزان ریسک‌پذیری

ارزش خالص سرمایه شما، دارایی‌های شما منهای بدهی‌ها هستند. ریسک سرمایه شما پولی است که اگر در یک سرمایه‌گذاری ضرر کنید، تأثیری در سبک زندگی شما نخواهد داشت. اگر از دارایی خالص بالایی برخوردارید و دارای میزان ریسک قابل‌توجهی هستید، توانایی تحمل ریسک بالاتری دارید. اگر ارزش خالص شما کم است و سرمایه ریسک چندانی ندارید، احتمالا با سرمایه‌گذاری‌های محافظه‌کارانه و کم‌خطر وضعیت بهتری خواهید داشت و حتما با کاهش ریسک سرمایه گذاری روبه‌رو خواهید بود.

دقت کافی و واقع‌بینی مهم هستند

به‌طور خلاصه، این مسئله به معنای تحقیق در مورد سرمایه‌گذاری‌های قبلی شما است. شما باید موارد زیر را بررسی کنید:

  • تاریخچه سرمایه‌گذاری
  • رشد درآمد
  • تیم مدیریتی
  • میزان بدهی

این نتایج را با دارایی‌های دیگر در سبد سرمایه‌گذاری جدید خود، مقایسه کنید. یکی از معیارهایی که برای کاهش ریسک سرمایه گذاری باید مراقب آن باشید، نسبت ریسک به ریوارد است. شما با تحلیل میزان ریسک و میزان پاداشی که برای هر سرمایه در نظر دارید، بهتر پیش خواهید رفت.

کاهش ریسک پورتفو

تنوع سازی را مهم بدانید

متنوع سازی با پخش سرمایه در محصولات مختلف، از جمله راه های کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس است. به‌عنوان ‌مثال، ممکن است 25 درصد پول سرمایه‌گذاری خود را در سهام الف، 25 درصد را در گواهی سپرده بیمه فلان سازمان، 25 درصد را در اوراق قرضه و 25 درصد دیگر سرمایه خود را در املاک و مستغلات قرار دهید. اگر شرکت الف با بازده کمی مواجه شود، شما همچنان سود کسب خواهید کرد، اما پتانسیل سود شما کاهش می‌یابد. زیرا فقط بخشی از پول شما در سهام سرمایه‌گذاری شده. اگر سرمایه کمی در الف داشته باشید، ضرر شما نیز محدود است، زیرا 75 درصد از پول شما در محصولات دیگر سرمایه‌گذاری می‌شود.

سرمایه‌گذاری‌های خود را به‌طور منظم کنترل کنید

تخصیص مناسب سرمایه شما به عواملی مانند مدت‌زمان سرمایه‌گذاری و خلق‌وخوی سرمایه‌گذاری شما بستگی دارد. به‌عنوان ‌مثال، یک سرمایه‌گذار محافظه‌کار ممکن است 40 درصد از پرتفوی خود را در اوراق قرضه میان‌مدت، 25 درصد را در سهام بزرگ، 10 درصد را در اوراق کوتاه‌مدت، 10 درصد را در سهام متوسط​​ و 10 درصد را در سهام کوچک، قرار داده باشد. لازم است که حداقل یک‌بار در سال، دارایی خود را ارزیابی کند و دارایی‌های جدید را در صورت لزوم خریداری کرده یا بفروشد تا سبد سهام خود را به انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران تخصیص مناسب دارایی‌های جدید برساند. در نتیجه لازم است برای کاهش ریسک سرمایه گذاری، در صورت لزوم منابع خود را دوباره بررسی کنید.

از تحلیل تئوری نوین پرتفوی استفاده کنید

نظریه پرتفوی مدرن (MPT) نظریه‌ای در مورد چگونگی ایجاد سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر، برای ایجاد حداکثر بازده مورد انتظار، بر اساس سطح معینی از ریسک بازار است. هری مارکوویتز در مقاله خود «انتخاب سبدگردان‌ها» که در سال 1952 در یک مجله مالی چاپ شد، پیش‌گام این نظریه بود. وی بعدا برای کارش در مورد نظریه مدرن سبدگردان‌ها، جایزه نوبل دریافت کرد.

