تمایزهای الگوهای سر و شانه

مقاله پیشنهادی دکتر نابت تاجمیر ریاحی: درد ریشه ی مو نشانه چیست؟

تفاوت شوره و پوسته

اغلب افراد با مشاهده خشکی و پوسته سر ابتلا به شوره را احتمال می دهند اما این علامت می تواند بیانگر خشکی پوست سر نیز باشد. شوره و پوسته سر، در حالی که علائم اصلی یکسانی همچون خارش و ریزش پوست دارند اما دو مشکل متفاوت به شمار می روند. در پوسته پوسته شدن پوست سر، پوست ملتهب و دچار ریزش می شود اما ریزش پوست در شوره سر به دلیل وجود چربی زیاد است. وجود چربی بیش از حد بر روی پوست سر سبب تجمع سلول های پوستی و ریزش آن ها می شود. تمایز این دو مشکل، در انتخاب درمان مناسب و رفع ریزش پوسته های سر کمک می کند. با همراه باشید تا فرق شوره و پوسته سر و علت و نحوه ی درمان هر یک را متوجه شوید.

شوره سر چیست؟

شوره سر هنگامی بروز می دهد که ریزش قطعاتی کوچک و خشک از پوست سر اتفاق می افتد. افراد ممکن است این پوسته ها را در مو ها یا بر روی شانه خود نیز پیدا کنند. شوره سر می تواند سبب خارش این ناحیه نیز شود. این عارضه مشکلی رایج بوده اما درمان آن چندان آسان نیست. تشخیص شوره سر به دلیل شباهت به درماتیت سبوره و دیگر مشکلات پوستی، نسبتا دشوار است.

علائم شوره سر

بزرگ ترین علامت ابتلا به شوره سر، مشاهده نواحی پوسته شده و سفید رنگ در پوست سر است. این نواحی در واقع تجمعی از سلول های پوستی مرده هستند که به صورت قطعه قطعه در میان مو ها آزاد می شوند. از جمله دیگر علائم این عارضه پوستی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. خارش گاه به گاه پوست سر
2. خشکی یا چرب بودن پوست سر
3. در موارد نادر، برآمدگی های دارای پوسته های زرد تا قرمز در امتداد خط مو

پوسته سر (خشکی پوست سر)

به هم خوردن تعادل رطوبت طبیعی در پوست، می تواند خارش و خشکی این ناحیه را به همراه داشته باشد. این دو مورد، با پیری یا دیگر مشکلات پوستی همچون درماتیت آتوپیک یا پسوریازیس نیز در ارتباط بوده و می توانند شدتی بسیار خفیف تا شدید داشته باشند.

علت خشک شدن پوست سر و پوسته پوسته شدن آن

عوامل اصلی خشکی و خارش پوست سر عبارتند از:

1. بیماری های پوستی همچون درماتیت آتوپیک یا پسوریازیس
2. سن: پوست همگام با افزایش سن، خشکی بیشتری را تجربه می کند.
3. استرس فیزیکی یا عاطفی
4. عوامل ژنتیکی
5. تغییرات هورمونی
6. تغییر در دما یا فصول سال
7. عادات فردی در سبک زندگی همچون رژیم غذایی نامناسب یا مصرف سیگار
8. مصرف برخی دارو ها
9. آلاینده های محیطی
10. شامپو های آرایشی و صابون هایی که باعث خشکی پوست سر می شوند.

با از دست رفتن رطوبت طبیعی پوست سر، لایه محافظ آن نیز آسیب می بیند. در نتیجه این وضعیت، مواد مضر می توانند به آسانی وارد پوست شده و التهاب های کوچکی را در پوست سر ایجاد کنند. التهاب های کوچک با ایجاد تحریک بیشتر در پوست سر سبب خارش، قرمزی و حس کشیدگی پوست می شوند.

مقاله پیشنهادی دکتر نابت تاجمیر ریاحی: درد ریشه ی مو نشانه چیست؟

تفاوت پوسته و شوره سر در چیست؟

شوره سر یک مشکل پوستی است که با ریزش قطعات خشک و سفید پوست همراه است. این عارضه مشکلی رایج است که هیچ گاه به طور کامل درمان نشده و تنها کنترل می شود. تولید بیش از حد چربی در غدد سباسه، عفونت های قارچی، استرس و تحریک ناشی از محصولات مراقبتی مو از جمله عوامل رایج بروز شوره سر هستند. به بیان ساده، شوره سر در نتیجه چربی بیش از حد در پوست سر است که محیطی فوق العاده برای رشد قارچ ها به شمار می رود. در نتیجه این وضعیت، سلول های مرده پوست تجمع کرده و به صورت پوسته های سفید رنگ به مو ها می چسبند. هر فرد، صرف نظر از بهداشت پوست سر خود ممکن است به شوره سر دچار شود. علائم نمایان این عارضه خارش پوست سر یا ابرو ها، مشاهده پوسته های سفید رنگ و قرمزی پوست سر در موارد شدید هستند اما شوره سر با خشک شدن پوست سر متفاوت است.

در پایین جدولی از علائم اصلی هر کدام از این دو عارضه آورده شده است:

پوسته های چرب و بزرگ که رنگی زرد یا سفید دارند.

پوسته های خشک و کوچک تر

چرب بودن، قرمزی و پوسته ریزی پوست سر

خشکی پوست در دیگر نواحی بدن

اغلب افراد تمایز شوره و خشکی سر از یکدیگر را دشوار می یابند. گاهی اوقات، فرد به صورت همزمان به هر دوی آن ها مبتلا می شود. به طور کلی در صورت وجود موارد زیر احتمال ابتلا به شوره سر قوی تر است:

❌ چرب بودن پوست سر

❌ خارش شدید پوست سر حتی در صورت عدم احساس خشکی سر

شپش سر معمولا زمانی رخ می‌دهد که شپش‌های بالغ از سر یک فرد به سر فرد دیگر منتقل می‌شوند، این موضوع زمانی رخ می‌دهد که سر افراد به هم نزدیک باشد.

