چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟

توکن چیست و چه فرقی با ارز دیجیتال دارد

توکن چیست؟ آیا تفاوت آن را با کوین می‌ دانید؟

بسیاری از افرادی که به جهان بلاک چین و ارزهای دیجیتال وارد شده‌اند، بدون درک کامل از مفهوم توکن و کوین این دو واژه را مترادف یکدیگر به کار می‌برند؛ اما در واقع این دو تفاوت‌های زیادی با یکدیگر داشته و هر کدام معنا مفهوم خاصی دارند. در این مقاله با زبانی ساده به بیان تفاوت‌های میان توکن و کوین می‌پردازیم.

توکن چیست؟

توکن در فناوری بلاک چین به مفهوم یک واحد رمز ارز به کار می‌رود که با مفهوم ارز دیجیتال تفاوت‌های زیادی دارد. برای درک بهتر مفهوم توکن خوب است بدانید که این واژه در دیکشنری با معنای لغوی «نشانه، علامت و ژتون» می‌باشد. با درک بهتر مفهوم این واژه در می‌یابیم که نه تنها در حوزه بلاک چین، بلکه در حوزه‌های مختلفی از اقتصاد، کامپیوتر و رسانه‌های دیگر نیز کاربرد دارد.
توکن در فناوری بلاکچین به هر نوع دارایی گفته می‌شود که قابلیت مبادله و انتقال دیجیتالی بین افراد مختلف را دارد. در واقع ارزش توکن‌ها از سازمان‌ها و گروهی تأثیر می‌پذیرد که از شبکه بلاک چین پشتیبانی می‌نمایند.
توکن‌ها پس از ایجاد بر روی بلاک چین با توجه به خصوصیات و ویژگی‌هایی که برای آنها مشخص در نظر گرفته شده، در دسته بندی‌های مختلف قرار گرفته و هر کدام کاربردهای متفاوتی دارند.

معرفی انواع توکن‌ها

معمولاً سازمان‌ها و استارتاپ‌ها برای جذب سرمایه اولیه توکن عرضه می‌کنند، تا بین سرمایه‌گذاران توزیع شده و سرمایه اولیه برای اجرای یک پروژه جمع شود. همچنین از طریق ایجاد این توکن‌ها، میان کاربران می‌توانند تعامل بیشتری را ایجاد نمایند. به طور کلی بر اساس قوانین استاندارد مالی، توکن‌ها در چهار دسته طبقه‌بندی می‌شوند:

توکن بهادار SECURITY TOKEN

ارزش توکن بهادار از دارایی‌های غیر از خودش که زیر نظر سازمان‌های دولتی فعالیت می‌کنند به دست می‌آید و در واقع به مانند سهام بوده و قابلیت پیگیری از طریق مراجع قانونی در صورت عمل نکردن سازمان به وعده‌هایش را دارد و جزء امن‌ترین گروه سرمایه‌گذاری قرار می‌گیرد.

توکن کاربردی UTILITY TOKEN

توکن کاربردی به اندازه ارزشی که دارند امکان استفاده از خدمات و محصولات شرکت‌ها را به کاربر می‌دهد و این دسته از توکن‌ها ملزم به رعایت قوانینی بوده که برای آنها به صورت مشخص و تعریف شده می‌باشند. در واقع از این توکن برای پیش فروش محصولات مختلف مانند بازی ویدئویی، کتاب یا گوشی هوشمند استفاده می‌کنند.

توکن پرداخت PAYMENT TOKEN

کارکرد توکن پرداخت، فقط در فضای اینترنت، جهت خرید خدمات یا محصولات مختلف بوده که ارزش این دسته از توکن‌ها نوسان نداشته و غالباً یکسان هستند.

توکن سهامی EQUITY TOKENS

توکن سهامی نشان دهنده سهام در شرکت ارائه دهنده توکن می‌باشد و فقط در همان شرکت ارائه دهنده اعتبار داشته و تابع قوانین خاصی نیست و در حال حاضر چندان مورد اعتماد عموم مردم نمی‌باشد بنابراین تعداد کمی از شرکت‌ها برای این نوع توکن تلاش کرده‌اند.
نکته مهم این که در نظر داشته باشید، یک توکن می‌تواند در چند دسته‌بندی قرار بگیرد.

کاربردهای مختلف Token

با توجه به اینکه توکن‌ها ابتدای مراحل رشد را می‌گذرانند، دسته‌بندی کاربردهای احتمالی آن‌ها در آینده نزدیک کار دشواری است؛ زیرا به احتمال زیاد به کاربردهای گسترده‌ای دست می‌یابند. توکن‌ها به همراه فناوری بلاک چین مراحل رشد را طی کرده و در بخش‌های مختلف سرمایه گذاری نقش پیدا می‌کنند. اما در حال حاضر چند مورد از از کاربردهای توکن عبارتند از:

• به عنوان یک روش پرداخت بین دو طرف قرارداد بر اثر توافق
• پاداش دهی به مشارکت‌کنندگان در یک شبکه
• ایجاد شبکه‌های با امنیت بالا
• ایجاد تجربه کاربری ارتقا یافته و پیشرفته

البته باید گفت که در حال حاضر بیشترین کاربرد توکن بهادار با هدف جذب سرمایه برای شرکت‌های نوظهور است؛ اما در آینده‌ای نزدیک کارکردهای توکن‌ها بسیار زیاد می‌شود.

کوین چیست؟

ارز کوین یک پول دیجیتالی بوده که با تکنیک‌های رمزگذاری شده ایجاد می‌شود و به شبکه بلاک چین اختصاصی تعلق دارد. کوین در طول زمان می‌تواند ارزش واقعی پول را حفظ کرده و در واقع یک معادل دیجیتالی پول محسوب می‌گردد. از مهم‌ترین کوین‌هایی که اغلب افراد با آن آشنایی دارند، می‌توان به بیت کوین، اتر و لایت کوین اشاره داشت که هر کدام بر روی شبکه بلاک چین خود اهداف خاصی را دنبال می‌کنند.