تئوری نوین پرتفوی، استدلال می‌کند که ویژگی‌های ریسک و بازده سرمایه‌گذاری نباید به‌تنهایی مشاهده شوند. بلکه باید از طریق تأثیر سرمایه‌گذاری روی ریسک و بازده کل سبدگردان ها ارزیابی شود. MPT نشان می‌دهد که یک سرمایه‌گذار می‌تواند مجموعه‌ای از دارایی‌های متعدد را ایجاد کند که بازده را برای یک سطح معین از خطر، به حداکثر برساند. به همین ترتیب، باتوجه‌ به سطح بازده مورد انتظار، یک سرمایه‌گذار می‌تواند یک پرتفوی با کمترین ریسک ممکن ایجاد کند. بر اساس معیارهای آماری مانند واریانس و همبستگی، عملکرد یک سرمایه‌گذاری فردی، کمتر از تأثیر آن بر کل سبدگردان‌ها است. این مهم را در کاهش ریسک سرمایه گذاری خود فراموش نکنید.

انتخاب پرتفوی چه تأثیری در کاهش ریسک سرمایه گذاری دارد؟

MPT فرض می‌کند که سرمایه‌گذاران از ریسک‌پذیری بالا رنج می‌برند. به این معنی که آن ها برای یک سطح مشخص از بازده، پرتفوی کم‌خطرتر را به نمونه پرخطر ترجیح می‌دهند. به‌عنوان یک موضوع عملی، گریز از ریسک نشان می‌دهد که اکثر مردم باید در چندین کلاس دارایی، سرمایه‌گذاری کنند. این مسئله اهمیت متنوع سازی را برای ما بیشتر می‌کند.

برای درک بهتر این موضوع، ضرب‌المثل به‌ظاهر تکراری اما مهم را به یاد بیاورید: «تمام تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد نگذارید». این مسئله به این معناست که هنگام ورود به عرصه بورس، نباید تمام سرمایه خود را روی یک منطقه متمرکز کنید. بهتر است که با تکیه بر یک تحلیل تکنیکال حرفه‌ای، سرمایه خود را به 4 یا 5 قسمت تقسیم کنید.

پورتفوی بهینه

نحوه انتخاب پرتفوی بهینه

سبد سهام بهینه به سبد سهامی گفته می‌شود که سهام پیکربندی‌شده و درستی را در خود داشته باشد. این سبد، از نظر آماری، بازدهی مطلوب را در سطح معینی از ریسکِ پذیرفته‌شده توسط یک سرمایه‌گذار، ارائه می‌دهد. تجزیه و تحلیل پرتفوی با فرض اینکه سرمایه‎گذاران سعی می‌کنند با وسواس زیاد ریسک را به حداقل برسانند، در حالی که به دنبال بالاترین بازده هستند، بر مفهوم بهینه سبدگردان‌ها تأکید دارد. طبق این تئوری، سرمایه‌گذاران باید تصمیماتی منطقی برای دستیابی به حداکثر بازده، در سطح قابل‌قبول ریسک خود، اتخاذ کنند.

سبدگردان‌ها با ریسک بهینه، به‌طور کلی در وسط منحنی ریسک تناسب قابل قبول میان ریسک و بازده خود یافت می‌شوند. اگر فرد از منحنی بالاتر برود، به معنای ریسک بیشتر است. به همین ترتیب، اگر فردی در پایین منحنی حرکت کند، به معنای پرتفوی‌های کم‌خطر / کم‌بازده خواهد بود.

برای بلندمدت سرمایه‌گذاری کنید

بورس اوراق بهادار از لحاظ تاریخی، در درازمدت، عملکرد خوبی داشته است. اگر سهام را با پولی خریداری کنید که ممکن است به‌زودی به آن نیاز داشته باشید، ممکن است مجبور شوید در دوره‌ای که قیمت سهام پایین است، سهم خود را بفروشید. پس با مدیریت سرمایه، برای سرمایه گذاری بلندمدت برنامه ریزی نمایید. این اصل یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌ها برای کاهش ریسک سرمایه گذاری است.

در نهایت، برای کاهش انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران ریسک سرمایه گذاری خود، بهتر است قبل از ورود به این عرصه، تمام راهکارها و اصول مهم را آموزش ببینید. با فراگیری این موارد، درصد ریسک سرمایه‌گذاری شما نیز پایین خواهد آمد. آموزش آنلاین تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی به شما در سرمایه گذاری اصولی و حرفه ای کمک شایانی خواهند کرد.