درمان پوسته و شوره سر

در اغلب موارد، شوره و خشکی سر نیازمند درمان پزشکی نیستند. با این حال، در صورتی که کیفیت زندگی فرد تحت تاثیر قرار گیرد، مراجعه به پزشک متخصص پوست و مو توصیه می شود. در برخی موارد، پوسته ریزی و خارش پوست سر می تواند نشانه یک بیماری همچون درماتیت سبوره، پسوریازیس، عفونت قارچی یا اگزما باشد. این بیماری ها نیازمند دریافت درمان از پزشک هستند.

درمان شوره سر

استفاده از شامپو های دارویی: افراد مبتلا می توانند شامپو های دارویی مخصوص شور سر یا درماتیت سبوره را تهیه کرده و حداقل دو بار در هفته استفاده کنند. این شامپو ها حوی سالیسیلیک اسید، کتوکونازول، زینک پیریتیون یا سلنیوم سولفید بوده و چربی، قارچ و پوسته ریزی را برطرف می کنند.

افزایش مصرف امگا ۳: امگا ۳ با کمک به تعدیل تولید چربی می تواند مقدار رشد قارچ ها و پوسته ریزی را کاهش دهد.

قرار دادن روغن درخت چای در روتین روزانه مراقبت از پوست: روغن درخت چای دارای ویژگی های ضد التهاب و ضد میکروب است که آن را به گزینه ای عالی برای بهبود تعادل پوست سر تبدیل می کند. خوشبختانه، امروزه این روغن در تهیه بسیاری از محصولات مراقبت از مو، شامپو ها، نرم کننده ها و ماسک ها به کار می رود.

مدیتیشن و یا ورزش: استرس بالا می تواند محرکی برای شوره سر و پوسته ریزی شدید باشد. افراد با ارتقا آرامش خود، شوره کمتری را تجربه خواهند کرد.

درمان خشک شدن پوست سر

استفاده از شامپوهای مخصوص پوست خشک: پوست در هنگام خشکی به هر گونه مراقبت مفید نیازمند است. یکی از بهترین روش های مراقبت، استفاده از شامپو های مخصوص راحتی و سلامت پوست سر است.

استفاده از شامپو ها و نرم کننده های ملایم و آب رسان: از آن جایی که خشکی پوست سر می تواند ناشی از تحریک شدن آن باشد، جایگزینی هر گونه شامپو یا محصول قوی ایده مناسبی به نظر می رسد. در هنگام خرید شامپو های ملایم باید به عاری بودن آن ها از هر گونه رایحه یا روغن های ضروری توجه کرد. همچنین، افراد باید مواردی را انتخاب کنند که دارای عناصر آب رسان و تسکین دهنده همچون آلوئه ورا یا شیر جو دو سر هستند.

اجتناب از محصولات با پایه الکلی: بسیاری از محصولات مراقبت مو با استفاده از الکل ساخته شده اند. محصولاتی که الکل را به عنوان یک ماده اصلی در خود جای داده اند، برای افراد مبتلا به خشکی سر مضر هستند. به همین دلیل، در هنگام انتخاب یک محصول باید توجه داشت که الکل جزو ۵ الی ۱۰ عنصر اولیه آن نباشد.

کاهش دفعات شستشو: شستشوی بیش از حد با شامپو، می تواند چربی طبیعی پوست سر را از بین برد. افراد باید حداکثر به صورت یک روز در میان مو ها و پوست سر خود را شستشو داده و از آب ولرم برای این کار استفاده کنند. با این که دمای آب در خشکی سر چندان موثر به نظر نمی رسد اما آب هر چه داغ تر باشد، رطوبت بیشتری را از پوست می گیرد.

استفاده از رطوبت ساز در خانه: بخشی از خشکی سر با منطقه زندگی افراد ارتباط دارد. در صورت زندگی در نواحی بسیار خشک یا دارای فصول بسیار سرد یا گرم، استفاده از یک دستگاه رطوبت ساز در محیط زندگی تاثیر مفیدی خواهد داشت.

پولبک چیست و چگونه بر اساس آن معامله کنیم؟

پولبک‌ها معمولا پس از روندهای صعودی یا نزولی فرصت‌های ورود جذابی برای معامله گران ایجاد می‌کنند؛ اما کسب سود با استفاده از این استراتژی کلاسیک تکنیکالی چندان هم ساده نیست و باید در تشخیص موقعیت‌های مناسب، کاملا حرفه‌ای عمل کنید. یادگیری نحوه معامله بر اساس پولبک می‌تواند یک مهارت عالی برای معامله گران تکنیکالی باشد؛ پولبک‌ها همیشه اتفاق می‌افتند و شما با استفاده از این تکنیک ورود، می‌توانید موقعیت‌هایی با احتمال سودآوری بسیار بالا شکار کنید. حال می‌خواهیم بدانیم که برای کسب سود مطمئن با استفاده از این رویکرد معاملاتی، به چه مهارت‌هایی نیاز داریم؟ چگونه می‌توانیم از سودهایمان محافظت کنیم؟ چقدر ریسک کنیم و چه‌مقدار بازدهی در انتظارمان است؟

• 1) پولبک چیست؟
• 2) چه چیزی باعث ایجاد پولبک در نمودار قیمت می‌شود؟
• 3) 2 فاکتور اساسی برای معامله گری موفق بر اساس پولبک‌ها
• 4) 4 استراتژی مهم برای معامله با پولبک‌ها
• 5) تفاوت پولبک و اصلاح قیمتی چیست؟
• 6) محدودیت‌های استفاده از پولبک در معاملات
• 7) کلام پایانی

در این مقاله با ذکر 2 عنصر اصلی موفقیت معاملات مبتنی بر پولبک و 4 استراتژی تحلیلی کاربردی، به این سوالات پاسخ می‌دهیم…

پولبک چیست؟

این واژه در حالت عام به معنی «قلاب» یا «عقب کشیدن» است اما در تحلیل تکنیکال، به‌معنی یک توقف یا حرکت بازگشتی کوچک (یا متوسط) در جریان یک حرکت صعودی یا نزولی است که پس از شکست یک سطح مقاومت یا حمایت رخ می‌دهد. 2 مفهوم «پولبک» و «اصلاح قیمتی» بسیار شباهت دارند و حتی گاهی اوقات، به‌جای یکدیگر به‌کار برده می‌شوند! هرچند که در ادامه مطلب به ذکر تفاوت‌های این مفاهیم می‌پردازیم، اما به‌خاطر داشته باشید که پولبک معمولا برای بازگشت‌های قیمتی کوتاه (از نظر مقدار حرکت و زمان) به‌کار می‌رود.