بیت کوین به عنوان مشهورترین نوع کوین از ابتدا قصد داشته تا در معاملات و تراکنش‌های مالی واسط سوم را از بین ببرد. از آنجایی که در زنجیره هر بلاک چین داده‌ها به طور واضح و مشخص قابل پیگیری هستند، در این شبکه احتمال کلاهبرداری تا حد زیادی کاهش پیدا می‌یابد. به طور کلی کوین‌ها از ویژگی‌های خاصی برخوردار هستند که سبب استفاده بیشتر از کوین‌ها شده است.

مهم ترین ویژگی‌ های کوین‌ها

• کوین‌ها قابلیت تعویض دارند.
• کوین‌ها را می‌توان تقسیم کرد.
• کوین‌ها قابلیت انتقال دارند.
• کوین‌ها ماندگار می‌باشند.
• کوین‌ها به طور محدود عرضه می‌شوند.

در واقع می‌توان گفت که از مشخصه‌های اصلی کوین امکان دسترسی عمومی و قابلیت ارسال، دریافت و استخراج می‌باشد.

بررسی کاربردهای کوین

از کوین به عنوان یک پول دیجیتالی واقعی می‌توان استفاده کرد، از نمونه‌های شناخته شده کوین به ارزهای دیجیتال بیت کوین، لایت کوین یا مونرو می‌توان اشاره داشت. اما کوین‌ها اهدافی بالاتر از کارکرد یک پول دیجیتالی دارند، در اینجا به برخی از کاربردهای آن اشاره می‌کنیم:

• کوین‌ها به عنوان یک ذخیره کننده ارزش محسوب شده و قابل مبادله با کالای دیگر می‌باشند.
• جهت انتقال پول برای دریافت ارزها یا معاملات دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• یک نوع واحد پولی محسوب شده و امکان قیمت‌گذاری کالاها و خدمات بر اساس آن وجود دارد.

تفاوت توکن با کوین در چیست؟

در فضای نوظهور کریپتوکارنسی که هر روز در حال رشد است و اصطلاحات جدیدی شنیده می‌شود که به دلیل شناخت ناکافی، برخی از افراد از این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می‌کنند، دو واژه مهم کوین و توکن با مفهوم متفاوت وجود دارند. تا اینجا با مفهوم کلی توکن و کوین به عنوان دو اصطلاح مهم در ارزهای دیجیتال پرداختیم و تا حدودی با ارزش هر کدام از این دو آشنا شدیم.

برای درک بهتر خوب است بدانید که در بازار ارزهای دیجیتال، توکن به عنوان یک ارز دیجیتال محسوب شده که بلاک چین مستقل نداشته و بر روی شبکه‌های دیگر ایجاد می‌شود و با توجه به نوع بستر ایجاد شده خصوصیات و کاربردهای متفاوتی دارد؛ اما کوین دارای ارزش پولی بوده و از بلاک چین مخصوص به خود برخوردار می‌باشند.
نکته مهم در مورد توکن این بوده که در صورتی که تا حد کافی توسعه یابد، می‌تواند بلاک ‌چین مستقل برای خود راه اندازی کرده و تبدیل به کوین می‌گردد.

از مهم‌ترین شباهت بین کوین و توکن می‌توان به این موضوع پرداخت که هر دو برای کاربران امکان پرداخت ایجاد می‌کنند. اما در این بخش برای درک بهتر مفهوم دو اصطلاح مهم توکن و کوین به بیان تفاوت توکن با کوین می‌پردازیم:

• توکن در شبکه‌های بلاکچینی که از قبل به وجود آمده‌اند ایجاد می‌شود که شبکه اتریوم جزء معروف‌ترین شبکه‌های بلاک چین توکن است؛ اما کوین برای تولید شدن، شبکه بلاک چین اختصاصی داشته و تنها در شبکه مستقل خود مشاهده می‌گردد.
• ارزش توکن با توجه به میزان مفید بودن و ویژگی‌های آن مشخص شده و هر چقدر کاربرد توکن بیشتر باشد ارزش آن نیز بالاتر می‌رود؛ اما کوین ارزش مشخص دارد.
• توکن‌ها کاربردهای بسیار زیادی داشته و به شکل‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ اما کوین‌ها ارزش پولی داشته و به عنوان ارز دیجیتال در فرایند پرداخت مورد استفاده هستند.
• توزیع توکن‌ها معمولاً در رویدادهای عرضه اولیه کوین صورت می‌گیرد؛ اما توزیع کوین به مانند تولید آن نیاز به محاسبات پیچیده داشته و از طریق استخراج انجام می‌شود.
• توکن‌ها برای ذخیره سازی بر روی کیف پول‌های بلاک چین میزبان ذخیره شده؛ اما کوین‌ها کیف پول اختصاصی خود را برای ذخیره سازی دارند.

سخن آخر

با مطالعه این مطالب به اطلاعات زیادی در حوزه توکن، کوین و تفاوت آنها دست پیدا کردیم، دریافتیم که در بازار ارزهای دیجیتال توکن بلاک چین مستقلی نداشته؛ اما موارد استفاده و کاربردهای گسترده‌ای دارد؛ اما کوین‌ها در بستر بلاک چین اختصاصی ایجاد شده و قادرند ارزش پول را حفظ کنند. به هیچ عنوان صحیح نیست که این دو اصطلاح مهم در فناوری بلاک چین به جای یکدیگر استفاده شوند.

توکن ارز دیجیتال چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

گاهی اوقات می شنویم که مردم از کلمه “کوین” به جای “توکن” استفاده می کنند. برخی از افراد برای کلیه دارایی های دیجیتالی موجود در حال حاضر از هر دو نام استفاده می کنند. با این وجود ، تفاوت های زیادی بین کوین ارز دیجیتال و توکن ارز دیجیتال وجود دارد. پس مهم است که آن ها را بدانید!

در این مقاله قصد داریم تا با تعریف جداگانه‌ی کوین و توکن، به بررسی تفاوت های بین این دو بپردازیم. همچنین کاربرد کوین و انواع توکن را هم به طور کامل و با ذکر مثال بررسی خواهیم کرد.

در پایان این راهنما، شما می توانید کوین یا توکن بودن یک دارایی دیجیتال را تشخیص دهید. پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

فهرست عناوین این مقاله:

کوین (Coin) ارز دیجیتال چیست؟

کوین ارز دیجیتال، در واقع دارایی بومی بلاکچین خودش است. بیت کوین، لایت کوین یا اتریوم در بلاکچین مخصوص به خود وجود دارند. به زبان ساده تر، بیت کوین در بلاکچین بیت کوین، و اتر در بلاکچین اتریوم کار می کند.