سبدگردانی در بورس چیست و چطور انجام می شود؟

ممکن است این روزها واژه سبدگردانی زیاد به گوشتان خورده باشد، اما دقیقا با این روش سرمایه گذاری آشنا نباشید. سرمایه گذاری به روش سبدگردانی یکی از انواع روش‌های سرمایه گذاری غیر مستقیم در بازار سرمایه است.

به طور کلی در بازار سرمایه 2 روش سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم وجود دارد. در روش سرمایه گذاری مستقیم، هر سرمایه‌گذار باید کد آنلاین و کد بورسی دریافت کند و پس از گذراندن دوره‌های آموزشی لازمه، به معامله در بورس بپردازد. در شرایطی ممکن است فردی تمایل به سرمایه‌گذاری در بورس داشته باشد اما از زمان، دانش و حوصله کافی برخوردار نبوده، بنابراین سرمایه گذاری غیر مستقیم به صورت سبدگردانی در بازار سرمایه بهترین گزینه است.

سرمایه گذاری غیر مستقیم چیست؟

در اکثر مواقع، زمانی که سرمایه‌گذار از زمان و دانش کافی برای تحلیل بازار برخوردار نباشد، سرمایه گذاری به روش غیرمستقیم به او پیشنهاد می‌شود. حال ممکن است این سوال برایتان پیش آید که سرمایه گذاری غیر مستقیم به چه معنا است و شرایط آن چیست؟ سرمایه گذاری غیر مستقیم در بازار سرمایه دارای 2 روش سبدگردانی و صندوق‌های سرمایه گذاری است. پس از مشاوره تیم حرفه‌ای با سرمایه‌گذار و تعیین میزان سرمایه و ریسک‌پذیری وی، یکی از این 2 روش به سرمایه گذار پیشنهاد می‌شود.

سبدگردانی چیست؟

سبدگردانی یک روش سرمایه گذاری کارآمد است که مناسب تمامی سرمایه گذاران با هر میزان سرمایه و ریسک‌پذیری می‌باشد. در سرمایه گذاری به روش سبدگردانی، سبدگردان متناسب با میزان ریسک شما، اقدام به تشکیل سبد می‌کند و پرتفویی را تشکیل می‌دهد که حداکثر بازده را برای شما به ارمغان بیاورد.

از مزایای سبدگردانی اقتصاد بیدار می‌توان به تیم تحلیل سرشناس و حرفه‌ای، ریسک سنجی تخصصی هر مشتری، امکان دریافت و انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران پرداخت وجه طی قرارداد و امکان سرمایه‌گذاری با تمام مبالغ اشاره کرد.

در سرمایه گذاری غیر مستقیم، یکی از مزیت‌های اصلی سبدگردانی نسبت به صندوق‌های سرمایه گذاری، تطبیق نوع سرمایه گذاری با خواسته سرمایه‌گذار است و اصطلاحا سبد اختصاصی هر سرمایه‌گذار تشکیل می‌شود.

کمیته سرمایه گذاری اقتصاد بیدار

کمیته سرمایه‌گذاری سبدگردان اقتصاد بیدار به منظور دستیابی به چهارچوب مستحکم، ساختار مناسب سرمایه‌گذاری اختصاصی و اتخاذ رویکرد هماهنگ و تنظیم صحیح روابط بین تیم تحلیل و معاملات، کنترل ریسک و مدیریت اصولی دارایی سرمایه‌گذاران از کمک معتبرترین و باسابقه‌ترین متخصصین بازار سرمایه در کمیته سرمایه‌گذاری خود بهره می‌برد.

حداقل میزان سرمایه برای سبدگردانی چقدر است؟

جواب این سوال می‌تواند متفاوت باشد اما معمولا اختلاف آن بین گزینه‌های مختلف چشمگیر نیست. در حال حاضر، حداقل مبلغ برای سرمایه گذاری نزد سبدگردان اقتصاد بیدار یک میلیارد تومان می باشد و در صورتی که مبلغ کمتری در اختیار دارید، می‌توانید در صندوق‌های سرمایه گذاری ارزش و سپر سرمایه کنید و برای دریافت مشاوره های رایگان سرمایه گذاری با شماره 91078132-021 تماس بگیرید.