نکات کلیدی

• پولبک یک حرکت معکوس کوچک و موقت در نمودار قیمت است.
• از نظر زمانی، پولبک معمولا شامل چند کندل (بسته به شرایط نمودار قیمت، مثلا می‌توانید 5 کندل در نظر بگیرید) متوالی است و اگر بیش از چند کندل طول بکشد، حرکت ایجاد شده دیگر پولبک نیست و «فاز تثبیت» نام دارد.
• زمانی که اغلب اسیلاتورها در وضعیت اشباع خرید یا فروش (ممنوعیت ورود به موقعیت خرید یا فروش) قرار دارند، پولبک‌ها می‌توانند فرصت‌ها معاملاتی بهینه‌ای را برای معامله‌گران ایجاد کنند.

چه چیزی باعث ایجاد پولبک در نمودار قیمت می‌شود؟

پولبک‌ها معمولا زمانی مشاهده می‌شوند که در نمودار قیمت یک حرکت نسبتا بزرگ و قوی صعودی یا نزولی داشته باشیم. به‌عنوان مثال، ممکن است به‌دلیل اعلام یک خبر بنیادی، یک دارایی نظیر بیت کوین افزایش قیمت قابل توجهی را تجربه کند. پس از این افزایش قیمت، طبیعتا تعدادی از معامله گران کوتاه‌مدتی به‌منظور شناسایی سود، بخشی یا تمام دارایی خود را به‌فروش می‌رسانند. در اثر همین فعل و انفعالات، روند صعودی متوقف شده و یک حرکت بازگشتی نسبتا کوچک در نمودار ایجاد می‌شود. این حرکات بازگشتی معمولا در نواحی تکنیکالی مهم نظیر حمایت‌ و مقاومت (شکسته شده)، میانگین متحرک، نقاط پیوت و… در مسیر حرکت صعودی یا نزولی ایجاد می‌شوند. همیشه این نواحی و جزئیات واکنش قیمت را به‌دقت بررسی کنید؛ زیرا گاهی اوقات ممکن است پولبک یه یک اصلاح قیمتی تمام عیار تبدیل شود!

در این بخش می‌خواهیم مساعدترین شرایط نموداری برای ایجاد پولبک و معامله گری بر اساس آن را شرح دهیم:

• ابتدایی‌ترین شرط ممکن، وجود یک روند قوی در نمودار است. این سبب می‌شود افرادی که بر اساس پولبک و در جهت روند معامله می‌کنند، آمادگی این را داشته باشند که به‌محض وقوع حرکات بازگشتی و در نقاط مناسب، وارد بازار شوند.
• گاهی اوقات ممکن است که روند چندان قوی در بازار وجود نداشته باشد، اما شکست ناگهانی و قدرتمند یک سقف یا کف هم می‌تواند باعث حضور معامله گران مبتنی بر پولبک در بازار شود.
• حرکت قوی یا اصطلاحا شارپ، تا ابد و به‌صورت ممتد ادامه‌دار نیست؛ بنابراین این روندها در طول مسیر نیاز به تجدید قوا و استراحت دارند. پولبک به نواحی مهم همراه با حجم بالاتر از مقدار معمول، بهترین سوخت ممکن برای ادامه روند صعودی یا نزولی است.

از طرف دیگر، وجود حجم معاملاتی بالا سبب می‌شود که معامله گران بیشتری نسبت به قدرت روند حاکم اعتقاد پیدا کنند و در نتیجه، پولبک بدون ایجاد فاز تثبیت یا رنج طولانی انجام می‌شود.

2 فاکتور اساسی برای معامله گری موفق بر اساس پولبک‌ها

تعیین نقطه ورود بهینه

حین وقوع پولبک به‌دنبال «نقاط تلاقی» باشید؛ این اصطلاح به نواحی اشاره می‌کند که چند ابزار حمایت و مقاومت مختلف در یک نقطه قرار می‌گیرند. در چنین شرایطی دلایل لازم برای ایجاد یک حرکت بازگشتی سریع در جهت روند اصلی وجود دارد. زمانی که نوسانات قیمت به یک محدوده باریک ختم می‌شود و ابزار تحلیلی مختلف یک سیگنال مشابه را در آن ناحیه نشان می‌دهند، شانس یک جهش یا ریزش قیمتی سنگین از آن ناحیه بالا است. به‌طور مثال، یک سطح حمایت افقی را فرض کنید که قیمت آن را شکسته و پس از پولبک به همان ناحیه بازگشته است. در این ناحیه یک سطح 50 درصدی فیبوناچی اصلاحی و میانگین متحرک نمایی 50 روز نیز قرار دارد. طبیعتا در چنین شرایطی، شانس یک معامله موفق بر اساس پولبک و ریزش قدرتمند قیمت از ناحیه مذکور افزایش می‌یابد. با این رویکرد، شما می‌توانید از تلفیق سطوح مختلف که شاید به تنهایی احتمال موفقیت فوق‌العاده بالایی ندارند، یک ناحیه قدرتمند ترسیم کنید و بر اساس پولبک به ناحیه مذکور، وارد معامله شوید.