معاملات سکه های دیجیتال را می توان از طرف یک شخص فرستنده به شخص دیگری که گیرنده است انجام داد. با این وجود ، هیچ سکه فیزیکی هنگام ارسال و دریافت وجوه جابه جا نمی شود. همه “کوین ها” به عنوان داده هایی در یک پایگاه داده عظیم جهانی قرار دارند. این پایگاه داده (یا بلاکچین) کلیه معاملات را ردیابی کرده و توسط رایانه های سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.

ممکن است از خودتان بپرسید که بیت کوین یک توکن است یا یک کوین؟

بیت کوین در واقع یک ارز رمزنگاری شده محسوب می شود که دارای توکن های مجازیست که می تواند برای بیزینس یا خرید مورد استفاده قرار گیرد.

کاربرد کوین

کوین های دیجیتال معمولاً مثل سکه ها در زندگی واقعی، به عنوان پول استفاده می شوند. بیت کوین و لایت کوین را مثل سکه های کیف پول یا قلک در نظر بگیرید. معمولا آن ها هدفی جز این ندارند که به عنوان پول به کار بروند.

موارد استفاده از پول نقد عبارتند از:

• می توان برای انتقال وجه از آن ها استفاده کرد.
• به عنوان یک ذخیره کننده ارزش می‌توان آن ‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارز دیگری مبادله کرد.
• به عنوان یک واحد پولی می توان کالا ها یا خدمات را با ارزش آن ها قیمت گذاری کرد.

برای درک بهتر موارد بالا از یک مثال استفاده می کنیم. مثلا بیت کوین را در نظر بگیرید:

از بیت کوین برای پرداخت کالا ها و خدمات در فضای اینترنتی و همچنین در بسیاری از مکان های واقعی در جهان استفاده می شود. به علاوه، می توان آن را برای مدت طولانی ذخیره کرد و هیچ اتفاقی هم برای آن نمی افتد. البته اگر بخواهید می توانید آن را با چیزی با ارزش برابر عوض کنید. در ضمن، اجناس که خریداری می شود نیز در بیت کوین قیمت گذاری می شوند.

با این حال ، برخی از کوین های دیجیتال (مانند Ether ، NEO و DASH) ویژگی هایی فراتر از یک پول دارند. من این موارد را در زیر لیست کرده ام:

• اتریوم (ETH) برای انجام تراکنش ها در شبکه اتریوم استفاده می شود. می توان روی شبکه اتریوم توکنایجاد کرد، اما باز هم برای ارسال یک توکن به اتر نیاز داریم. اتر پاداش استخراج کنندگان (کامپیوتر هایی که تراکنش های شبکه اتریوم را تأیید می کنند) را تأمین می کند.
• نئو (NEO) برای بدست آوردن سود سهام در کیف پول قرار دارد. این سود سهام به GAS معروف است. درست مانند اتریوم، می توان توکن ها را بر روی شبکه نئو ایجاد کرد. هنگام ارسال توکن در شبکه NEO ، باید GAS را به عنوان هزینه تراکنش بپردازید، یعنی دقیقا مثل همان روشی که از اتر برای پرداخت هزینه های اتریوم استفاده می شود.
• نگهداری دَش (DASH) به اندازه کافی به کاربران امکان دادن رای در مورد تصمیمات مهم برای شبکه دَش را می دهد. اگر ایده ای برای به روزرسانی شبکه DASH پیشنهاد شده باشد، کسانی که به اندازه کافی دَش داشته باشند می توانند برای تصمیم گیری در مورد به روزرسانی رأی دهند. این حق رأی به آن ها این امکان را می دهد تا در مورد چگونگی پیشرفت پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

توجه: سود سهام رمزنگاری، کوین ها یا توکن هاییست که به دلیل داشتن دارایی خاصی به دارندگان آن اعطا می شود. یک مثال خوب در این مورد GAS نئو است. این مبلغ به کاربرانی پرداخت می شود که سکه ها را در کیف پول می گذارند و برای امنیت شبکه آن ها را استیک می کنند. به کاربر بابت این کار GAS با نرخ تعیین شده پرداخت می شود. این اتفاق فقط در شبکه های بلاک چینی می افتد که از گواه اثبات سهام (PoS) استفاده می کنند.

اگر با فناوری بلاکچین آشنا نیستید، قبل از خواندن ادامه این مقاله، راهنمای بلاکچین چیست؟ را بخوانید تا تفاوت کوین و توکن را بهتر درک کنید.

انواع کوین

امروزه بزرگ ترین دارایی های دیجیتال در سقف بازار به عنوان کوین تعریف می شوند. با این حال ، همه کوین ها سهم بزرگی در بازار ندارند. وب سایتی به نام Coinmarketcap بیش از ۹۰۰ نمونه مختلف از سکه ها را ذکر کرده است.

البته ، ما قصد نداریم تک تک کوین های دیجیتال را در اینجا لیست کنیم. برای اطلاعات بیشتر لیست کامل را می توانید در سایت Coinmarketcap مشاهده کنید. تا اینجا ما برخی از موارد آشنا و ویژگی های آن ها را ذکر کردیم تا به درک شما از اصطلاح “کوین” کمک کند.

برخی از مهم ترین کوین های ارز دیجیتال عبارتند از:

• بیت کوین Bitcoin (BTC)
• بیت کوین کَش Bitcoin Cash (BCH)
• اتریوم Ethereum (ETH)
• ریپل Ripple (XRP)
• استلار Stellar (XLM)
• نئو NEO (NEO)
• نِم NEM (XEM)
• مونرو Monero (XMR)

توجه: سه یا چهار حرف چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ داخل پرانتز نشانگر نام هر کوین دیجیتال است. بیشتر صرافی ها برای کوین ها و توکن ها از سه حرف مخفف آن ها استفاده می کنند نه نام کاملشان.

توکن (Token) ارز دیجیتال چیست ؟

به توکن ها اغلب سکه های دیجیتال نیز گفته می شود که اشتباه است! یک تفاوت عمده بین این دو وجود دارد!