صندوق سرمایه گذاری چیست؟

صندوق‌های سرمایه گذاری یکی از انواع روش‌های سرمایه گذاری غیر مستقیم هستند. سرمایه گذاری در صندوق‌ها مانند سبدگردانی اختصاصی نیست، به این معنا که ترکیب دارایی‌های هر صندوق برای سرمایه گذاران یکسان است و متناسب با میزان سرمایه و ریسک هر سرمایه‌گذار، پرتفوی اختصاصی تشکیل نمی‌شود. در مقابل می‌توان گفت که پایین بودن ریسک صندوق‌های سرمایه گذاری یکی از مزایا آن‌ها محسوب می‌شود.

از مزایای صندوق‌های سرمایه گذاری اقتصاد بیدار می‌توان به مدیریت حرفه‌ای توسط متخصص‌ترین تحلیلگران و معامله‌گران، ذخیره زمان، بازدهی بالا و کاهش ریسک اشاره کرد.

بر خلاف سبدگردانی، صندوق‌های سرمایه گذاری دارای انواع مختلفی هستند که بر اساس ترکیب دارایی‌هایشان و نوع پرداخت سود به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. در ادامه 2 نوع از معروف‌ترین صندوق‌های سرمایه گذاری یعنی صندوق درآمد ثابت و صندوق سهامی را معرفی خواهیم کرد.

صندوق درآمد ثابت سپر

صندوق سرمایه‌گذاری درآمد ثابت سپر اقتصاد بیدار یک صندوق ETF است، به این معنا که هر سرمایه‌گذار می‌تواند این صندوق را در پرتفوی خود خریداری نماید. همچنین در صندوق سپر، مقدار سود دریافتی به خالص دارایی هر واحد (NAV)، اضافه می‌شود. صندوق سپر دارای ریسکی بسیار پایین بوده و در عین حال سودی بیشتر از بانک را به سرمایه گذاران خود تخصیص می‌دهد.

صندوق سهامی ارزش آفرین

صندوق سرمایه‌گذاری سهامی ارزش آفرین اقتصاد بیدار نیز یک صندوق ETF است، به این معنا که هر سرمایه‌گذار می‌تواند این صندوق را در پرتفوی خود خریداری نماید. در صندوق ارزش آفرین نیز مقدار سود دریافتی به خالص دارایی هر واحد (NAV)، اضافه می‌شود. ترکیب دارایی صندوق ارزش آفرین به گونه‌ای است که بخش اعظمی از دارایی آن را سهام شرکت‌های بورسی تشکیل می‌دهند. بنابراین ریسک این صندوق بیشتر از صندوق سپر بوده و در عین حال سود آن نیز بیشتر خواهد بود. به زبانی دیگر می‌توان گفت صندوق سهامی ارزش آفرین بیشتر برای افراد ریسک‌پذیر با دید دریافت سود در بلند مدت، مناسب است.

جمع‌ بندی

به طور کلی به افرادی که تمایل به سرمایه گذاری در بازار سرمایه دارند، و در عین حال از دانش و زمان کافی برخوردار نیستن، توصیه می‌شود از طریق روش‌های غیر مستقیم در بورس سرمایه گذاری کنند. سرمایه گذاری غیر مستقیم دارای 2 روش سبدگردانی و صندوق‌های سرمایه گذاری است که هر سرمایه‌گذار متناسب با میزان سرمایه و ریسک‌پذیری خود، یکی از روش‌ها را انتخاب می‌کند. طبق توصیه مشاوران اقتصاد بیدار، افرادی که تخصص کافی ندارند باید سرمایه خود را به صورت غیرمستقیم در بورس سرمایه گذاری کنند. در سبدگردانی، پرتفوی مخصوص هر سرمایه‌گذار می‌باشد و سبد اختصاصی بر اساس میزان سرمایه و ریسک‌پذیری وی تشکیل می‌شود. در صندوق‌های سرمایه گذاری نیز متناسب با میزان سرمایه و ریسک‌پذیری خود نیز، مشاوران کارگزاری صندوق مناسب را به شما پیشنهاد می‌دهند.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.