مدیریت ریسک

زیان‌های ناشی از معاملات بر اساس پولبک، معمولا به یکی از این 3 دلیل ایجاد می‌شوند:

• خیلی زود و در جریان حرکت بازگشتی وارد معامله می‌شوید.
• شما در بهترین ناحیه ممکن وارد می‌شوید اما قیمت همچنان به حرکت بازگشتی ادامه می‌دهد و ناحیه ورود در نظر گرفته شده را می‌شکند.
• حرکت بازگشتی (پولبک) پس از رسیدن به نقطه ورود تمایزهای الگوهای سر و شانه شما، به اتمام رسیده و بازار در جهت موقعیت شما (روند اصلی) حرکت می‌کند اما در میانه مسیر، قیمت تغییر جهت می‌دهد و حتی از حد ضرر شما هم عبور می‌کند. در این مورد اشتباه نکنید، بازار مقصر نیست! بلکه استراتژی مدیریت ریسک شما است که کارایی لازم را ندارد. در واقع شما با یک رویکرد مدیریت سرمایه ساده می‌توانید از وقوع چنین مواردی پیش‌گیری کنید.

مهم‌ترین راهکار عملی برای جلوگیری از زیان‌های اینگونه، تنظیم حد ضرر در یک جایگاه مناسب و جابه‌جایی مرحله به مرحله آن همزمان با پیشروی قیمت در جهت موقعیت معاملاتی است. شما با قرار دادن یک ابزار کاربردی مثل فیبوناچی اصلاحی روی نقاط شروع و پایان موج قبلی، می‌توانید در نواحی مطمئنی وارد بازار شوید و همچنین، نواحی پنهان نمودار قیمت را شناسایی کنید. در کنار این موارد، همیشه شکاف‌های قیمتی (گپ قیمت) و محدوده‌های خنثی باریک را نیز در نظر داشته باشید؛ زیرا در جریان پولبک‌ها امکان ایجاد کف و سقف‌های کاذب و غیر منتظره نیز وجود دارد. ایده‌آل‌ترین حالت ممکن برای شما این است که پس از ورود به معامله، قیمت به سرعت در جهت مورد نظر شما حرکت کند و در اولین کف یا سقف اصلی (ماژور) پیش‌رو از موقعیت خارج شوید یا به‌واسطه جابه‌جایی حد زیان، از سود خود محافظت کنید.

4 استراتژی مهم برای معامله با پولبک‌ها

سطوح افقی

رفتار پله‌ای قیمت را می‌توان در اغلب روندهای ایجاد شده در بازارهای مالی مختلف مشاهده نمود. این ریتم طبیعی حرکت قیمت است و اصطلاحا «جزر و مد رفتار بازار» را نشان می‌دهد. در جریان فازهای روندی بازار، قیمت معمولا این رفتار پله‌ای را از خود نشان می‌دهد. منظور از رفتار پله‌ای این است که قیمت در مواقعی حرکات کوچکی در جهت مخالف انجام می‌دهد و سپس، دوباره در جهت روند اصلی حرکت (معمولا با دامنه و عمق بیشتر) می‌کند. همین رفتار پله‌ای، یک فرصت عالی برای ورود به موقعیت‌های پولبک بعد از شکست فراهم می‌آورد. پولبک‌‌های بعد از شکست سطوح اصلی و ماژور بازار، معمولا در نقاط عطف بازار (نقاط چرخش‌ مهم) اتفاق می‌افتند.

اگر یک معامله‌ گر این فرصت ورود اولیه را از دست بدهد، بر اساس سناریوی رفتار پله‌ای قیمت می‌تواند در سطوح بعدی و در جریان روند وارد بازار شود. همچنین شما می‌توانید از ساختار پله‌ای روند استفاده کنید تا حد ضرر خود را در جایگاه مطمئن‌تری قرار دهید. در این صورت امکان جابه‌جایی پله‌ای حد ضرر مهیا است و بدون هیچ دغدغه‌ای از بابت انتخاب نواحی درست، می‌توانید با تشکیل هر سطح جدید در بازار حد ضرر خود را به پشت آن (بالاتر یا پایین‌‌تر) یا پله قبلی جابه‌جا کنید. با استفاده از این رویکرد، همیشه یک حد ضرر مطمئن و مشخص دارید و نگرانی در مورد مدیریت موقعیت معاملاتی خود نخواهید داشت.

خطوط روند

خط روند یکی دیگر از ابزار مهم برای ورود به معامله بر اساس پولبک است. یکی از اشکالاتی که در این زمینه وجود دارد، نیاز به زمان نسبتا زیاد برای تایید اعتبار خط روند است. همانطور که در مقاله «روند چیست؟» مطرح کردیم، برای ترسیم یک خط روند حداقل به 2 نقطه برخورد نیاز داریم و از طرفی، شاید این نقاط به فاصله زمانی طولانی در نمودار ایجاد شوند. بنابراین با احتساب زمان مورد نیاز برای تشکیل نقاط برخورد بعدی به‌عنوان نواحی ورود به معامله یا شکست خط روند و ایجاد حرکت بازگشتی پس از شکست، یک معامله گر باید زمان نسبتا طولانی و نامشخصی را برای یافتن موقعیت ورود بهینه صرف کند. به‌طور کلی، خط روند یک ابزار خوب و مطمئن برای ورود بر اساس پولبک‌ها است اما بر اساس تاخیر زمانی مذکور برای تایید اعتبار خطوط، ممکن است معامله گر فرصت‌های معاملاتی زیادی را از دست بدهد…

میانگین متحرک

بدون شک میانگین متحرک یکی از محبوب‌ترین ابزارهای تحلیل تکنیکال است و معامله گران به روش‌های مختلفی از این ابزار کاربردی استفاده می‌کنند. از مهم‌ترین کاربردهای میانگین‌های متحرک، امکان ورود به معامله بر اساس پولبک به آن‌ها است. بدین منظور شما می‌توانید از یک میانگین 20، 50 و یا حتی 100 روزه استفاده کنید. در واقع محدودیتی در این زمینه وجود ندارد؛ بلکه عامل اصلی این است که شما یک معامله گر بلندمدت هستید یا کوتاه‌مدت!