توکن ها فاقد بلاک چین مستقل بوده و در بلاک چین موجود ایجاد می شوند. در واقع ، به لطف ایجاد و تسهیل قرارداد های هوشمند ، اتریوم به عنوان متداول ترین سیستم بلاک چین به منظور خلق توکن های جدید بر بستر آن، محسوب می‌شود. توکن هایی که بر روی پلت فرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند. ایجاد یک توکن آسان‌تر از ساخت یک کوین است، چون نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود نیست.

با این حال ، موارد دیگری مانند NEO ، Waves ، Lisk و Stratis نیز وجود دارند. نئو از توکن هایی معروف به توکن های NEP-5 استفاده می کند. در هر یک از این پلتفرم ها هرکسی می تواند توکن سفارشی خود را بسازد.

توکن چگونه ساخته می شود؟

در واقع برای ساختن توکن جدید نیاز به دانش فنی خاصی نیست؛ اما ممکن است انجام این کار برای یک فرد تازه کار چندان راحت نباشد. ولی برای کسی که تا حدی تجربه برنامه نویسی دارد، زمان کمتری طول خواهد کشید. هرچند که به توسعه دهنده نیاز دارد تا برخی از کوین های بومی را برای بلاکچینی که توکن در آن ایجاد شده ، خرج کند. به عنوان مثال ، اگر توکنی در حال ساخته شدن روی شبکه اتریوم است، سازنده باید مقداری Ether خرج کند تا استخراج کنندگان شبکه بتوانند تراکنشِ ساختِ توکن را تأیید کنند.

لازم به یادآوریست که هزینه ها باید برای تمام معاملات توکن در یک بلاکچین پرداخت شود، نه فقط برای ساخت توکن. بنابراین ، هر اپلیکیشن ساخته شده بر روی Ethereum باید از کوین های Ether برای انتقال توکن های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند. در حقیقت انجام معامله با استفاده از یک کوین نیاز به کارمزد دارد تا امنیت شبکه را تامین کند.

انواع توکن

تا این قسمت از مقاله مفهوم توکن و کوین ارز دیجیتال را به طور کامل بررسی کردیم. حالا وقت آن رسیده که به توضیح انواع مختلف توکن بپردازیم.

توکن ها به چهار دسته تقسیم شده و به عنوان توکن‌ های اوراق بهادار ، توکن های پرداخت ، توکن های سهمی و توکن های کاربردی شناخته می شوند.

در فوریه ۲۰۱۸ ، سازمان نظارت بر امور مالی سوئیس (FINMA) ، دستورالعمل هایی را منتشر کرد که به درک مفهوم انواع توکن ها کمک می کند. این برای افرادی بود که عملیات بررسی قانونی بودن توکن ها را بر عهده داشتند.

توکن ‌های اوراق بهادار (Security Tokens):

بیشتر توکن های صادر شده در یک ICO توکن های اوراق بهادار هستند. شخصی که آن ها را خریداری می کند با هدف کسب سود دارایی های خود را در ICO سرمایه گذاری می کند. طبق قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

توکن‌ های سهمی (Equity Tokens):

اگر یک توکن نشان دهنده برخی سهام یا حقوق صاحبان سهام در شرکتی است که آن را صادر می کند، پس یک توکن سهمی محسوب می شود. با این وجود ، تعداد کمی از شرکت ها اقدام به چنین عرضه های اولیه کرده اند؛ زیرا قوانین نظارتی خاصی در مورد قانونی و غیر قانونی بودن آن وجود ندارد.

توکن ‌های کاربردی (Utility Tokens) :

به آن ها توکن های اپلیکیشن نیز گفته می شود و برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین این توکن ها کمیاب هستند؛ چون انتظار می رود بیشتر آن ها بر اساس عرضه محدودشان دارای ارزش شوند.

توکن‌ های پرداخت (Payment Tokens) :

توکن های پرداخت هدفی جز پرداخت هزینه کالا ها و خدمات ندارند.

تفاوت توکن و کوین

به طور خلاصه ، برخی از تفاوت های اساسی توکن ارز دیجیتال و کوین به شرح زیر است:

• کوین های دیجیتال شبکه بلاکچین مخصوص خود را دارند، اما توکن ها بر روی یک بلاکچین موجود ساخته می شوند.
• از کوین دیجیتال می توان برای عملیات پرداخت استفاده کرد، اما توکن ها برای نیاز های متعدد مناسب هستند.
• فرآیند ساخت کوین دشوار تر از توکن هایی است که به راحتی می تواند براساس بلاکچین موجود مثل Ethereum ساخته شود.
• کوین های دیجیتال بیشتر از طریق ماینینگ توزیع می شوند ، در حالی که توکن ها با ICO معروف می شوند.

نکته: عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) یا آی‌سی‌او (ICO)، روشی برای جذب سرمایه محسوب می شود که در آن توکن‌های یک پروژه، پیش از راه‌اندازی فروخته می‌شوند و افراد می‌توانند با خریدن توکن‌ ها در آن پروژه سرمایه‌گذاری کنند.

اهداف کوین و توکن

اکثر توکن ها برای استفاده در اپلیکیشن های غیر متمرکز یا دی‌اَپ ( dApp) به وجود می آیند. توسعه دهندگان هنگام ساخت توکن می توانند تصمیم بگیرند که چند واحد را می خواهند ایجاد کنند و این توکن های جدید کجا باید ارسال شوند. آن ها مقداری ارز دیجیتال بومی را در بلاکچینی که روی آن توکن ایجاد می کنند پرداخت می کنند.

از توکن ها اغلب برای فعال کردن ویژگی های اپلیکیشن مخصوص به آن استفاده می شود. مثلا، Musicoin توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم Musicoin را می دهد. این دسترسی می تواند تماشای یک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد.

صرافی بایننس (Binance) نیز توکن مخصوص به خود را دارد. وقتی کاربران با توکن (BNB) معامله می کنند ، هزینه تراکنش آن ها ۵۰٪ کمتر است.

بعضی از توکن ها با هدف کاملاً متفاوت مثلا نمایش یک شیء فیزیکی ایجاد می شوند. فرض کنیم شما می خواستید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند قرار دهید ولی در عوض ، می توانید از یک توکن استفاده کنید که نشان دهنده خانه شما باشد.