معامله گران کوتاه‌مدتی معمولا از میانگین‌هایی با دوره زمانی کوچک‌تر استفاده می‌کنند تا سیگنال‌های معاملاتی بیشتری دریافت کنند. البته فراموش نکنید که هر چه دوره زمانی میانگین متحرک کمتر شود، احتمال بروز خطا و سیگنال‌های کاذب افزایش می‌یابد. در مورد میانگین‌های بلندمدتی یعنی با دوره زمانی بزرگ‌تر هم به‌خاطر داشته باشید که هرچند این میانگین‌ها با سرعت کمتری حرکت می‌کنند و طبعا سیگنال‌های کاذب کمتری دارند، اما ممکن است فرصت‌های معاملاتی کوتاه‌مدت زیادی تمایزهای الگوهای سر و شانه را از دست بدهید. بنابراین در ابتدا بهتر است که شما رویکرد معاملاتی و افق سرمایه گذاری خود را مشخص کنید، سپس دوره زمانی میانگین متحرک را تعیین کنید.

اگر از میانگین‌های کوتاه‌مدتی (با دوره کمتر از 50) استفاده می‌کنید، بهتر است فضای تنفس بیشتری بین ناحیه ورود و حد ضرر ایجاد کنید؛ زیرا ممکن است قیمت در جریان پولبک به میانگین متحرک (ناحیه ورود)، به‌صورت کاذب و در قالب سایه‌های (شادو) بلند کندل‌ها از میانگین متحرک عبور کند و دوباره به مسیر اصلی بازگردد. در نتیجه با انتخاب یک فاصله بهینه و مطمئن بین نقطه ورود و حد زیان، مجبور به خروج زودهنگام از معامله نخواهید بود.

سطوح فیبوناچی

ابزار فیبوناچی و علی‌الخصوص سطوح فیبو اصلاحی، علکرد و کارایی قابل قبولی در مقایسه با سایر ابزار تحلیل در بازارهای مالی دارند. جالب این است که سطوح فیبوناچی اصلاحی یکی از مطمئن‌ترین نواحی ورود به معامله بر اساس پولبک‌ها نیز محسوب می‌شوند. در این زمینه باید یک موج روندی را شناسایی کنید و فیبو اصلاحی را بر اساس نقاط شروع و پایان موج ترسیم کنید؛ سپس سطوح داخلی موج قیمتی (شامل درصدهای فیبوناچی) به‌‌عنوان نواحی احتمالی ورود بر اساس پولبک مشخص می‌شوند. در مورد ورود بر اساس درصدهای فیبو اصلاحی توجه داشته باشید که اگر می‌خواهید بر اساس پولبک‌ها وارد معامله شوید، صرفا درصدهای 6/23 و 2/38 قابل استفاده است؛ زیرا بیش از این مقدار حرکت مخالف روند اصلی، به‌معنی یک اصلاح قیمتی کامل است!

به‌عنوان یک استراتژی ترکیبی می‌توانید سطوح فیبو را همراه با میانگین‌های متحرک استفاده کنید. همانطور که در بخش‌های قبلی هم اشاره کردیم، تلاقی چند ابزار مختلف نظیر سطوح فیبو اصلاحی و میانگین متحرک در یک ناحیه، احتمال موفقیت معاملات مبتنی بر پولبک را تا حد زیادی افزایش می‌دهد.

تفاوت پولبک و اصلاح قیمتی چیست؟

هر دو این مفاهیم تکنیکالی، به حرکت بازگشتی قیمت پس از شکست یک سطح مشخص در جریان یک روند قیمتی اشاره می‌کنند؛ اما پولبک از نظر میزان حرکت قیمت کوچک‌تر بوده و زمان آن نیز کوتاه‌تر است. در واقع می‌توان گفت که پولبک‌ شامل حرکات بازگشتی موقت است. حال سوالی که توسط اغلب معامله گران مطرح می‌شود، این است که چگونه باید میان این مفاهیم تمایز قائل شویم؟

یکی از فاکتورهای مهم، اخبار و وقایع بنیادی بازار است. به بیان ساده، اصلاح‌های قیمتی در نتیجه تغییرات بنیادی مهم در بازار ایجاد می‌شوند. این وقایع سبب می‌شوند که انتظارات سرمایه گذاران از ارزش ذاتی یک دارایی و آینده پیش‌روی آن، تغییر کند و در چنین شرایطی کلیت بازار در مورد قیمت دارایی مذکور تجدید نظر می‌کند. این رویدادهای غیر تکنیکالی، سبب ایجاد حرکات بازگشتی قیمت می‌شوند که در ابتدا مثل پولبک به‌نظر می‌رسند اما با ادامه حرکت بازگشتی، یک اصلاح قیمتی شکل می‌گیرد. همچنین می‌توانید از نشانه‌های تحلیلی نظیر اصلاح بیش از سطح 38 درصد فیبو اصلاحی یا شکست میانگین‌های متحرک با دوره بالاتر از 50 استفاده کنید.

محدودیت‌های استفاده از پولبک در معاملات

بزرگترین محدودیت و مشکل ورود به معامله بر اساس پولبک‌ها، این است که پولبک می‌تواند شروع یک اصلاح قیمتی یا تغییر کلی روند باشد. از آنجایی که پولبک‌ها و اصلاح‌های قیمتی در تمام بازه‌های زمانی اتفاق می‌افتند، ممکن است که یک حرکت مشخص در 2 تایم فریم متفاوت، معنی یکسانی نداشته باشد. به‌عنوان مثال یک اصلاح قیمتی که توسط معامله گر روزانه در نمودار 30 دقیقه‌ای مشاهده می‌شود، برای معامله گر میان‌مدت که در تایم فریم 4 ساعتی ترید می‌کند به منزله یک پولبک در نظر گرفته می‌شود. برای تشخیص چنین مواردی می‌توانید از سایر ابزار فنی نظیر خطوط روند استفاده کنید. مثلا اگر حین پولبک به یک سطح افقی خط روند موجود در آن ناحیه نیز شکسته شود، یک نشانه مهم در راستای احتمال وقوع یک اصلاح قیمتی است و بهتر است در مورد ورود به معامله تجدید نظر کنید.