مثال دیگر در این مورد توکن (WPR) است که به انرژی الکتریکی مربوط می شود. پروژه WePower یک برنامه dApp است که به کاربران اجازه می دهد با استفاده از قرارداد های هوشمند، برق را در شبکه بلاکچین خرید و فروش کنند. توکن آن به نام (WPR) مقدار مشخصی از انرژی الکتریکی را نشان می دهد.

کاربرد توکن

از توکن ها برای تعامل با اپلیکیشن های غیر متمرکز که روی بلاک چین های مختلف ساخته شده اند، استفاده می شود. از نمونه های خوب در این مورد می توان Civic را نام برد که از توکنی به اسم CVC استفاده می کند.

این اپلیکیشن، هویت های رمزگذاری شده در بلاکچین اتریوم را ردیابی می کند. هدفش ارائه راهی ارزان تر ، مطمئن تر و کارآمدتر برای بررسی هویت است. بیایید نحوه کار آن را بررسی کنیم.

مثلا در نظر بگیرید که برای یک سفر خارجی، باید هویت خود را در بسیاری از مکان های بین راهی تأیید کنید. اولین مکان به احتمال زیاد فرودگاه است. اگر این شرکت هواپیمایی با Civic همکاری داشته باشد، آن ها یک کد QR برای شما ارسال می کنند تا اطلاعات شما را به عنوان مسافر دریافت کنند.

با استفاده از اپلیکیشن Civic ، شما می توانید اطلاعات خود را مستقیماً از دستگاه موبایل شخصی به شرکت ارسال کنید. اطلاعات شما در دستگاه به صورت کاملا رمزگذاری شده ذخیره می شود که این کار از به سرقت رفتن اطلاعات جلوگیری می کند. فعالیت هایی مثل اسکن اثر انگشت یا عنبیه چشم می تواند ثابت کند که شما مالک داده های دریافتی هستید.

سپس می توانید از همان دستگاه برای شناسایی هویت خود در نقاط مختلف مسیر (فرودگاه ، هتل و غیره) استفاده کنید. در هر شرکت یا سازمانی که از هویت دیجیتالی خود استفاده کنید؛ اپلیکیشن می تواند داده ها را با استفاده از بلاکچین اعتبار سنجی کند. هرچه تعداد کاربران این اپلیکیشن بیشتر شود، اشخاص بیشتری به هویت دیجیتالی ذخیره شده در Civic اعتماد خواهند کرد.

سخن نهایی

اکنون باید کاملا متوجه شده باشید که وقتی کسی از “کوین” یا “توکن” حرف میزند دقیقا منظورش چیست. همچنین باید تعریف ساده این دو کلمه را بدانید. اما برای اینکه مروری دوباره برای شما باشد باز هم در اینجا می گوییم که:

کوین ها همان دارایی بومی یا native بلاک چین خودشان هستند؛ در حالی که توکن ها در روی بلاک چین دیگری مانند Ethereum ، NEO یا Waves ساخته می شوند.

در این مقاله ما متداول ترین کاربرد ها را برای کوین و توکن بررسی کردیم و یاد گرفتیم که کوین ها اغلب به عنوان پول استفاده می شوند. با این وجود بعضی از آن ها کاربرد های دیگری هم دارند. این موارد شامل استفاده برای راهبرد اپلیکیشن های کاربردی ، استفاده به عنوان سهام برای تأیید معامله در شبکه یا استفاده برای راهبر معاملات هوشمند می شود.

از طرفی، آموختیم که توکن ها هدف دیگری دارند. اگر آن ها برای استفاده در dApp ایجاد شده باشند، هدف آن ها به خودِ اپلیکیشن بستگی دارد. در بعضی موارد ، آن ها برای کار هایی مثل حق رأی دادن مورد استفاده قرار می گیرند. در موارد دیگر ، برای انجام معاملات در dApp (مانند Civic) ، و یا پاداش دادن به کاربران با کار هایی مثل کارمزد های تخفیف دار و غیره (مانند کاری که صرافی بایننس انجام می دهد) استفاده می شوند.

در نهایت نمونه های زیادی از کوین و توکن نشان دادیم تا به شما در فهم بیشتر و بهتر این مسئله کمک کنیم. پس حالا که تفاوت این دو را به خوبی فهمدید، یک تست از خودتان بگیرید! به ارز های دیجیتال فکر کنید و حدس بزنید که آیا آن ها کوین هستند یا توکن؟

مثل همیشه اگر پرسش و پیشنهادی دارید حتما در بخش نظرات با کارشناسان تیم دریکتو در میان بگذارید.

تفاوت های توکن و کوین به زبان ساده

یکی از اصطلاحات رایج در بازار ارزهای دیجیتال، کلمۀ توکن (Token) است. تفاوت توکن و کوین (Coin) یکی از سوالات رایج کاربران در این بازار است. هزاران پروژه بلاکچین و رمزارز بعد از بیت کوین به وجود آمدند که اهمیت این سوال را بیش از پیش نمایش می‌دهند. در این مقاله والکس، به بررسی تفاوت کوین‌ها و توکن‌ها می‌پردازیم.

کوین چیست؟

به هر رمزارزی که یک بلاکچین مستقل و پایدار داشته باشد، کوین گفته می‌شود. مثلا بیت کوین و اتریوم رمزارزهایی هستند که بلاکچین اختصاصی دارند. هر کوین از صفر طراحی و برنامه ریزی می‌شود و بلاکچین آن هدف خاصی را دنبال می‌کند. برای مثال بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم معتمد را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.

توکن چیست؟

توکن، یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قراردارد هوشمند مانند اتریوم است. این پلتفرم‌ها به کاربر اجازه می‌دهد تا از بلاکچین به نحو مورد نیاز خود استفاده کنند. ایجاد توکن‌هایی که از مشتقات بلاکچین اصلی هستند و مدیریت آن‌ها یکی از استفاده ها از این پلتفرم‌های قرارداد هوشمند است.