کلام پایانی

شکست‌ها جزء جدایی ناپذیر نمودارهای قیمت هستند و در اغلب اوقات، قیمت پس از شکست در قالب یک حرکت بازگشتی تحت عنوان «پولبک» به سطح ماقبل باز می‌گردد و ناحیه حمایت یا مقاومت جدید را آزمایش می‌کند. پولبک یکی از سودمندترین استراتژی‌های کلاسیک ورود است؛ اما فراموش نکنید که هر موقعیت معاملاتی مبتنی بر پولبک مناسب ورود نیست و باید سایر نشانه‌های تحلیلی را نیز بررسی کنیم.

مطالعه و بررسی نظرات شما در بخش کامنت‌ها، باعث خوشحالی ما است و مطمئنا با استفاده از پیشنهادات مطرح شده، می‌توانیم محتوای آموزشی موثر و کاربردی‌تری در اختیار شما قرار دهیم…

معامله با بهترین الگوهای نموداری

توماس بولکوفسکی در کتاب معامله با بهترین الگوهای نموداری به نحوه بررسی مسائل و گرفتن آمار می پردازد. و هرجایی که نتوانسته از داده‌های آماری زیادی استفاده کند به کمبود این داده‌ها و عدم استحکام نتایج به شکلی واضح اشاره کرده است. نویسنده در کتاب معامله با بهترین الگوهای نموداری یک سیستم امتیاز دهی را پایه گذاری کرده که وجه تمایز بین الگوهای نموداری قوی و ضعیف را نشان می‌دهد. سوال اساسی در این کتاب این است:

کدام یک از الگوهای نموداری عملکرد بهتری دارند و کدام یک از آنها کارایی ضعیفی دارند؟ این سیستم نمره دهی روشی برای پاسخ به این سوال است. و با استفاده از پژوهش در هزاران الگوی نموداری به دست آمده است. عوامل تکنیکی و بنیادی مختلفی باعث ایجاد نتیجه نهایی می‌شود. ارقام در واقع امتیاز نامیده می‌شوند. ارزش‌های بالاتر از صفر اغلب بیانگر عملکرد مناسب و نتایج زیر صفر تمایزهای الگوهای سر و شانه نشان دهنده عملکرد ضعیف الگو هستند.

این روش همانند هر سیستمی در همه مواقع کار نمی‌کند؛ اما در طول زمان به انتخاب الگوهای نموداری که کارایی بهتری دارند کمک می‌کند. و بازده آن الگوها بیشتر از میانه عملکرد است. توماس بولکوفسکی در کتاب معامله با بهترین الگوهای نموداری دقیق‌ترین روش تجزیه و تحلیل عملکرد الگوهای نموداری و شیوه‌های درست استفاده از آنها را تشریح کرد.

رسم الگوی بالاتنه به روش متریک

۲-۱ : بلندی کف حلقه آستین + ۵/۲ سانتیمتر، از نقطه ۲ هم خطی عمود در عرض الگو رسم کنید.

۳-۲ : اندازه ۲/۱ (یک دوم) سینه + ۷ سانتیمتر ، از نقطه ۳ خطی عمود به سمت بالا و پایین رسم کنید.

۴-۳ :اندازه خط ۲-۰ + تفاوت بالا تنه جلو و پشت ،از نقطه ۴ خطی عمود در نیمه در عرض الگو رسم کنید.

تفاوت بالا تنه جلو و پشت تا سایز ۴۰ یکسان است.

رسم الگوی بالاتنه به روش متریک

از سایز ۴۰ به بعد تفاوت بالاتنه را از نقطه ۴ بالا میرویم. اگر تفاوت بالاتنه وجود داشت نقطه ی ۴ را تا نیمه الگو ادامه دهید در غیر این صورت به نقطه ۰ وصل کنید.

۵-۱ : بالاتنه پشت ،از نقطه ۵ خطی عمود در عرض الگو تا نقطه ۶ رسم کنید.

۷-۵ : بلندی باسن ، از نقطه ی ۷ خطی عمود در عرض الگو تا نقطه ۸ رسم کنید.

رسم الگو بالا تنه به روش متریک

بعد از اینکه کادر اصلی را کشیدید شروع به کشیدن پشت الگو میکنیم.به صورت زیر عمل می کنیم.

۹-۰: یک پنجم (۵/۱) گردن منهای ۲/۰ سانتیمتر خط منحنی گردن را با وصل نقاط ۱ به ۹ رسم کنید.

این خط منحنی را میتوان به وسیله خط کش پیستوله کشید.

۱-۱۰: یک پنجم بلندی کف حلقه منهای ۷/۰ سانتیمتر،از نقطه ۱۰ خطی عمود تا نیمه در عرض الگو رسم کنید.

۹-۱۱:پهنای سر شانه + ۱ سانتیمتر

۹-۱۲:یک دوم خط ۹-۱۱

۱۲-۱۳:از نقطه ۱۲ خطی به طول ۵ سانتیمتر رسم کنید و۱سانتیمتر به وسط پشت نزدیک شوید . ساسون سرشانه را به عرض ۱ سانتیمتر رسم کنید .طول ۲ خط ساسون را اندازه بگیرید و و خط سرشانه را اصلاح کنید.

۲-۱۴ :یک دوم کارور پشت + ۵/۰ سانتیمتر،از نقطه ۱۴ خطی عمود به بالا تا نقطه ۱۵ رسم کنید.

۱۴-۱۶: یک دوم خط ۱۴-۱۵

۱۴-۱۷:یک دوم خط ۲-۱۴ ،از نقطه ۱۷ خطی عمود به سمت پایین رسم کنید. نقاط ۱۸ و ۱۹ را در خط کمر و خط باسن علامت بگذارید.

طریقه رسم الگوی بالاتنه به روش متریک

۴-۲۰ : یک پنجم گردن منهای ۷/۰ سانتیمتر۴-۲۱ : یک پنجم گردن منهای ۲/۰ سانتیمتر. خط منحنی گردن را با وصل نقاط ۲۰ به ۲۱ رسم کنید.

۲۲-۳ : یک دوم کارور جلو + یک دوم پهنای ساسون .از نقطه ی ۲۲ خطی عمودکوتاه به سمت بالا رسم کنید.

۲۳-۳ :یک دوم خط ۲۲-۳

از نقطه ۲۳ خطی عمود به سمت پایین رسم کنید.

نقاط ۲۴ و ۲۵ را در خط کمر و باسن علامت بگذارید.

۲۶-۲۳ :به اندازه ی ۵/۲ سانتیمتر

نقاط ۲۰-۲۶ را با خطی عمود به هم وصل کنید.

۲۷-۲۰ :پهنای ساسون را طبق اعداد جدول علامت میزنیم.

نقاط ۲۶-۲۷ را با خطی عمود به هم وصل کنید.

۲۸-۱۱ : خطی به اندازه ی ۵/۱ سانتیمتر به شکل عمود کوتاه در عرض الگو رسم کنید.

۲۸-۲۹:اندازه ی ۱۰ سانتیمتر

۲۷-۳۰: پهنای سرشانه

۲۲-۳۱: یک سوم خط ۲۱-۳

آموزش رسم الگو بالاتنه به روش متریک

خط پهلو و منحنی خط آستین

۳۲-۲۲: یک دوم اندازه ی ۲۲-۱۴ ، از نقطه ی ۳۲ خطی عمود به سمت پایین رسم کنید.(الگوی استین به روش متریک)

نقاط ۳۴ و ۳۳ را روی خط کمر و باسن علامت بگذارید.

منحنی حلقه آستین را مطابق شکل با وصل نقاط ۱۱-۱۶-۳۲-۳۱-۳۰ رسم کنید. منحنی حلقه آستین با نیمساز زاویه ۱۴

ریزش مو طبیعی: حد معمول ریزش مو روزانه و تفاوت ریزش مو و از دست دادن مو

شاید از نظر شما هم موی سالم مویی باشد که حجم، شادابی و درخشندگی فراوانی دارد. بنابراین اگر هنگام استحمام یا شانه‌زدن مو انبوهی از تارهای جدا شده مو را ببینید، ممکن است این فکر به ذهنتان خطور کند که علت این ریزش موی شدید حتماً یک بیماری است؛ اما باید توجه داشته باشید که برخی از ریزش موها برای همه و در هر سنی می‌تواند کاملاً طبیعی باشد. اگر می‌خواهید بدانید که مورد شما ریزش مو طبیعی است یا نه، ادامه مطلب را از دست ندهید.

تا چه اندازه ریزش مو طبیعی است؟

وقتی موهایتان را به طور کامل زیر دوش حمام می‌شویید، موهایی که از قبل سست بوده یا از پوست سر جدا شده‌اند، به زمین می‌ریزند. اگرچه ممکن است تعدادشان زیاد به نظر برسد اما شما به احتمال زیاد شاهد یک ریزش موی کاملاً طبیعی هستید. البته اگر ریزش موهایتان برای خودتان غیر عادی است (مثلاً به صورت طاسی نقطه‌ای، کچلی و ریزش توده‌ای)، حتماً باید به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کنید.

ریزش طبیعی مو در یک روز

دانستن حد معمول ریزش مو می‌تواند استرس بی‌مورد را برطرف کند یا به شما بگوید موهایتان نیاز به کمک دارند. بر اساس اعلام آکادمی متخصصان پوست آمریکا (AAD) ریزش 50 تا 100 تار مو در طول یک روز طبیعی است. برای افرادی که موهای بلندتری دارند، از دست دادن این تعداد تار مو بیشتر به چشم می‌آید. از آنجایی که 100.000 فولیکول مو یا بیشتر، در پوست کف سر وجود دارد، از دست دادن حدود 100 تار مو در روز تفاوت خاصی در شکل ظاهری ایجاد نمی‌کند.

​​ریزش مو در زنان و مردان

زنان در مقایسه با مردان معمولاً موهای بیشتری در روز از دست می‌دهند. هیچ راهی برای سنجش دقیق و واقعی این تفاوت وجود ندارد زیرا حالت‌دهی روزانه مو با ابزار حرارتی و رنگ کردن مکرر موها نقش بسزایی در ریزش آن‌ها دارد. تقریباً 40 درصد زنان هر روز موهای زیادی را به دلیل نوع مدل دادن، پیراستن و حالت‌دهی به آن‌ها از دست می‌دهند. (اهمیت مراقبت از ساقه مو نیز در اینجا پررنگ‌تر می‌شود.) زنان همچنین به دلیل قرار گرفتن در برخی موقعیت‌های طبیعی زندگی مانند بارداری و یائسگی بیشتر از مردان دوره‌های ریزش مو را تجربه می‌کنند.

چرخه زندگی مو

آیا تا به‌حال به مراحل زندگی موهای خود فکر کرده‌اید؟ صدها هزار مو روی سر شما وجود دارد و هر یک از آن‌ها در مرحله متفاوتی از عمر دو تا پنج ساله خود هستند. موها به صورت مرحله‌ای رشد می‌کنند و سپس می‌میرند. تغذیه، سلامت خواب ، استرس، بهداشت، حالت‌دهی روزانه و آلودگی هوا همگی جزو عواملی هستند که در ریزش روزانه موها نقش دارند.

در ادامه مراحل زندگی هر تار مو را می‌خوانید. دانستن این مراحل دیدگاه درستی در مورد ریزش مو طبیعی به شما می‌دهد.