برای مثال، رمزارز تتر TRC20 یک توکن بر بستر بلاکچین ترون است. TRC20 یک پروتکل برای ساخت توکن در بلاکچین ترون است. توکن‌هایی که از یک پروتکل استفاده می‌کنند می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند. یعنی یک توکن تتر TRC20 را میتوان با یک توکن دیگر مانند بیت تورنت در یک تراکنش معامله کرد.

پروژه‌های توکن، بخش مهمی از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار گرفته‌اند. این پروژه‌ها علاوه بر مزایای اصلی خود، برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی نیز درآمدزایی می‌کنند. برای مثلا برای انتقال تتر بر بستر TRC20 باید کارمزد شبکه را به صورت ترون پرداخت کرد.

مهم‌ترین بلاکچین‌های میزبان توکن‌ها

در حال حاضر بلاکچین اتریوم با پروتکل ERC20 محبوب‌ترین بلاکچین برای میزبانی توکن‌ها است. بسیاری از توکن‌های محبوب مانند تتر ERC20 ، میکر یا EOSبر بستر اتریوم فعالیت می‌کنند.

بعد از اتریوم، بلاکچین‌های ترون (Tron)، کاسموس (Cosmos) و تزوس (Tezos) به ترتیب بلاکچین‌های محبوب برای میزبانی توکن‌ها هستند.

تفاوت بین کیف پول توکن‌ و کوین

یک تفاوت مهم بین توکن و کوین، کیف پول و نحوۀ ذخیره‌سازی این دارایی‌های دیجیتال است. هر کوین، نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد که در یک بلاکچین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان برای مثال دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.

این قانون در مورد توکن‌ها صدق نمی‌کند. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید. گاهی ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود، اما تراکنش تایید شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت، هرچند گاهی نیاز به دانش فنی دارد.

توکن‌ها چرا به وجود آمدند؟

همانطور که تا این بخش از مقاله گفتیم، کوین بلاکچین اختصاصی دارد ولی توکن می‌تواند بر بستر یک بلاکچین دیگر ایجاد شود. عملاً ساخت یک توکن دیجیتالی کمتر از یک ساعت زمان لازم دارد و هر کسی که دانش کافی دربارۀ بلاکچین و قراردادهای هوشمند داشته باشد، می‌تواند آن را ایجاد کند.

با این حال، صرفاً ایجاد یک توکن، برای موفقیت و ثروتمند شدن در بازار ارز دیجیتال کافی نیست. هر توکنی (مانند کوین‌ها) باید بین کاربران پذیرفته شده و در بازار ارزشمند محسوب شود.

یکی از دلایل ایجاد توکن‌ها هزینۀ طراحی و کدنویسی بلاکچین اختصاصی است که امنیت آن نیز ممکن است کافی نباشد استفاده از یک پروتکل مطمئن به جای طراحی از صفر، دغدغه‌های امنیتی فراوانی را برطرف می‌کند.

بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC20 شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی BEP2 را برای آن نوشت. ترون نیز یک مثال خوب دیگر برای این مورد است.

استفاده از چند بلاکچین نیز برای میزبانی، در بین بعضی توکن‌ها رایج است. استیبل کوین تتر بر بستر بلاکچین اتریوم، ترون و بایننس فعالیت می‌کند و ظرفیت بلاکچین‌های مختلفی را در پروژه خود به کار گرفته است.

کاربرد توکن‌ها و انواع آن

کوین‌ها معمولاً واسطه‌های پرداخت هستند. برای مثال بیت کوین یا اتریوم، معمولاً فقط به عنوان یک ارز دیجیتال که ارزش مادی دارد، شناخته می‌شوند. اما توکن‌ها، به خصوص توکن‌های موفق، با یک هدف و کاربرد خلق می‌شوند. برای مثال، توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است، با هدف حفظ ارزش سرمایه فعالان بازار در برابر نوسانات به وجود آمد.

توکن‌هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بازار سرمایه دارند. به طور کلی سه نوع توکن در بازار وجود دارند:

1- توکن‌های کاربردی

برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاکچین یک بلیط سینما بخرید، در واقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

2- توکن‌های امنیتی

بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

3- توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

4- توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمزارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است که در سال 2020 آغاز به فعالیت کرد.

البته باید به این نکته اشاره کنیم که دسته‌بندی توکن‌ها صرفاً برای آسان‌تر کردن فهم روش کار آن‌ها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته‌بندی تعریف شود.

صحبت پایانی

به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد:

کوین‌ها بلاکچین اختصاصی دارند اما توکن‌ها از بستر سایر بلاکچین‌ها برای فعالیت خود استفاده می‌کنند.

کوین‌ها معمولاً فقط واسطه معاملات هستند، اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی در شبکه دارند.

هر کوین، نیاز به کیف پول و آدرس اختصاصی دارد، اما توکن‌ها را می‌توان در تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد.

کارمزد شبکه در کوین‌ها، از خود کوین برداشت می‌شود، اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاکچین کسر می‌شود.

توکن چیست و چه فرقی با ارز دیجیتال دارد؟

توکن چیست و چه فرقی با ارز دیجیتال دارد

همراهان عزیز، عبارت “توکن چه تفاوتی با ارز دیجیتال دارد؟” و یا “فرق توکن با ارز دیجیتال در چیست؟” اصلا صحیح نمی باشد، چراکه توکن خود نوعی ارز دیجیتال می باشد. از این رو پرسش صحیح این است که تفاوت توکن با کوین چیست؟

توکن (Token) که در لغت به معنی ” رمز ارز، ژتون، علامت و… ” می باشد. بطور خلاصه می توان گفت که توکن یک نوع ارز دیجیتال است که یک بلاک چین مستقل ندارد که از طریق آن جا به جا شود بنابراین روی شبکه های مثل اتریوم این امر انجام می شود و یکی از تفاوت های اصلی توکن با کوین عدم داشتن بلاکچین مستقل است. با ما همراه باشید در ادامه این مطلب به شرح کامل توکن و بیان تفاوت توکن با کوین می پردازیم.

تفاوت توکن با کوین چیست ؟

اولین فرق توکن با “کوین (coin)” و یا سکه در داشتن بلاک چین مستقل می باشد به عبارت ساده تر، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد. در بازار رمز ارزها، یک “توکن” (Token) ارز دیجیتالی است که فاقد بلاکچین اختصاصی می باشد و روی شبکه های دیگر مانند اتریوم جابه جا می شود.