• مرحله آناژن

مرحله‌ای که در آن یک تار مو در حال رشد است، مرحله «آناژن» نامیده می‌شود و 90 درصد تارهای مو در این مرحله هستند. مو در مرحله آناژن هر ماه حدود یک سانتی‌متر رشد می‌کند. وقتی چیزی رشد موهای شما را متوقف می‌کند، به آن «آناژن افلوویوم» (anagen effluvium) می‌گویند.

آناژن افلوویوم همان چیزی است که وقتی به ریزش مو فکر می‌کنید، در حقیقت دارید به آن می‌اندیشید.

• مرحله کاتاژن

مرحله بعدی «کاتاژن» نامیده می‌شود. فقط در حدود یک تا دو درصد از موهای شما در هر زمان مشخص در مرحله کاتاژن قرار دارند. در این مرحله که دو تا سه هفته طول می‌کشد، رشد تارهای مو متوقف می‌شود.

• مرحله تلوژن

آخرین مرحله از مراحل رشد مو «تلوژن» است. به موهای این مرحله “club hair” نیز گفته می‌شود. در این مرحله تارهای مو در حالت استراحت قرار می‌گیرند تا از پوست سر جدا شوند. همچنین رشد مو متوقف می‌شود. در هر زمان حدود 8 تا 9 درصد از موهای شما در این مرحله قرار دارند. تلوژن افلوویوم (Telogen effluvium) وجود بیش از 10 درصد از موهای شما در مرحله تلوژن را نشان می‌دهد. تلوژن افلوویوم موقتی است اما وقتی موها در این مرحله هستند، ریزش بیشتری دارند. استرس، جراحی یا حتی یک تب کوتاه‌مدت می‌تواند باعث ایجاد تلوژن افلوویوم شود اما احتمالاً طی شش ماه موهای شما به حالت عادی برمی‌گردد.

چه عواملی باعث ریزش مو می‌شود؟

اکثر مردم “از دست دادن مو” (Hair loss) و “ریزش مو” (Hair shedding) را یکسان می‌دانند اما واقعیت غیر از این است.

از دست دادن مو

از دست دادن مو زمانی اتفاق می‌افتد که عاملی رشد موها را متوقف کند. همان‌طور که گفته شد، اصطلاح پزشکی برای این وضعیت آناژن افلوویوم است.

شایع‌ترین دلایل از دست دادن مو عبارتند از:

• عوامل ارثی
• واکنش‌های بیش از حد سیستم ایمنی بدن مانند بیماری لوپوس
• برخی از داروها و روش‌های درمانی
• مدل موهایی که باعث کشیده شدن موها می‌شوند
• اختلال کندن موها
• کمبودهای تغذیه‌ای
• مشکلات تیروئید

یکی دیگر از دلایل اصلی از دست دادن مو محصولات و روش‌های ناسالم مراقبت از مو مانند شستشوی بیش از حد، دکلره کردن، برس کشیدن و حالت دادن مو به وسیله ابزار حرارتی است. هنگامی که فولیکول موی شما در نتیجه استفاده از یک روش درمانی یا زیبایی کشیده یا شکافته شود، ساختار کلی آن ضعیف می‌شود و بقای آن به خطر می‌افتد.

ریزش مو تا زمانی که علت اصلی آن برطرف نشود، دست از سر شما برنمی‌دارد. به عنوان مثال افرادی که تحت شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی قرار می‌گیرند، معمولاً موهای زیادی از دست می‌دهند اما به محض اینکه درمانشان متوقف می‌شود، موهای آن‌ها نیز دوباره شروع به رشد می‌کند. اگر گمان می‌کنید که وضعیتی که درگیر آن هستید ریزش مو طبیعی نیست و یک شیوه درمانی یا یک داروی خاص باعث ریزش موهایتان شده است، حتماً این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. خودسرانه تصمیم نگیرید چون اگر بلافاصله آن درمان یا دارو را متوقف کنید، ممکن است با عوارض جانبی جدی مواجه شوید.

سایر علل ریزش مو ممکن است نیاز به درمان داشته باشد. بسیاری از افرادی که کاهش موی ارثی دارند، بدون اینکه راه درمانی برای آن پیدا کنند، همچنان موهای زیادی از دست می‌دهند. زنی که ژن‌های ریزش مو را به ارث می‌برد، ممکن است متوجه نازک شدن تدریجی تارهای مویش شود. مردانی که به کاهش موی ارثی دچارند، معمولاً یک خط رویش موی به عقب کشیده شده یا طاسی منطقه‌ای دارند که از وسط سر شروع می‌شود.

ریزش مو شدید (hair shedding)

ریزش بیش از حد مو در افرادی که یکی از عوامل استرس‌زای زیر را تجربه کرده‌اند، رایج است:

• بارداری و زایمان
• کاهش وزن 10 کیلو یا بیشتر
• استرس زیاد (مراقبت از عزیزی که بیمار است، طلاق، از دست دادن شغل و …)
• تب بالا
• عمل جراحی
• بهبودی از بیماری به‌ویژه اگر در آن دوره، تب شدید را هم تجربه کرده باشد
• توقف استفاده از قرص‌های جلوگیری از بارداری

اکثر مردم چند ماه پس از چنین رویدادهای استرس‌زایی متوجه ریزش شدید موهایشان می‌شوند. به عنوان مثال کسی که به تازگی مادر شده است، احتمالاً حدود دو ماه پس از زایمان متوجه ریزش بیش از حد موهایش می‌شود. این ریزش مو معمولاً حدود چهار ماه پس از زایمان به اوج خود می‌رسد اما باید بدانید که این ریزش کاملاً عادی و موقتی است. وقتی بدن دوباره خود را بازسازی می‌کند، ریزش بیش از حد موها نیز متوقف می‌شود. موها معمولاً طی 6 تا 9 ماه به طور کامل بازیابی شده و به حجم طبیعی خود باز می‌گردند. اگر عامل استرس‌زا با شما بماند، ریزش مو نیز ممکن است برای مدت طولانی‌تری ادامه یابد. افرادی که به طور مداوم تحت استرس شدید قرار می‌گیرند، ریزش موی طولانی‌تری را تجربه می‌کنند.