ارز های دیجیتالی مثل بیت کوین کش، ریپل، اتریوم، بیت کوین، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین های اختصاصی خود را دارند در دسته ی کوین ها قرار می گیرند و توکن هایی مثل تتر، چین لینک، یرن فایننس (Yearn.Finance)، دای (Dai)، آوی (Aave) و بت (BAT) فاقد بلاکچین اختصاصی و مستقل می باشند.

نکته: وب سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap)، اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرده است.

بیشتر توکن های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال، “توکن های کاربردی” می باشند. این توکن ها برای کاربران امکان دریافت خدمات خاصی از یک پروژه را فراهم می کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل استفاده می باشد.

به عنوان مثال، اگر پروژه ای به طور اختصاصی هدف کار خود را به گونه ای آغاز کند که بلیت های بین شهری را تنها با توکن های مخصوصی بتوان خرید، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت های بین شهری می باشد و نمی توان از این توکن ها برای خریید غذا استفاده کرد.

ساخت و طراحی یک بلاک چین هزینه های نجومی را همراه خود دارد، به همین خاطر ساخت توکن ها برای توسعه دهندگان بلاک چین بسیار راحت تر از ایچاد یک بلاک چین مستقل می باشد آن ها می توانند در پروژه های خود بدون صرف هزینه ی زیاد برای ساخت بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف خود برسند.

پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) منتشر می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.

همین طور، بعضی از توکن ها زمانی که به حد کافی توسعه پیدا کردند، ساخت بلاکچین اختصاصی خود را شروع می کنند و به کوین تبدیل می شوند.

توکن ها روی کیف پول های بلاک چینِ میزبان ذخیره می شوند ولی کوین ها هر کدامشان می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند. به طور مثال، تمامی توکن های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول ها و آدرس های اتریوم ذخیره می شوند، اما چون بیت کوین ها یک نوع کوین هستند نمی شود روی آدرس اتریوم ذخیره شان کنید.

توکن چگونه بوجود می آید؟

توکن را می توان روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، ایجاد کرد. در حال حاضر ۸۰٪ توکن‌های بازار روی بلاکچین اختصاصی اتریوم کار می کنند و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.

توسعه‌دهندگان قرارداد هوشمند توکن را با استفاده از زبان های برنامه نویسی و استاندارهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک چین آن را تنظیم نمودند، استفاده می کنند و از ابزارهای موجود برای پیاده سازی آن در بلاک چین پیاده‌سازی می کنند. برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد.

ساخت یک توکن بسیار ساده بوده و در کمتر از یک ساعت با هزینه ی ناچیزی (کارمزدهای شبکه) قابل انجام است. اما نباید این موضوع را فراموش کرد که یک توکن نمی تواند ارزشمندی آن را تضمین نماید.

توکن ها چه معایبی دارند؟

یکی از معایب توکن ها، آسان بودن ساخت توکن های بی ارزش و بدون کاربرد بستری را برای کلاهبرداری فراهم کرده است و گاهی اوقات آن ها سعی می کنند به جای پرداخت پول های واقعی از توکن های بی ارزش استفاده کنند.

برای با ارزش شدن و مورد تایید قرار گرفتن یک توکن، باید در یک پروژه کاربردی وارد شود و صرافی های معتبر از آن استفاده کنند که این امر اصلا ساده نمی باشد.

نکته: به صراحت می توان گفت بیشتر از 90 درصد توکن های موجود در بازار هدف و کاربرد خاصی ندارند و تنها برای پر کردن جیب های توسعه دهندگان عرضه می شوند.

سال 2017 توکن های زیادی با هدف کلاهبرداری، وارد بازار شدند و به “جنون ICO” مشهور شد. تعداد زیادی از کلاهبرداران با وعده های توخالی و با پیش فروش کردن توکن های خود به سرمایه گذاران بی اطلاع، چندین میلیون دلار پول به جیب زدند. همچنین با کشف قیمت واقعی توکن ها در سال 2018 تمامی آن توکن ها فراموش شدند و هیچگاه نتوانستن حتی به قیمت واقعی خودشان برگردنند.

توکن چه مزایایی دارد؟

اصولا بیشتر افرادی که در ابتدا می خواهند پروژه ای مانند کار روی شبکه و بلاک چین را شروع کنند سرمایه و پشتوانه ی مالی کافی ندارند به همین منظور ساخت توکن جایگزین بلاک چین می شود زیرا در هزینه ها و زمان صرفه جویی می شود.

این گونه پروژه ها به دلیل گسترش سریع فضای ارزهای دیجیتال با مشکلاتی روبرو هستند و از آنجایی که این پروژه ها می توانند کار خود را روی یک بلاک چینی مانند اتریوم آغاز کنند و با جذب سرمایه های عمومی یا خصوصی و اضافه کردن به صرافی ها به زمانبندی و سرمایه ی مورد نیاز خود برسند.

حال آن ها می توانند شبکه های اصلی خود را راه اندازی کنند و بعد از آن مرحله توکن هایشان را به بلاک چین اختصاصی خود انتقال دهند. بطور مثال می توان واحدهای ارزی ترون (TRX) را که در ابتدای کار بصورت توکن اتریومی عرضه می شدند و بعد از توسعه بلاک چین اختصاصی ترون، به شبکه اصلی منتقل شدند.

در بیشتر مواقع نیز نیازی به ساخت بلاک چین جداگانه برای پروژه نیست و آن پروژه می تواند از امنیت بالای بلاک چین میزبان بیشترین استفاده را ببرد. بطور مثال پروژه ای مثل چین لینک که در حال حاضر به خوبی کار می کند و با گروه های قدرتمندی قرارداد همکاری امضا کرده است، اما در مقابل توکن بومی او یعنی لینک (Link) است که روی شبکه اختصاصب اتریوم کار می کند و امنیت بالای شبکه ی اتریوم و وجود تعداد زیاد ماینرهای اتریوم باعث شده اطمینان خاطر این پروژه بیشتر شود.

نحوه ذخیره سازی توکن ها در کیف پول

توکن ها دارای قابلیت ذخیره سازی و انتقال روی تمامی کیف پول ها و آدرس های بلاک چینن میزبان می باشند. بطور مثال، شما می توانید یک توکن اتریومی مانند تتر یا چین لینک را روی کیف پول و آدرس های اتریومی ذخیره کنید. با داشتن یک کیف پول و یک آدرس اتریوم خود شما می توانید تمام توکن های خود را بر روی آن ذخیره نمایید این موضوع درباره تتر و حتی چین لینک هم صدق می کند.

تفاوت کوین و توکن چیست ؟ تعریف کوین و توکن؟

افراد بسیاری از اصطلاحات ارز رمزنگاری شده استفاده می‌کنند اما معنای دقیق آنها را نمیدانند؛ مخصوصا در مورد کوین و توکن. برخی از مردم از کوین و توکن به جای یکدیگر استفاده می‌کنند که از نظر فنی درست نیست و باهم تفاوت دارند. در این پست تفاوت کوین و توکن را بررسی خواهیم کرد.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

کوین چیست؟

پروژه‌های کوین به طور معمول از فناوری‌های گذشته یا سایر ارزهای رمزپایه الهام می‌گیرند و آنها را در یک شبکه نوآورانه با هدف خاص قرار می‌دهند.

نمونه دیگری از کوین، Ethereum’s Ether (ETH) است که یک کوین native از بستر smart contracts و برای ایجاد برنامه‌های رایانه‌ای با کاربردهای عمومی می‌باشد و با بلاکچین غیرمتمرکز اجرا می‌شود. Ethereum به جای تمرکز بر روی داده‌های مالی، بر داده‌های برنامه دلخواه متمرکز است که می‌تواند از بازی‌ها گرفته تا رسانه‌های اجتماعی را پوشش دهد.

کوین(سکه) یا ارزهای رمزپایه اغلب تنها یک عملکرد دارند: استفاده به عنوان روش پرداخت. تمرکز بیت‌کوین و بیشتر کوین‌ها بر روی سرعت، ایمنی و مقرون ‌به‌صرفه ‌بودن پرداخت‌ها می‌باشد، در حالی که در درجه اول ارزش استفاده شده برای مبادله خدمات و کالاها را نشان می‌دهد.

.

عملکرد هر کوین فقط بر روی بلاکچین خاص همان کوین می‌باشد. آنها ابتدا از بلاکچین به دنبال عرضه اولیه سکه (ICO) معرفی می‌شوند که به مردم امکان می‌دهد پول بپردازند تا کوین را برای استفاده در بلاکچین به‌دست آورند.

استفاده از کوین در درجه اول به عنوان روش پرداخت خدمات یا کالاهای موجود در بلاکچین است. در حالی که برخی سکه‌ها مانند Ethereum’s Ether نیز عملکردهای دیگری دارند، عملکرد اصلی کوین، نشان دادن ارزش برای پرداخت می‌باشد و بیت‌کوین نمونه اصلی و قابل تشخیص است.

همچنین ممکن است در مورد Altcoins و سایر اصطلاحات مشابه چیزهایی شنیده باشید که می‌توانید در پست مربوط به اصطلاحات بیت‌کوین مطالعه کنید.

توکن چیست؟

اغلب به توکن‌ها کوین‌های دیجیتال گفته می‌شود که صحیح نیست. یک تفاوت عمده وجود دارد! توکن‌ها در بلاکچین‌های موجود ایجاد می‌شوند. در واقع، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، متداول‌ترین پلتفرم رمز بلاکچین Ethereum هستند. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم Ethereum ساخته می‌شوند به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند.

توکن‌ها گوشه‌ای منحصر به فرد از بازار ارزهای رمزپایه را اشغال می‌کنند، جایی که آنها به عنوان توکن‌های “مفید” در اکوسیستم یک برنامه برای ایجاد انگیزه در رفتار خاص یا پرداخت هزینه کار می‌کنند.

کوین‌ها باید از طریق صرافی‌های رمزنگاری با یکدیگر مبادله شوند زیرا روی پروتکل‌های کد متفاوت و غیراستانداردی ساخته شده‌اند. در مورد توکن‌ها برعکس است؛ توکن‌های موجود در Ethereum (به عنوان مثال، ERC-20) می‌توانند از طریق برنامه‌های داخلی در بین یکدیگر و با حداقل اصطکاک مبادله شوند، زیرا آنها بر اساس پروتکل‌های کد استاندارد ساخته شده‌اند.

از آنجا که توسعه دهنده dApp و توکن نیازی به ایجاد بلاکچین شخصی خود ندارد، باعث صرفه‌جویی در وقت و منابع آنها می‌شود. آنها ضمن بهره‌مندی از امنیت بلاکچین بومی، می‌توانند با کاربرد خود از ویژگی‌های ارز رمزنگاری شده ، استفاده کنند.

توکن‌ها در برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) ایجاد می‌شوند که توسط یک بلاکچین که بر روی قراردادهای هوشمند مانند Ethereum کار می‌کند، میزبانی می‌شوند. با تأمین اعتبار قرارداد هوشمند با کوین بلاکچین، کاربر مقدار مشخصی از توکن را دریافت می‌کند و به کاربر امکان تعامل را با dApp می‌دهد. dApp که در ازای توکن‌های خود، کوین دریافت کرده است، خدمات خود را با سرمایه جدید و بیشتری توسعه می‌دهد. توکن‌ها معمولاً نوعی ارزش را برای استفاده در dApp یا مربوط به dApp نشان می‌دهند که آنها را آزاد کرده و به عنوان وسیله مبادله استفاده می‌شود.

نتیجه‌گیری:

ورود به بازار ارزهای رمزپایه می‌تواند کاری پیچیده و دلهره آور باشد. شاید در مورد بیت‌کوین چیزهای بیشتری شنیده باشید اما در مورد هزاران کوین و پروژه‌های بلاکچین دیگر چه میدانید؟! نزدیک شدن به بازار ارزهای رمزنگاری شده یک کار چالش برانگیز است، اما درک تمایز اساسی بین انواع مختلف ارزهای رمزپایه می‌تواند به شما در مدیریت ریسک و تصمیم‌گیری بهتر کمک کند.